MovieSense redacteur Dries Thomas neemt elke maand de nieuwe trailers onder de loep. Welke blijven bovendrijven en welke kan je maar beter meteen vergeten. Hieronder zijn oordeel over de maand augustus.
Puncture
Als een trailer al moeite heeft om geïnspireerd of origineel over te komen, wat moeten we dan van de film denken? Het meest storende element is zonder twijfel de aanwezigheid van het inmiddels volledig uitgemolken Lux Aeterna van componist Clint Mansell. Het nummer werd voor het eerst gebruikt in en duikt sindsdien met de regelmaat van de klok nog eens op in een of andere trailer. Van originaliteit is dan weinig sprake. Hetzelfde geldt overigens voor de plot: een aan lager wal geraakte advocaat neemt het op tegen een grote onderneming. Puncture lijkt zo een zwak afkooksel van , en . Bovendien is Chris Evans in de trailer niet overtuigend als drugsverslaafde – daar heb je namelijk meer dan een paar tatoeages voor nodig.
Red Tails
Televisieregisseur Anthony Hemingway maakt onder het toezicht van producer George Lucas zijn filmdebuut. De tweede trailer van voegt weinig toe aan de eerste. Het filmpje bestaat nog steeds voor een groot deel uit cliché dialogen en CGI-luchtgevechten die er wel – dat moeten we toegeven – uitstekend uitzien. Maar omdat de vliegtuigen, ontploffingen en oneliners die door het beeld vliegen weinig nieuws brengen, zijn we geneigd deze trailer eerder te vergelijken met de Michael Bay-actieprent dan met oorlogsdrama’s als , , of .
The Ghost Rider: Spirit Of Vengeance
Iets dat over-the-top is, kan twee dingen betekenen. Ofwel is het zo afschuwelijk dat je maag zich driemaal omkeert, ofwel is het zodanig over-the-top dat er zelfs nieuwe hoogtes bereikt worden. Deze trailer hoort in de tweede categorie thuis. Het filmpje van de -sequel wordt ingeleid door de twee regisseurs. Het is een aloude marketingstrategie – zie trailers van (1952) of (1960) - die onlangs door Robert Downey Jr. voor de trailer van terug van onder het stof werd gehaald. Na de korte introductie volgt dan een overvloed aan alles. Achtervolgingen, ontploffingen, schietpartijen in slow-mo, een gekke Nicolas Cage en stevige rockmuziek. Kortom inhoudsloos, maar daarom niet minder leuk, entertainment.
Twixt
Francis Ford Coppola had een nachtmerrie en dus regisseerde hij , een digitale verfilming van zijn eigen horrorillusie. De trailer heeft ondanks enkele 3D-scènes de allure van een goedkope studentenfilm. De bizarre personages en droomsequenties lijken dan weer uit een film van David Lynch te zijn geplukt, waardoor de trailer nog meer op een uit de hand gelopen experiment begint te lijken. Het is nooit duidelijk waar Coppola naartoe wil met , al is dat waarschijnlijk ook zijn intentie. Coppola wil de kijker namelijk vooral visueel imponeren met de verfilming van zijn hersenkronkels. Nu maar hopen dat de film geen nachtmerrie wordt aan de box-office.
Machine Gun Preacher
Hollywood trekt opnieuw naar Afrika, ditmaal in de trailer van . Om de zoveel tijd heeft Tinseltown de drang om de slechte Afrikaanse levensomstandigheden nog eens in beeld te brengen. Dat leverde in het verleden films op als , en , sociale drama’s die vaak doorspekt zijn met clichés, maar door de Academy wel overstelpt worden met Oscars. is het nieuwste voorbeeld. Gerard Butler speelt een Amerikaan die naar Soedan verhuist en het heft in eigen handen neemt om de arme burgers te helpen. Hij is zelfs bereid om tot geweld over te gaan wanneer de plaatselijke bevolking bedreigd wordt. And the Oscar goes to…
