Film speelde geen belangrijke rol in Jans leven, totdat hij op achtjarige leeftijd werd blootgesteld aanJurassic Park, een filmische ervaring die hem nooit meer heeft losgelaten en hem tot op de dag van vandaag achtervolgt.
Ik weet dat deze site niet bedoeld is als klankbord voor kwaaie nerds, maar dit moet ik toch echt even kwijt. Ik ben een boze Trekkie.
Zo, dat is eruit. Ik heb hier in de 'user comments', maar eigenlijk overal op het Internet, al vaker mijn onvrede geuit over mijnheer Abrams en de manier waarop hij met de Star Trek franchise omspringt, waarbij ik meestal stuit op een muur van ongeloof en aversie. Ik ben niet alleen boos, ik maak ook nog eens onderdeel uit van een minderheid die doorgaans niet serieus genomen wordt in haar boosheid. Daar leer ik mee te leven, zo goed en zo kwaad als het gaat. Immers, 'one man's remake is another man's first acquaintance'. En ook al bevalt het me helemaal niet dat 40 jaar Trek doodleuk overboord gegooid wordt om de franchise een zogeheten “frisse en vernieuwende” richting in te laten slaan om een nieuw publiek aan te trekken, ik maak me in het geval van andere reboots en remakes vaak genoeg schuldig aan het volgen van dezelfde kritiekloze hype die ik de 'neo-Trekkies' verwijt. Dus ik ben niet alleen een boze minderheid, ik ben ook nog eens een hypocriet.
Ik zal wel moeten, want Hollywood herkauwt momenteel zoveel oude franchises dat het onmogelijk is alle originelen te volgen. Een recent voorbeeld: . Een grote Disney-blockbuster van de makers van , met eens te meer een hoofdrol voor de weergaloze Johnny Depp in een mallotig kostuum. Dat moet ik zien, niet waar? Maar aangezien ik al een druk leven lijdt als onder andere loonslaaf, filmnerd, Trekkie en redacteur/recensent/columnist voor deze filmwebsite kan ik het me qua tijd niet veroorloven de vorige incarnaties van de onder de loep te nemen alvorens mij over deze remake te buigen. Een radio-serie uit de jaren dertig (bijna 3000 episodes), twee Hollywood serials, een TV-serie van 221 afleveringen, vijf eerdere adaptaties op het witte doek... daar heb ik toch allemaal geen tijd voor! Dus ga ik vrolijk naar Disney's nieuwste herverfilming en maak ik mij er niet druk over dat deze film mogelijk helemaal geen recht doet aan alle voorafgaande versies. Uiteraard schreeuwen de echte adepten – want die bestaan vanzelfsprekend ook – moord en brand over het creatieve onrecht dat hun held wordt aangedaan, maar het laat me koud. Hun is niet mijn . Ik had namelijk helemaal geen voordat ik naar de film van het duo Verbinski & Bruckheimer ging. Ik wist dat er zoiets bestond als een – iets met een indiaan en een wit paard, toch? – maar daar hield het gelijk op. En nu heb ik deze film gezien en weet ik er iets meer vanaf. Althans, dat denk ik, want van de originele () heb ik nog steeds geen kaas gegeten.
En zo ging het voor andere mensen dus ook met , tot mijn spijt en woede. Allemaal leken die naar J.J.'s peperdure actiefilm gingen zonder kennis te nemen van de vijf -series, de tekenfilmreeks of de vorige tien bioscoopfil En vervolgens verlieten ze de zaal met een extatische blik in de ogen en de verkondiging dat ze , tot voorheen uitsluitend het domein van de meest geeky nerds denkbaar, 'toch eigenlijk wel leuk vonden'. Dat deze absoluut niet leek op echte kwam niet bij ze op. Het merendeel zal er niet eens bij stilstaan dat er zoiets bestond als voordat Abrams er mee aan de haal ging, laat staan dat ze zich alsnog de moeite zullen getroosten zich te verdiepen in de oudere incarnaties. “Mijn” , die intelligente, politiek geëngageerde, diep filosofische die 40 jaar lang een exclusieve trouwe schare fans heeft ontroerd, is ondertussen een stille dood gestorven, geslachtofferd voor de inhoudsloze prut die J.J. Abrams straffeloos door de strot van het onwetende Grote Publiek heeft gedouwd. Maar dat zal iedereen worst wezen. En het begint me hoe langer hoe meer te dagen dat ik dit de grijze massa niet-Trekkies niet eens kwalijk mag nemen, want wie heeft er vandaag de dag nog tijd om kennis te nemen van vijf TV-series, een tekenfilmreeks en tien bioscoopfilms?
Ondertussen gaat Hollywood vrolijk door met haar grote herkauwen. De ene na de andere klassieke en/of minder klassieke franchise wordt van stal gehaald en van een nieuw jasje voorzien in de hoop een nieuw publiek aan te trekken. Soms werkt het. Weinig mensen hadden bezwaar tegen Christopher Nolan's duistere visie op Batman in de trilogie. Niks geen man in een zwart-paars outfit, zijn onderbroek over zijn maillot getrokken, die even bizar uitgedoste superschurken hun vet geeft: die tijd is voorgoed voorbij. Nolan schotelt ons een grimmige misdaadbestrijder uitgedost in een kevlar-pantser voor, uitgerust met de meest realistische militaire prototypes, die maffiosi, corrupte ambtenaren en krankzinnige psychopaten in elkaar rost. Andere geslaagde recente voorbeelden: , en natuurlijk. Maar daar tegenover staat een waslijst van niet bijster succesvolle pogingen, zoals recentelijk , , , en zo'n beetje alle iconische horrorreeksen van de jaren zeventig en tachtig. Het gaat maar door en het houdt niet op, want Hollywood valt liever terug op de zekerheid tot succes die vergane glorie biedt, dan risico's te moeten nemen met het uitwerken van nieuwe franchises. Helaas voor Hollywood is ook die zekerheid aan het wegvallen, en wat een gegarandeerd succes had moeten vormen blijkt een onvervalste zeperd aan de box office. Daar kan ik opnieuw als voorbeeld noemen, maar ook , , en waren herverfilmingen waar weinig mensen op zaten te wachten. En ook viel wat opbrengst betreft een beetje tegen. Misschien bestaat er dan toch nog zoiets als gerechtigheid...
Hoe het ook zij, aan het herkauwen komt voorlopig nog geen einde in Hollywood. Volgend jaar kunnen we bijvoorbeeld uitkijken naar nieuwe versies van RoboCop, Teenage Mutant Ninja Turtles (alweer), Godzilla (alweer), Dracula (alweer), Fantastic Four, Jack Ryan en Frankenstein. Of niet natuurlijk, afhankelijk van of je hier al een fan van was. Want Hollywood reboot niet voor trouwe fans, maar alleen in de hoop nieuwe fanbases aan te boren. Oh, en Star Trek 3 staat ook nog ergens in de planning. Gelukkig zijn er zoveel remakes en reboots dat ik toch geen tijd heb om ze allemaal te moeten zien. En er zullen er vast wel een paar tussen zitten die me wel aanspreken, ook al tonen ze geen respect voor hun voorgangers. Interesseert me niet, want die hypocrisie blijft.
