Michael Douglas schittert als de extravagante pianovirtuoos Liberace.
Het is 1977. Liberace, de pianovirtuoos, glorieert in Las Vegas met zijn extravagante shows vol glitter en glamour. Zijn handelsmerk is een gouden kandelaar - de candelabra - op de piano en zijn huis - of beter gezegd paleis - is even overdadig ingericht als zijn optredens. Deze wereld staat mijlenver af van het leven van Scott Thorson , een jonge dierenverzorger. Opgegroeid op het Amerikaanse platteland van de Midwest woont hij nog steeds bij zijn ouders. Maar het spannende leven van de grote stad trekt langzaam steeds meer aan Scott en als hij door een vriend wordt meegenomen naar een show van Liberace en na afloop aan hem wordt voorgesteld, wordt bij hem iets wakker gemaakt. En niet alleen bij Scott. Hij en Liberace trekken als magneten naar elkaar toe. Vanaf dat moment worden ze onafscheidelijk.
HBO
Het larger-than-life levensverhaal van beide mannen wordt in de biopic Behind the Candelabra gedragen door de sterke rollen van Matt Damon als Scott Thorson maar vooral door Michael Douglas die als Liberace één van zijn beste rollen uit zijn carrière neerzet. Voor regisseur Steven Soderbergh was het nog een hele klus de film te maken. Vanwege de duidelijke homoseksuele relatie in de film wilden de grote studio's in Hollywood zich hier niet aan wagen. Tenslotte durfde de betaalzender HBO het wel aan om mee te doen met het project. Zodoende is de film in Amerika alleen op tv en niet in de bioscoop te zien geweest. In veel andere landen zal de film wel de bioscopen halen, zeker na de succesvolle vertoning op het Filmfestival van Cannes dit voorjaar. De net van kanker genezen Douglas gaf daar een emotionele speech waarbij duidelijk werd dat dit een bijzondere rol voor hem moet zijn geweest. En niet ten onrechte; Michael Douglas zet in Behind the Candelabra een fenomenale rol neer.
Transformatie
Transformatie
De regie van Soderbergh en het script van Richard LaGravenese vormen het stevige geraamte van de film waar de uitstekende cast goed mee uit de voeten kan. Rob Lowe heeft een zeer memorabele bijrol als strakgetrokken plastisch chirurg die - als een soort moderne Frankenstein - het gezicht van Thorson wil ombouwen tot dat van Liberace. Thorson wordt zo steeds meer meegesleurd in het wilde en uitbundige leven van Liberace. De chemie tussen de twee acteurs spat van het scherm af, zeker ook in de seksscènes die voor Amerikaanse mainstream begrippen zeer ver gaan. Damon zet de jonge adonis overtuigend neer, maar Michael Douglas maakt er een ware transformatie van. Hij overdrijft met zijn stem en gebaren niet meer dan Liberace in het echte leven ook deed, en maakt tegelijk ook zijn angsten en eenzaamheid voelbaar. Door deze gelaagdheid stapt Douglas over de valkuil van een karikatuur heen. Maar naast veel drama zit de film ook vol humor en zelfspot. Het is een thema dat we vaker bij Soderbergh zien: het doorbreken van de ogenschijnlijk oppervlakkige buitenkant, zoals ook recent nog in Magic Mike . Ook in Behind the Candelabra wordt langzaam de facade opgelicht, soms wel heel letterlijk.
TV
Naar het einde toe loopt de rol van Damon alleen wat weg en verliest focus. Douglas blijft echter zijn rol krachtig neerzetten, zelfs tot het bittere einde. Met een magistrale slotscène trekt Soderbergh alles uit de kast. Dit maakt het ook zeker een film die het verdient om in de bioscoop gezien te worden. Zoals veel series op HBO laten zien, kan iets dat voor tv is gemaakt er tegenwoordig even verzorgd en filmisch uit zien als een goed bioscoopproduct. Soderbergh heeft al gezegd dat hij voortaan alleen nog maar voor tv zal werken. Of dit zo zal blijven, is natuurlijk afwachten, maar feit is dat steeds meer speelfilmregisseurs tijdelijk of voorgoed de overstap naar tv-series hebben gemaakt of dit gaan doen. Betaalkanalen als HBO en Netflix laten graag zien dat er voor hooggewaardeerde series zeer zeker ruimte bestaat. Zo is Soderbergh voor de zender Cinemax bezig met een 10-delige tv serie getiteld The Knick die volgend jaar te zien moet zijn.
Conclusie
Behind the Candelabra is een prachtige tv-film die het door het sterke acteerwerk van Michael Douglas en Matt Damon, het script en de extravagante enscenering verdient om in de bioscoop gezien te worden. Het feit dat HBO hiermee de traditionele Hollywood studio's achter zich laat, zegt al veel over de nieuwe rol van tv versus de bioscoop.
TV
Naar het einde toe loopt de rol van Damon alleen wat weg en verliest focus. Douglas blijft echter zijn rol krachtig neerzetten, zelfs tot het bittere einde. Met een magistrale slotscène trekt Soderbergh alles uit de kast. Dit maakt het ook zeker een film die het verdient om in de bioscoop gezien te worden. Zoals veel series op HBO laten zien, kan iets dat voor tv is gemaakt er tegenwoordig even verzorgd en filmisch uit zien als een goed bioscoopproduct. Soderbergh heeft al gezegd dat hij voortaan alleen nog maar voor tv zal werken. Of dit zo zal blijven, is natuurlijk afwachten, maar feit is dat steeds meer speelfilmregisseurs tijdelijk of voorgoed de overstap naar tv-series hebben gemaakt of dit gaan doen. Betaalkanalen als HBO en Netflix laten graag zien dat er voor hooggewaardeerde series zeer zeker ruimte bestaat. Zo is Soderbergh voor de zender Cinemax bezig met een 10-delige tv serie getiteld The Knick die volgend jaar te zien moet zijn.
Conclusie
Behind the Candelabra is een prachtige tv-film die het door het sterke acteerwerk van Michael Douglas en Matt Damon, het script en de extravagante enscenering verdient om in de bioscoop gezien te worden. Het feit dat HBO hiermee de traditionele Hollywood studio's achter zich laat, zegt al veel over de nieuwe rol van tv versus de bioscoop.