Big Mommas: Like Father, Like Son - recensie

De derde en hopelijk laatste film uit een reeks met Martin Lawrence die met fatsuit veel te lang doorgaat.

In 2000 kwam Martin Lawrence met een nieuw leuk concept voor een komedie. In Big Mommas House speelde de toen 35-jarige komiek FBI-agent Malcolm, die zich voor een undercovermissie vermomde als Big Momma, een oversociale Afro-Amerikaanse vrouw die nogal te kampen heeft met overgewicht. Ook al was de film kwalitatief niet zo geweldig, er zaten toch zeker leuke grappen in. De film wist het grote publiek te vermaken, en zo werd Big Mommas House één van de meest succesvolle films van dat jaar. Gezien het succes van de film was het dan ook een kwestie van tijd tot er een vervolg op zou worden gemaakt en die kwam 6 jaar later. Deze film was een stuk slechter, en de nieuwigheid was er al lang van af. Het was duidelijk dat Big Momma haar tijd gehad had. Helaas heeft dat Martin Lawrence er niet van weerhouden om nog een derde deel aan de reeks toe te voegen. Met Big Mommas: Like Father, Like Son probeert hij zijn oude succesformule nog eens goed uit te melken. Ditmaal krijgt hij hulp van collega-komiek Brandon T. Jackson die de rol van Malcolm's stiefzoon overneemt van Jascha Washington. Laatstgenoemde bedankte voor de rol, iets wat ook gebeurde bij Nia Long die Malcolm's vriendin speelde in de eerste 2 fil Misschien zagen ze de bui al hangen.

USB-stick
Trent (Brendan T. Jackson) is de stiefzoon van Malcolm (Lawrence), en is onlangs geslaagd voor zijn middelbare school. Malcolm is daarom blij als hij ziet dat hij is toegelaten voor een universiteit. Het probleem is dat Trent meer geïnteresseerd is in het beginnen van een rapcarriere en dus weinig van de universiteit wil weten. Op een dag wordt Trent gebeld door een promotor die voor hem wat optredens geregeld heeft. Het probleem is echter dat Trent nog geen 18 is en dus een handtekening van zijn ouders nodig heeft. Bij het volgen van zijn stiefvader, die op dat moment een klus voor de FBI aan het oplossen is, is Trent onbedoeld getuige van een moord. De moordenaar is bendeleider Chirkoff (klinkt als Jerkoff, een van de vele flauwe grappen). Omdat hij geen getuigen wil achterlaten, wil hij Trent dus ook om het leven brengen.

Malcolm zal zijn zoon moeten beschermen, maar wil tegelijkertijd ook zijn werk als FBI agent voortzetten. Nu wil het toeval dat hij voor de klus op zoek is naar een USB-stick (andere flauwe grap) die verstopt is op een meisjesschool. Hij trekt dus zijn Big Momma kostuum aan en zorgt ervoor dat ook zijn zoon er wat vrouwelijker uit gaat zien, zodat ze allebei undercover zijn tussen al de meisjes. Toch geven de bendeleden niet zomaar op en komen op het spoor van de twee travestieten. Als Trent ook verliefd wordt op één van de meisjes, dreigt hij zijn cover te verliezen.

Niet grappig
De twee grappen die in de trailer zitten, zijn zo'n beetje de enige twee grappen in de hele film. Het mag dan wel een komedie heten met komiek Martin Lawrence, maar over het algemeen is de film gewoon niet grappig. Dit in tegenstelling tot het origineel, Big Mommas House . Big Momma lijkt met deze film haar tijd wel te hebben gehad, de humor is er nu wel vanaf. Er wordt nog een nieuwe draai aan gegeven met de rol van Brandon T. Jackson, maar deze doet het nooit beter dan Martin Lawrence. Het is duidelijk dat hij weer eens met wat nieuws moet komen, in plaats van oude en lang vervlogen koeien uit de sloot te halen.

Kritisch
Voor dit soort films moet je vaak niet al te kritisch kijken naar de inhoud. Er gebeuren vaak onmogelijke dingen om het plot een bepaalde kant op te laten gaan. Ook zijn de slechterikken totaal niet overtuigend en erg dom neergezet. Het is bijvoorbeeld ook erg raar dat de 26-jarige Brandon T. Jackson de rol speelt van een 17-jarige puber, en ook voor Jessica Lucas (die Trent's vriendin Haley speelt) is het overduidelijk dat ze een stuk ouder is dan haar rol in de film.

Conclusie
Big Mommas: Like Father, Like Son is de slechtste van de reeks en hopelijk ook de laatste. De grappen zijn nooit echt grappig, en dat dikmaakpak hebben we nu wel gezien. Er wordt nog een poging gedaan de originaliteit erin te houden door een hoofdrol voor Brandon T. Jackson naast Martin Lawrence, maar helaas is hij niet zo overtuigend als Lawrence ooit was. Big Mommas: Like Father Like Son is dan ook vooral voor de echte Martin Lawrence fans. Liefhebbers van een goede komedie kunnen beter naar een andere film uitwijken.