Maria Kraakman, Dragan Bakema en regisseur Sander Burger leveren na Olivier etc. een psychologisch drama af dat beklijft tot op het bot.
Nederland mag trots zijn op de makers van Hunting & Zn. want na de pijnlijke misser De Hel van '63 , de zielloze boekverfilming Terug naar de Kust en het met veel publiciteit gebrachte, maar als film minder geslaagde Komt een Vrouw bij de Dokter , is het Nederlandse filmklimaat eindelijk een film met een ziel rijker. Hoofdrolspelers Kraakman en Bakema, die samen met regisseur Burger tekenen voor het scenario, geven een intense kijkervaring die tot denken aanzet en bij vlagen shockeert. Hunting & Zn. is pas de tweede film van Sander Burger, maar hij ontpopt zich hier als een auteur. Eerder schreef hij samen met Kraakman en Bakema Olivier etc . (2006), dat voor een groot deel in Rotterdam is gefilmd. Hunting & Zn. maakt van het dorp Den Oever een cinematografische broedplaats voor een innemend verhaal.
Zwanger
Hunting & Zn. vertelt over Tako en Sandra Hunting, een getrouwd stel dat op het eerste gezicht in alle vrijheid door het leven flaneert. Na een kort uitstapje in Amsterdam om economie te studeren, gaat Tako terug naar Den Oever om de fietsenzaak van zijn vader over te nemen. Sandra werkt als intercedente op een uitzendbureau en is gefocust op typische vrouwendingetjes, zoals hoe het huis te kunnen inrichten. Tako daarentegen is een harde werker die tussen de middag samen met collega Patrick thuis, boven de zaak, luncht. Wanneer Sandra zwanger raakt, komt het zo ogenschijnlijke rustige leven van Tako en Sandra op losse schroeven te staan. De centrale vraag in de film is dan ook; wat is de impact van een zwangerschap voor een pas getrouwd stel?
De waanzin te boven
Hunting & Zn. valt en staat bij het spel van Kraakman en Bakema, die buiten de film ook een stel vormen. De ontwikkeling in hun karakters is, naast de ineens aanwezige zwangerschap, van een niveau dat de gebruikelijke karakterontwikkeling van een stel bij een zwangerschap ontstijgt. Natuurlijk heeft hier een dramatisering plaats, maar dat neemt niet weg dat beide acteurs niet voor elkaar onderdoen en de film meerdere kleuren geven. De verschillende stadia in hun ontwikkeling is fenomenaal gespeeld en geeft de film een documentaire gevoel waarbinnen je als toeschouwer vergeet dat je naar fictie kijkt.
Een tipje van de sluier; Sandra's ondergewicht, zij weegt minder dan goed voor haar is, kan gevolgen hebben voor de baby en Tako neemt dan ook maatregelen.
Hunting & Zn. vertelt over Tako en Sandra Hunting, een getrouwd stel dat op het eerste gezicht in alle vrijheid door het leven flaneert. Na een kort uitstapje in Amsterdam om economie te studeren, gaat Tako terug naar Den Oever om de fietsenzaak van zijn vader over te nemen. Sandra werkt als intercedente op een uitzendbureau en is gefocust op typische vrouwendingetjes, zoals hoe het huis te kunnen inrichten. Tako daarentegen is een harde werker die tussen de middag samen met collega Patrick thuis, boven de zaak, luncht. Wanneer Sandra zwanger raakt, komt het zo ogenschijnlijke rustige leven van Tako en Sandra op losse schroeven te staan. De centrale vraag in de film is dan ook; wat is de impact van een zwangerschap voor een pas getrouwd stel?
De waanzin te boven
Hunting & Zn. valt en staat bij het spel van Kraakman en Bakema, die buiten de film ook een stel vormen. De ontwikkeling in hun karakters is, naast de ineens aanwezige zwangerschap, van een niveau dat de gebruikelijke karakterontwikkeling van een stel bij een zwangerschap ontstijgt. Natuurlijk heeft hier een dramatisering plaats, maar dat neemt niet weg dat beide acteurs niet voor elkaar onderdoen en de film meerdere kleuren geven. De verschillende stadia in hun ontwikkeling is fenomenaal gespeeld en geeft de film een documentaire gevoel waarbinnen je als toeschouwer vergeet dat je naar fictie kijkt.
Een tipje van de sluier; Sandra's ondergewicht, zij weegt minder dan goed voor haar is, kan gevolgen hebben voor de baby en Tako neemt dan ook maatregelen.
