Filmmakster Tatjana Božić onderzoekt haar liefdesleven met heerlijk melancholische zelfspot.
Toen Tatjana Božić vijf jaar oud was, fietste er een leeftijdsgenootje langs haar balkon en lachtte naar haar. Ze was op slag verliefd en keek iedere dag weer uit naar het moment dat hij weer lachend voorbij fietste. Op een dag lachtte hij echter niet meer naar haar, en zo had zij voor het eerst te maken met liefdesverdriet. Het zou niet de laatste keer zijn. Zoals zij het zegt, is liefde het mooiste in haar leven, maar ook hetgeen wat haar het meeste pijn doet. Nu is zij weer verliefd, op de Nederlander Rogier. Ze is vastbesloten om haar relatie dit keer te laten slagen. Maar daarvoor moet ze weten waarom het misging in haar vorige relaties. Zo begint zij, vol vragen, aan een persoonlijke reis langs vijf exen.
Pavel
Haar reis begint bij Pavel waarmee ze begin jaren '90 journalistiek studeerde in Moskou. Hij was haar eerste serieuze liefde, en zij dat van hem. Na een relatie van vier jaar verliet hij Božić voor een andere vrouw genaamd Tatjana. Daar is hij nu mee getrouwd en heeft er een dochter mee. Hij is misschien wel de interessantste figuur in de film. Hoewel hij houdt van zijn tegenwoordige vrouw en er niet aan denkt om haar te verlaten, maakt hij toch vrij duidelijk dat Božić de liefde van zijn leven was. De scenes met Božić en Pavel's huidige familie zijn dan ook heel mooi. Hoe anders hadden de levens van alle mensen in de kamer er uit gezien als enkele dingen twintig jaar geleden anders waren gelopen? Božić's volgende liefde was Aleksey, een man die haar nooit echt als zijn geliefde zag, maar als zijn minnares. Ook sloeg hij haar, en krijgen we het gevoel dat het maar goed is dat Božić niet bij hem is gebleven. Zijn huidige vrouw lijkt ook niet gelukkig.
Haar reis begint bij Pavel waarmee ze begin jaren '90 journalistiek studeerde in Moskou. Hij was haar eerste serieuze liefde, en zij dat van hem. Na een relatie van vier jaar verliet hij Božić voor een andere vrouw genaamd Tatjana. Daar is hij nu mee getrouwd en heeft er een dochter mee. Hij is misschien wel de interessantste figuur in de film. Hoewel hij houdt van zijn tegenwoordige vrouw en er niet aan denkt om haar te verlaten, maakt hij toch vrij duidelijk dat Božić de liefde van zijn leven was. De scenes met Božić en Pavel's huidige familie zijn dan ook heel mooi. Hoe anders hadden de levens van alle mensen in de kamer er uit gezien als enkele dingen twintig jaar geleden anders waren gelopen? Božić's volgende liefde was Aleksey, een man die haar nooit echt als zijn geliefde zag, maar als zijn minnares. Ook sloeg hij haar, en krijgen we het gevoel dat het maar goed is dat Božić niet bij hem is gebleven. Zijn huidige vrouw lijkt ook niet gelukkig.
XTC
De Duitser Frank is de volgende ex die Božić bezoekt. Ze hadden een tijdje een vrij heftige relatie en bovendien was Frank de eerste westerling waarmee ze samen was. Ze kon dus met hem vrij door heel Europa rejzen. Op een dag nam hij echter XTC, dat volgens Božić zijn ogen opende, waardoor hij haar verliet. Božić's laatste twee grote liefdes voor Rogier waren Jacob en Vjeran. Jacob is een Brit die we niet echt leren kennen en Vjeran is een in Nederland wonende Kroaat die Božić beloofde dat hij eeuwig met haar samen bleef, zolang ze maar niet trouwde en kinderen kregen. Ze wilden dat hun relatie slaagde, dus bezochten ze een relatietherapeut, die hen dwong om over hun problemen te praten. Dat deden ze en toen ze hun problemen oplosten hadden ze niks meer om over te praten, dus ging het uit. En nu is zij dus met Rogier, een man die in niets lijkt op Božić, of haar exen. Zij zijn allen gepassioneerde mannen die Tatjana impalmen met citaten van Goethe en Poesjkin. Rogier is een bijna stereotiepe karikatuur van de nuchtere Nederlander.
