Cold Souls - recensie

Voel jij je ook wel eens lusteloos en leeg van binnen en zou je voor een paar dagen af willen van dat vreselijke gevoel?

In Cold Souls krijgen mensen de kans om hun ziel in te vriezen om zo even op adem te komen van alle deprimerende gedachten. Een reden voor Paul Giamatti om zijn ziel in te laten vriezen bij Soul Storage.

Paul Giamatti (Paul Giamatti)is een gedreven acteur in New York. Terwijl hij bezig is met de voorbereidingen op de hoofdrol in Tjechov's Oom Vanja, krijgt hij een emotionele inzinking. Zijn leven lijkt betekenisloos en hij voelt zich hopeloos leeg van binnen. Een vriend van Paul wijst hem op een artikel in The New Yorker over een hightechbedrijf dat zielen kan verwijderen, invriezen en bewaren. In eerste instantie ziet Paul deze zielvries niet zitten maar de leegte van zijn bestaan wordt zo ondraaglijk dat hij toch besluit een bezoekje te brengen aan de zielenvriezer 'Soul Storage'. De absolute meester op het gebied van zielenvriezerij is dokter Flintstein (David Straithairn). Hij weet Paul er van te overtuigen dat het geen slecht idee is om de ziel tijdelijk in te vriezen om zo even op adem te komen. Wanneer de ziel van Paul verwijderd is blijkt dat deze de vorm heeft van een kikkererwt wat voor Paul een teken is dat hij de juiste beslissing heeft genomen. Toch voelt een zielloos bestaan ook niet volledig en daarom huurt hij de ziel in van een Russische dichter. Dit blijkt een groot succes want Paul speelt de rol van oom Vanja als...een echte Rus. De ziel brengt hem echter ook in een surrealistische droomwereld waarin het niet aangenomen vertoeven is. Paul besluit dat er niets gaat boven zijn eigen deprimerende ziel, en wil hem terug. Maar of dat zo makkelijk gaat valt natuurlijk nog te bezien.

Een echte droom
Cold Souls is de derde film op het C.V. van Sophie Bartes, een jonge en toch veelbelovende filmmaakster. Het idee voor de film deed ze op in een droom die ze had. In deze droom bezoekt ze een futuristische dokter terwijl ze een doos vasthoudt. Er wordt haar verteld dat haar ziel, die zojuist verwijderd is, zich in die doos bevindt. De dokter gaat haar ziel onderzoeken en zal, indien nodig, de problemen verhelpen. Woody Allen staat ook in de rij bij de zielendokter. Wanneer hij aan de beurt is, ontdekt hij dat zijn ziel de vorm heeft van een kikkererwt. Woody Allen is woest; met zoveel briljante films op zijn naam kan het niet mogelijk zijn dat zijn ziel er uit ziet als een erwt! Terwijl Barthes wil kijken hoe haar ziel er uit ziet, wordt de droom beëindigd. Het is een ingenieus idee om een film te baseren op een droom; films die gedroomd lijken te zijn, beloven dikwijls een succes te worden. Barthes schreef het script voor Cold Souls met Giamatti in de hoofdrol en toen ze hem de rol aanbood op het Nantucket Film Festival accepteerde hij haar aanbod meteen. Giamatti drukt niet alleen met zijn acteerprestaties zijn naam op de film, het karakter van Giamatti draagt ook zijn echte naam en de productiemaatschappij van Giamatti en zijn vrouw, Touchy Feely Films, produceerde dit koude kunstje.

Zielloos
Het idee voor Cold Souls is opgedoken in een droom en het script heeft daardoor een sterk science-fiction karakter. Door de setting te plaatsen in het heden wordt de film toegankelijk voor een breder publiek; een keuze die risico's met zich meebrengt. Vooralsnog begint Cold Souls als een zwarte komedie die in het begin van de film vooral wegkomt met de droge humor en amusante woordspelingen (de zielendokter die bijvoorbeeld een noot kraakt). Een man die we kennen zowel in de realiteit als in fictie, als Paul Giamatti, kampt met een emotionele inzinking. Een herkenbaar gevoel waar we maar al te graag iets aan zouden willen doen als het mogelijk was. Het idee van een zielbevriezing klinkt Giamatti net zo absurd in de oren als bij ons. Toch zijn we ook nieuwsgierig en Giamatti gelukkig ook. De zielextractie is een feit en wat er daarna overblijft is voor alle personages, in de zaal en op het scherm, een raadsel. Het acteerwerk van Giamatti en de personages bij Soul Storage is prima. Het is alleen jammer dat de leegte van de ziel niet treffender is weergeven, we zien Giamatti zoeken naar emoties en we zien dat hij moeite heeft met affectie, maar nooit wordt de zielloosheid pijnlijk confronterend. Ook wanneer hij de ziel van de Russische dichter geleend heeft, had de surrealistische staat van zijn wat experimenteler in beeld mogen worden gebracht. Het gegeven dat Giamatti over een andere ziel beschikt is niet genoeg om ook zeker te weten dat de ziel zich in hem genesteld heeft.

Cold Land
Het gaat mis met Cold Souls als de film zich naar Cold Land verplaats. Giamatti wil zijn ziel weer terug en dit gaat niet zonder slag of stoot. Het geheel wordt kinderachtig en ongeloofwaardig en de droge humor waar aan het begin sprake van was, is net als de ziel van Giamatti met de noorderzon vertrokken. Giamatti is een groot acteur, maar zelfs grote acteurs worden klein als ze omringd worden door collega's die de grootse gebaren van het basisschool theater nastreven, en dat geldt met name voor de acteurs die de Russische garde vertegenwoordigen.

gaat goed van start met een realistische setting en een flinke dosis droge humor in de koker. Zodra de ziel verdwenen is, lijkt ook de film zielloos te worden. Giamatti weet dit gelukkig nog aardig op te vangen met zijn doorgewinterde acteerkunsten. Wanneer de film zich verplaatst naar het koude Rusland is het helemaal gedaan met de geloofwaardigheid en de bezieling. is vooral bij vertrek een komische droom maar aan het einde kom je van een koude kermis thuis.