Beautiful Creatures - recensie

Zijn Ethan en Lena in Beautiful Creatures de nieuwe Edward en Bella?

Het jeugdboek triomfeert in de bioscoopzaal, met name de verhalen over misfits die zich ontpoppen tot ware antihelden of zelfs moordmachines. Er wordt dan ook gefluisterd dat, nu Bella en Edward Cullen hun tanden voorlopig niet meer in een film zetten,Beautiful Creatureshoopt op de onverdeelde aandacht van deTwilight-fans. Niet geheel onterecht, wantBeautiful Creaturesvertoont heel wat gelijkenissen met de Twilight-reeks, alsook met De Hongerspelen, Harry Potter en Romeo en Julia.

Ethan Wate (Alden Ehenreich), een alfamannetje dat zich eigenlijk te goed en te slim voelt voor de rest van zijn klasgenoten, is hongerig naar een gelijkgestemd persoon. Wanneer Lena Duchannes (Alice Englert) in het dorp komt wonen, lijkt hij door haar betoverd. Zij voldoet helemaal aan zijn ideaalbeeld van een vrouw: ze is mysterieus, knap en geïnteresseerd in literatuur. Maar in het dorp gaat de roddel dat Lena en haar maffe oom Macon (Jeremy Irons) behekst zijn en dat het niets goeds kan betekenen dat zij in het dorp is gaan wonen. Ethan trekt zich hier niets van aan en haalt Lena over om vrienden met hem te worden, niet wetende dat deze vriendschap een wereld vol duistere geheimen opent.

Beautiful Creaturesis het eerste deel in deCaster Chroniclesserie geschreven door Kami Garcia en Margaret Stohl. De boeken zijn populair en goed ontvangen door de critici vanwege de combinatie van magie en romantiek. Twee thema’s die het tegenwoordig erg goed doen bij tieners, ook in de bioscoop. De regie is in handen van Richard LaGravenese die ooit een Oscarnominatie kreeg als schrijver van het script voorThe Fisher King. Verder kent men hem vanFreedom WritersenP.S. I Love You, twee degelijke films met Hillary Swank in de hoofdrol. Opvallend is dat voor de hoofdrollen niet is gekozen voor bekende gezichten. LaGravenese zegt dat dit puur toeval was; Alden Ehenreich en Alice Englert leverden volgens hem de beste audities af.

Dat laatste lijkt nogal ongeloofwaardig als je de twee protagonisten aan het werk ziet. Alhoewel er gedurende de film genoeg in vuur en vlam staat, geldt dat niet voor Ethan en Lena. Afzonderlijk zijn de acteurs best snoezig en zal menig meisjeshart sneller kloppen voor Ethan, maar samen zijn ze gewoon niet erg spannend om naar te kijken. En dat geldt niet alleen voor de hoofdrolspelers. Emma Thompson, die ooit een Oscar won voor haar rol inSense and Sensibility, acteert alsof ze hoopt dat niemand haar serieus zal nemen. En dat gaat eigenlijk op voor de hele film. Het begint al met de casting van Alden Ehenreich die zeven jaar ouder is dan het karakter dat hij moet voorstellen - wat duidelijk te zien is - en bereikt zijn hoogtepunt tijdens een scène waarin er sprake is van een magisch ronddraaiende eettafel.

Beautiful Creatures bevat veel elementen die thuishoren in een sprookje en daarom om gewaagde keuzes vragen. De film is te braaf, waardoor het verhaal zachter is opgetekend dan de bedoeling was. Het resultaat is dat de film nergens een eigen identiteit krijgt en vervalt in clichés en slecht acteerwerk die thuishoren in een zomershow van De Efteling. Zonde, want de filosofische en literaire verwijzingen naar Bukowski bijvoorbeeld doen vermoeden dat de film meer had kunnen zijn en absoluut niet bedoeld was als zoethoudertje voor de allerkleinsten.

Enigszins noemenswaardig zijn de kostuums en settings. Het decor is het broeierige zuiden van Amerika en het huis van Lena en Macon heeft een eigenzinnig karakter. Daarnaast is het einde, in tegenstelling tot de rest van de film, redelijk amusant en sterk genoeg om de kijker nieuwsgierig te maken naar het vervolg. Dat laatste is hoogstwaarschijnlijk de verdienste van de auteurs geweest.

Beautiful Creaturesis te braaf en te weinig eigenzinnig om in de voetsporen van deTwilight-reeks te treden. De film mikt op tieners, maar zal voornamelijk jongere kinderen aanspreken. Wanneer het vervolg voor een meer duistere benadering kiest en de acteurs hun taak iets meer serieus nemen, kan het misschien nog de belofte een prachtige creatie te worden, inlossen.