Karakter
Bakema ontpopt zich tot een karakteracteur die de verschillende emoties die vrijkomen zo voortreffelijk onder de knie heeft, dat het voor afschrikking zorgt. Bakema liet in de telefilm Loverboy (Lodewijk Crijns) uit 2003 al zien waanzin te kunnen combineren met charme, in Hunting & Zn. is hij gegroeid tot een volwassen acteur die niet alleen boven zichzelf, maar vooral ook boven Kraakman ontstijgt. Niets ten nadele van Kraakman, zij is ingetogen indrukwekkend, maar het is Bakema die met zijn gespeelde onmacht een waanzin oproept die empathiseert en ontroert. Kraakman heeft een gezicht dat boekdelen spreekt en dat zie je. Dat voel je.
Bakema ontpopt zich tot een karakteracteur die de verschillende emoties die vrijkomen zo voortreffelijk onder de knie heeft, dat het voor afschrikking zorgt. Bakema liet in de telefilm Loverboy (Lodewijk Crijns) uit 2003 al zien waanzin te kunnen combineren met charme, in Hunting & Zn. is hij gegroeid tot een volwassen acteur die niet alleen boven zichzelf, maar vooral ook boven Kraakman ontstijgt. Niets ten nadele van Kraakman, zij is ingetogen indrukwekkend, maar het is Bakema die met zijn gespeelde onmacht een waanzin oproept die empathiseert en ontroert. Kraakman heeft een gezicht dat boekdelen spreekt en dat zie je. Dat voel je.
Stilte
Los van het innemende en overtuigende spel van beide persoonlijkheden, valt vooral de stilte in de film op en hiervoor is niets dan lof toe te dichten aan Sander Burger. Zijn regie laat een orkestrale begeleiding buiten de deur, behoudens enkele in de film gebruikte songs van De Dijk , Frank Boeijen Groep en Lois Lane. De stilte biedt ruimte aan het spel van de acteurs en presenteert het dorp Den Oever, de woonplaats van het stel, voorts als een mystieke droomwereld. Ook is stilte zichtbaar in het spel van Kraakman en Bakema; wanneer Tako Hunting en zijn vrouw Sandra samen met een vriendin de kermis bezoeken, vraagt Tako aan de dames of ze trek hebben in een bakje kibbeling. De vriendin heeft wel trek, maar Sandra hoeft niet. "Ik neem wel een beetje van jullie", zegt zij, waarop Tako uitdagend antwoordt: "Van mij krijg je helemaal niets". Het nu volgende shot in de scène die volgt is cruciaal. Het is een belangrijke scène in de film die de spanningen binnen het huwelijk van Tako en Sandra op scherp zet. Zonder woorden wordt hier een gevoel overgebracht binnen een kader van drie acteurs in een viskraam. Er is geen uitleg, noch dialoog nodig. Een les in filmkunde.
Los van het innemende en overtuigende spel van beide persoonlijkheden, valt vooral de stilte in de film op en hiervoor is niets dan lof toe te dichten aan Sander Burger. Zijn regie laat een orkestrale begeleiding buiten de deur, behoudens enkele in de film gebruikte songs van De Dijk , Frank Boeijen Groep en Lois Lane. De stilte biedt ruimte aan het spel van de acteurs en presenteert het dorp Den Oever, de woonplaats van het stel, voorts als een mystieke droomwereld. Ook is stilte zichtbaar in het spel van Kraakman en Bakema; wanneer Tako Hunting en zijn vrouw Sandra samen met een vriendin de kermis bezoeken, vraagt Tako aan de dames of ze trek hebben in een bakje kibbeling. De vriendin heeft wel trek, maar Sandra hoeft niet. "Ik neem wel een beetje van jullie", zegt zij, waarop Tako uitdagend antwoordt: "Van mij krijg je helemaal niets". Het nu volgende shot in de scène die volgt is cruciaal. Het is een belangrijke scène in de film die de spanningen binnen het huwelijk van Tako en Sandra op scherp zet. Zonder woorden wordt hier een gevoel overgebracht binnen een kader van drie acteurs in een viskraam. Er is geen uitleg, noch dialoog nodig. Een les in filmkunde.
De drie-eenheid Kraakman, Bakema en Burger markeert haar positie binnen het Nederlandse filmklimaat met een dikke viltstift, waarvan de inkt niet vervaagt. Een goed geacteerde, door stilte bevangen film, die de waanzin voorbij gaat en vooral beklijft.
| Titel: | Hunting & Zn. |  |
| Genre: | Drama | |
| Regie: | Sader Burger | |
| Cast: | Dragan Bakema, Maria Kraakman, Hans Gagelet, e.a. | |
| Première: | 25 februari 2010 | |
| Trailer: | - |
