Eastern Plays - recensie

Een jongeman probeert zijn drugsverleden achter zich te laten, zonder veel zaken om die behoefte te vervangen.

Itso, ook wel Christo genoemd in de film, is een jongeman die woont in de stad Sofia in Bulgarije. Hij heeft een verleden van drugs achter de rug en probeert er door middel van een methadonprogramma weer bovenop te komen. Alleen doet de methadon zijn werk niet echt en grijpt Itso dus naar de alcohol. Hij staat op met bier, en gaat er mee naar bed. Het leven is hem niet bepaald gunstig gezind en het leven in de toch lichtelijk depressief aandoende stad helpt daar niet bij.

Racisme viert zijn hoogtij in deze stad en ook Georgi, Itso's broertje, die hij maar weinig ziet, doet hieraan mee. Georgi, die worstelt met een slechte band met zijn familie, heeft zich namelijk aangesloten bij een bende hooligans die zo ongeveer alles haten wat niet Bulgaars is, maar vooral heel veel haat koesteren tegen de Turken. Wanneer deze bende, onder leiding van Drega, een Turkse familie aanvalt en de vader van het drietal in elkaar slaat, is Itso een toevallige voorbijganger die tussenbeide springt. Het komt hem zelf ook op een partij klappen te staan. Uiteraard herkent hij tussen de bendeleden ook zijn broertje, maar hier zegt hij verder niets over. In de Turkse familie zit ook de beeldschone Isil. Itso bezoekt regelmatig de familie in het ziekenhuis om te kijken hoe het er voor staat en er ontstaat langzaam een band tussen Itso en Isil; zou dat dan het sprankje liefde zijn wat hij nodig heeft om de wereld aan te kunnen?

Christo Christov
Het verhaal van deze film draait voornamelijk om Christo die een overweldigende rol neerzet en eigenlijk zichzelf speelt. Christo kwam te overlijden aan de gevolgen van een overdosis, net nadat de opnames voor de film waren afgerond, en de film is dan ook opgedragen aan hem. Het maakt de film des te rauwer en reëler. Als acteur was Christov geen professional, maar zijn acteerwerk laten een ongelofelijke diepte zien en zijn scènes met Saadet Isil Aksoy, die de Turkse Isil speelt, tonen een chemie die een goed acteur waardig zou zijn. Wanneer hij een psychiater vertelt hoe leeg hij zich voelt, voel je als kijker zijn pijn.

Acteerwerk en regie
Het acteerwerk van alle andere acteurs is ook bovengemiddeld goed, en ze complimenteren de rauwe beelden van de stad Sofia, die in haar hoedanigheid bijna als een extra hoofdrolspeler kan worden genoemd. De beelden die we te zien krijgen zijn op een prachtige manier geschoten en trekken je dieper in het verhaal. Regisseur Kamen Kalev regisseert met Eastern Plays zijn eerste lange film, na eerder drie korte films te hebben geschreven en geregisseerd. Deze ingetogen geschoten en gedurfde film laat zien dat we van deze regisseur nog mooie dingen mogen verwachten.

Conclusie
Eastern Plays is een zware film, eentje die je rauw voor je kiezen krijgt. De film heeft geen hoog tempo en is vooral cinematografisch erg mooi opgezet. Rustige beelden tonen het Sofia waarin Itso leeft en vooral overleeft. De onderwerpen in de film lopen uiteen van racisme tot drugs- en alcoholmisbruik en dat moet je liggen. Kun je hier doorheen kijken, dan krijg je een dijk van een film voorgeschoteld over het zware leven van een ex-drugsverslaafde in een stad die geen afleiding biedt. Absoluut een aanrader, maar niet voor iedereen weggelegd.