Get Low - recensie

Een sfeervol en tot de verbeelding sprekend debuut van regisseur Aaron Schneider.

De gedachte achter Get Low spreekt erg tot de verbeelding. Wat zouden mensen over je zeggen na je dood? Het zou zo mooi zijn om bij je eigen begrafenis te kunnen zijn en te kunnen kijken naar de emoties van je naasten en de verhalen die ze aanhalen. Wat blijft er uiteindelijk van je over nadat je er zelf niet meer bent? Wat blijven mensen zich van je herinneren? En zou het niet mooi zijn om bij je eigen begrafenis te kunnen zijn, om al deze vragen beantwoord te zien? Met die laatste gedachte is Get Low gemaakt.

Deels waargebeurd
Het plot van Get Low is deels gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Felix ‘Bush’ Breazeale, die in 1938 in het Amerikaanse Roane County besloot om zijn eigen begrafenisfeest te organiseren en daarbij aanwezig te zijn. Een ooggetuige, de toen 18-jarige dochter van de begrafenisondernemer, wist in grove lijnen nog te vertellen hoe het feest er uit zag. Volgens de vrouw, nu 90 jaar oud, was het feest net een grote picknick, waarbij meer dan 8000 mensen aanwezig waren, waaronder belangrijke politici en mensen die Bush nooit hadden gekend. De man was eerder aangeklaagd voor moord, maar vrijgesproken. Hierdoor ontstonden er al tijdens zijn leven een aantal wilde verhalen, waardoor Bush waarschijnlijk nieuwsgierig was naar wat de mensen over hem dachten. Met dit als uitgangspunt zijn de Hollywood scriptschrijvers aan de slag gegaan en is het verhaal uitgewerkt tot een filmische vertelling.

In de film is Bush, gespeeld door Robert Duvall, een oude kluizenaar die in het nabijgelegen stadje weinig gezien en gemogen wordt. Er circuleren de meest wilde verhalen over hem en daar wil Bush wat grip op krijgen. Op een dag verschijnt hij bij de noodlijdende begrafenisondernemer Frank Quinn en zijn pupil Buddy, vertolkt door respectievelijk Bill Murray en Lucas Black, om zijn eigen begrafenisfeest te organiseren, terwijl hij nog leeft. Het feest moet het midden houden tussen een gezellige bijeenkomst en een gedeelte waarin mensen iets over Bush vertellen, ook waar hij zelf bij is. Tijdens de organisatie van het feest komt Bush ook zijn oude geliefde Mattie tegen, gespeeld door Sissy Spacek, en langzaam worden zijn motieven duidelijk.

Uitstekende rollen
Get Low kent een mooie balans tussen drama, humor en mysterie, wat ritme geeft aan de film. Door dat ritme, met steeds een nieuwe plotontwikkeling, afgewisseld met humor, blijft de film tot het einde leuk om naar te kijken. De hoofdrol is weggelegd voor de oude Robert Duvall in een rol die hem op het lijf is geschreven. Met weinig woorden en veel mimiek weet hij zijn karakter een grote diepte te geven. Zijn Bush is gekweld door het eenzame bestaan en het verleden, maar tegelijk nog vol energie en lichtelijk verkneukeld om zijn eigen plan. Het scala aan emoties dat hij met een volledig bebaard gezicht laat zien, is op zijn minst bijzonder te noemen. Dan is er de verschijning van Bill Murray, die ondanks zijn wat komische verschijning toch een voor zijn doen serieuze rol heeft. Hij weet de rol van begrafenisondernemer helemaal naar zijn hand te zetten en dat voorziet de film ook meteen van de leukste momenten. De grote onbekende binnen de cast is Lucas Black, bekend van de nieuwste telg in de Fast and Furious filmreeks, maar ook van twee kleine rollen in Jarhead en het recente Legion . Nog geen echt grote rollen dus, maar met Get Low zet hij zich wat meer op de kaart, ook door een overtuigend accent. Als laatste zet Sissy Spacek een prachtige, warme bijrol neer die perfect samengaat met de ruigere Duvall.

Eerste speelfilm
Voor regisseur Aaron Schneider is Get Low zijn eerste lange speelfilm. Wel heeft hij al een Oscar op zak, die hij won met zijn korte speelfilm Two Soldiers . Hij maakt echter een erg goede indruk in Get Low , waarin hij vooral uitstekend met licht en donker omgegaat. Ook de locaties zijn prachtig en de jaren ’30 worden sfeervol weergegeven. Toch is het jammer dat de voorgeschiedenis van Bush wat ongeloofwaardig aandoet. Voor een veertigjarig isolement is hij simpelweg een te sociaal en meegaand persoon. Vanwaar opeens de omslag? Daarbij komt dat het subplot van de ontmoeting met zijn voormalige vriendin Mattie wat al te toevallig aandoet. Het ligt er iets te dik bovenop dat zij voor de emotionele kant van Bush moet zorgen.

Conclusie
Toch valt de kritiek in het niet bij het mooie geheel. Get Low heeft gewoon een goed verhaal, een erg mooie sfeer en vooral sterke rollen van elke acteur. Hoewel het einde van mijlenver te zien is, blijft de film ook interessant door de verschillende, zij het soms wat magere subplots. Voor sommigen zal de film wat langzaam en weinig diepgaand zijn, maar hij is zeker de moeite waard om in de bioscoop te zien.