Captain America was ongekend populair tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zitten we nu nog wel te wachten op de de patriottische stripheld?
Mocht je niet bekend zijn met de held gehuld in de kleuren van de Amerikaanse vlag; Captain America heeft geen bovennatuurlijke krachten zoals veel andere superhelden. Dankzij het Super Soldaten serum is hij zo intelligent, sterk en snel als maximaal mogelijk is voor een mens. Hij heeft een onverwoestbaar schild wat hij gebruikt als bescherming en discuswapen. Na de oorlog verloren stripliefhebbers hun interesse in de superheld, maar jaren later dook hij weer op als onderdeel van het superheldenteam The Avengers en kreeg hij uiteindelijk weer zijn eigen strip.
Na een mislukte verfilming uit 1990 , waar het niet lukte om van Captain America een stoer en geloofwaardig personage te maken, probeert regisseur Joe Johnston het nu met Chris Evans in de hoofdrol.
Supersoldaat
Als de Tweede Wereldoorlog in volle hevigheid is losgebarsten, wil Steve Rogers (Evans) graag meevechten tegen de nazi’s, maar het iele en zwakke mannetje wordt afgewezen. Wetenschapper Dr. Abraham Erskine (Stanley Tucci) ziet echter potentie in het ventje en hij krijgt een aanbod om toch deel uit te maken van Amerika's leger. Rogers laat zich injecteren door een experiment serum waardoor hij verandert in een supersoldaat met een goddelijke lichaam. Onder de naam Captain America gaat hij de strijd aan met de nazi-generaal Red Skull (Hugo Weaving).
Back to the eighties
Regisseur Johnston ( The Wolfman, Jurassic Park III, Jumanji ) haalde zijn inspiratie voor Captain America uit de Indiana Jones-film Raiders of the Lost Ark , waarbij hij destijds verantwoordelijk was voor de visuele effecten. Beiden spelen zich af in dezelfde periode, waarbij de helden het opnemen tegen de nazi’s. Een superheldenfilm in de jaren ’40 is een welkome afwisseling van het gros aan superheldenfil De straten van Brooklyn en Londen in de jaren ’40 leveren bovendien mooie plaatjes op, waaruit blijkt dat Johnston de juiste man is voor visuele pracht. De effecten waardoor we het eerste half uur Chris Evans zien als klein mager mannetje zijn erg geloofwaardig.
Eindgevecht
Het probleem met een visueel ingestelde regisseur als Johnston laat zich al raden – hij schiet tekort bij het verhaal en personages. De film komt traag op gang en voordat we Captain America daadwerkelijk enkele nazi’s zien pijnigen, zitten we al in de tweede helft van de film. Het eindgevecht met aardsvijand Red Skull, waar de film naar toe werkt, is zeer teleurstellend en de makers lijken meer interesse te hebben in het benadrukken van komende vervolgfilms dan het neerzetten van een bevredigend einde.
Hekel aan pestkoppen
Stanley Tucci en Tommy Lee Jones zorgen voor mooie bijrollen en een komische noot, terwijl actrice Hayley Atwell aanwezig is voor een overbodig liefdesverhaal. Evans zet een uitstekende Captain America neer, maar een held zonder enige krachten en alleen een schild als wapen is lastig te verfilmen. Het ontbreekt het personage van Steve Rogers aan persoonlijkheid en hij is weinig interessant. De man is de goedheid zelve, heeft geen innerlijke strijd of negatieve eigenschappen en vecht tegen de nazi’s omdat hij “een hekel heeft aan pestkoppen”. Johnston maakt er in ieder geval het beste van door de Captain veel met zijn schild te laten gooien wat enkele ‘bukmomenten’ in 3D oplevert. Voor de rest is de 3D weinig interessant.
Conclusie
Captain America: The First Avenger is een vermakelijke actie-avonturen-film die doet terugverlangen aan films als Raiders of the Lost Ark . Visueel ziet de film er goed uit, maar voor diepgang moet je zijn bij The Dark Knight en Watchmen . De smaak van popcorn zal je langer nablijven dan deze film.