De Duitser Frank is de volgende ex die Božić bezoekt. Ze hadden een tijdje een vrij heftige relatie en bovendien was Frank de eerste westerling waarmee ze samen was. Ze kon dus met hem vrij door heel Europa rejzen. Op een dag nam hij echter XTC, dat volgens Božić zijn ogen opende, waardoor hij haar verliet. Božić's laatste twee grote liefdes voor Rogier waren Jacob en Vjeran. Jacob is een Brit die we niet echt leren kennen en Vjeran is een in Nederland wonende Kroaat die Božić beloofde dat hij eeuwig met haar samen bleef, zolang ze maar niet trouwde en kinderen kregen. Ze wilden dat hun relatie slaagde, dus bezochten ze een relatietherapeut, die hen dwong om over hun problemen te praten. Dat deden ze en toen ze hun problemen oplosten hadden ze niks meer om over te praten, dus ging het uit. En nu is zij dus met Rogier, een man die in niets lijkt op Božić, of haar exen. Zij zijn allen gepassioneerde mannen die Tatjana impalmen met citaten van Goethe en Poesjkin. Rogier is een bijna stereotiepe karikatuur van de nuchtere Nederlander.
Turbulent
Een van de redenen waarom deze documentaire zo geslaagd is, lijkt ook een van de redenen te zijn waarom Tatjana's relaties mislukken. Tatjana Božić lijkt werkelijk alles van haar leven op de gevoelige plaat te leggen. Dat ze haar relatie met Rogier vanaf dag één filmt is nog te begrijpen, aangezien ze dan al besloten heeft dit materiaal voor deze documentaire te gebruiken. Maar het is eigenlijk ongelofelijk hoeveel beelden we van haar andere relaties te zien krijgen. Beelden die normaal gesproken privé zouden blijven. Daarnaast krijgen we ook een hoop beelden van haar familie te zien. Dat zorgt er ook voor dat Tatjana Božić haar persoonlijke leven in een interessante cultureel-maatschappelijke context kan plaatsen. Ze groeide op in het Joegoslavië van de jaren '80 en studeerde begin jaren '90 in Rusland. Dit waren voor beide landen turbulente periodes; Joegoslavie was bezig aan zijn laatste jaren als federale natie, terwijl Rusland juist aan een nieuwe periode begon na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. In Happily Ever After krijgen we soms de kans om als een soort vlieg op de muur te kijken naaar hoe deze naties en hun inwoners omgingen met deze veranderingen. Daarnaast laat Happily Ever After ook zien hoe de verschillende culturen waarin Božić heeft geleefd van invloed zijn geweest op haar liefdesleven.
Een van de redenen waarom deze documentaire zo geslaagd is, lijkt ook een van de redenen te zijn waarom Tatjana's relaties mislukken. Tatjana Božić lijkt werkelijk alles van haar leven op de gevoelige plaat te leggen. Dat ze haar relatie met Rogier vanaf dag één filmt is nog te begrijpen, aangezien ze dan al besloten heeft dit materiaal voor deze documentaire te gebruiken. Maar het is eigenlijk ongelofelijk hoeveel beelden we van haar andere relaties te zien krijgen. Beelden die normaal gesproken privé zouden blijven. Daarnaast krijgen we ook een hoop beelden van haar familie te zien. Dat zorgt er ook voor dat Tatjana Božić haar persoonlijke leven in een interessante cultureel-maatschappelijke context kan plaatsen. Ze groeide op in het Joegoslavië van de jaren '80 en studeerde begin jaren '90 in Rusland. Dit waren voor beide landen turbulente periodes; Joegoslavie was bezig aan zijn laatste jaren als federale natie, terwijl Rusland juist aan een nieuwe periode begon na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. In Happily Ever After krijgen we soms de kans om als een soort vlieg op de muur te kijken naaar hoe deze naties en hun inwoners omgingen met deze veranderingen. Daarnaast laat Happily Ever After ook zien hoe de verschillende culturen waarin Božić heeft geleefd van invloed zijn geweest op haar liefdesleven.
Conclusie
Om haar relatie met haar nieuwe vriend Rogier te redden maakt Tatjana Božić een reis langs vijf van haar exen. Dat levert hilarische, melancholische en aangrijpende momenten op. Doordat ze alles filmt en een wereldburger is, levert dit ook een interessant portret van verschillende culturen en maatschappijen op.
Om haar relatie met haar nieuwe vriend Rogier te redden maakt Tatjana Božić een reis langs vijf van haar exen. Dat levert hilarische, melancholische en aangrijpende momenten op. Doordat ze alles filmt en een wereldburger is, levert dit ook een interessant portret van verschillende culturen en maatschappijen op.
