Van 19 tot en met 23 maart wordt in Utrecht het Holland Animation Film Festival (HAFF) gehouden. MovieScene blikt vooruit, met wat korte films en een filosofische animatiefilm.
Het is altijd een feest om omringd te worden door animatieliefhebbers. De directeur van Het Holland Animation Film Festival (HAFF), Gerben Schermer is er zeker één en het enthousiasme over “zijn” filmfestival spat dan ook van zijn introduktiepraatje voorafgaand aan de persvoorstelling vanIs The Man Who Is Tall Happy?
Voorafgaand aan de nieuwste film van Michel Gondry worden wij getrakteerd op een vijftal korte animatiefilTrue Giantvan Motomichi Nakamura is een in zwart-rood getekend avontuur van een reus die per ongeluk wordt beschoten door een walvisvaarder. De animatie wordt begeleid door knallende dub-step muziek en trekt de kijker meteen in het verhaal.
WILQ Negocjator verhaalt over een grappig klein mannetje met een flinke kromme neus die als superheld de politie uit de brand helpt. De animatie speelt vermakelijk met superhelden en clichés van politieseries, inclusief een rokende rechercheur en een tirade van de superheld zelf over het feit dat de politie lui wordt door zijn effectieve optredens. Het BelgischeDiamantheeft de handtekening van de Belgische strip, met figuren dieen profilgetekend zijn in een driedimensionale wereld. Een kerel komt terug in een dorp waar hij als kind bij zijn tante logeerde en wij mogen getuige zijn van een mooie zomerherinnering van de man aan een door vogels geobsedeerde apotheker uit het dorp.
VoorSubconscious Password enGloria Victoria mogen de 3D brillen worden opgezet. De eerste gunt de kijker een kijkje in het hoofd van de hoofdpersoon die op de naam van een vage kennis probeert te komen terwijl die een drankje voor hem haalt aan de bar. Een bijzonder originele insteek. InGloria Victoriakomt het gebruik van 3D helemaal goed tot zijn recht. Ik denk dat mijn aantekeningen het beste de lading van deze animatie dekken: “Schimmenspel, lijkt een bewegend kubistisch schilderij. Russische avant-garde met bijpassende klassieke muziek. Krachtig, bombastisch beelddocument...”
Is the Man Who Is Tall Happy?
Voor mensen die wel van film houden maar minder van filosofie is het wellicht aan te raden eerst even ter introduktie de Noam Chomsky Wiki te bekijken. Chomsky is één van de belangrijkste vrijdenkers uit onze tijd en zijn theorieën kunnen inderdaad wel hier en daar een animatie gebruiken om deze iets beter te begrijpen. Het is duidelijk dat Gondry gefascineerd is door de Amerikaans taalkundige, filosoof, mediacriticus, politiek activist en anarchistisch denker. Tijdens zijn interviews met Chomsky stelt hij soms ontwapende, simpele vragen als: “Wat was je eerste herinnering?” De Franse filmmaker tekent zijn gedachten die hij tijdens de gesprekken met Chomsky heeft bij het verhaal en gunt ons daarnaast ook een kijkje in het lange maakproces van de film, wat erg ontwapenend werkt. Zijn animaties doen denken aan het werk van Ralph Steadman en Terry Gilliam en leidt tot een prettige tocht door de gedachtes en filosofieën van Chomsky. Het feit dat Gondry soms niet precies begrijpt wat Chomsky bedoelt óf omdat hij simpelweg het Engels niet goed begrijpt óf omdat Chomsky het Engels dat Gondry spreekt met het dikke Franse accent niet helemaal goed begrijpt, levert een aantal grappige spraakverwarringen op. Door deze vermenselijking gecombineerd met de animaties heb je als kijker niet het idee dat je naar een saai interview zit te luisteren. Wat ook prettig is, is dat Gondry je het gevoel geeft dat je geen idioot bent als je zo nu en dan niet kunt volgen waar Chomsky het over heeft.
Voor mensen die wel van film houden maar minder van filosofie is het wellicht aan te raden eerst even ter introduktie de Noam Chomsky Wiki te bekijken. Chomsky is één van de belangrijkste vrijdenkers uit onze tijd en zijn theorieën kunnen inderdaad wel hier en daar een animatie gebruiken om deze iets beter te begrijpen. Het is duidelijk dat Gondry gefascineerd is door de Amerikaans taalkundige, filosoof, mediacriticus, politiek activist en anarchistisch denker. Tijdens zijn interviews met Chomsky stelt hij soms ontwapende, simpele vragen als: “Wat was je eerste herinnering?” De Franse filmmaker tekent zijn gedachten die hij tijdens de gesprekken met Chomsky heeft bij het verhaal en gunt ons daarnaast ook een kijkje in het lange maakproces van de film, wat erg ontwapenend werkt. Zijn animaties doen denken aan het werk van Ralph Steadman en Terry Gilliam en leidt tot een prettige tocht door de gedachtes en filosofieën van Chomsky. Het feit dat Gondry soms niet precies begrijpt wat Chomsky bedoelt óf omdat hij simpelweg het Engels niet goed begrijpt óf omdat Chomsky het Engels dat Gondry spreekt met het dikke Franse accent niet helemaal goed begrijpt, levert een aantal grappige spraakverwarringen op. Door deze vermenselijking gecombineerd met de animaties heb je als kijker niet het idee dat je naar een saai interview zit te luisteren. Wat ook prettig is, is dat Gondry je het gevoel geeft dat je geen idioot bent als je zo nu en dan niet kunt volgen waar Chomsky het over heeft.
Wil je dus iets meer over de mens en haar instincten, geestelijke verhoudingen, het ontstaan van taal en het leven van Chomsky te weten komen? Ga deze film dan zeker zien op het Holland Animation Film Festival, van 19 tot en met 23 maart in Utrecht.
