Jack Reacher - recensie

Tom Cruise op het spoor van een superieure sluipschutter in een spannende thriller.

Een witte bestelbus rijdt door een middelgrote Amerikaanse stad. De chauffeur rijdt een parkeergarage binnen. Kalm stapt hij uit en pakt een geweer, overduidelijk gemaakt om grote afstanden mee te bereiken. Eén voor één laad hij de eigengemaakt kogels in het magazijn. Rustig ademhalend neemt hij zijn positie in. Het vizier gaat langs mensen, van jong tot oud. Op dat moment houdt de schutter zijn adem in en doodt achtereenvolgens, volstrekt willekeurig, vijf mensen.

Zo begintJack Reacher meteen met een lugubere en pakkende openingsscène. De schutter blijkt voormalig sluipschutter James Barr (Joseph Sikora) te zijn. Hij wordt snel ingerekend en ondanks een uitvoerig verhoor heeft hij heeft maar één wens: zoek Jack Reacher. Deze Jack Reacher (Tom Cruise) blijkt een verleden te hebben als voormalig majoor bij de Amerikaanse militaire politie. Na te zijn afgezwaaid uit het leger leidt Reacher een zwervend bestaan en is onvindbaar. Gelukkig voor de betrokken rechercheur Emerson (David Oyelowo) heeft Reacher zelf al besloten om uit de schaduw te treden. Hij kent Barr namelijk vanuit zijn eigen verleden en is vastberaden om hem voorgoed het zwijgen op te leggen. Met behulp van Helen Rodin (Rosamund Pike), de advocate van Barr, blijkt al snel dat het bewijsmateriaal iets te overtuigend is. Gedurende de film raakt Reacher er steeds meer van overtuigd dat Barr wel eens onschuldig kan zijn. Maar waarom zou iemand Barr erin willen luizen? Zonder al te veel weg te geven kan gezegd worden dat er grote belangen op het spel staan die beschermd worden door The Zec (Werner Herzog) en zijn favoriete moordenaar Charlie (Jai Courtney). Om gerechtigheid te krijgen, zal Reacher eerst langs hen moeten geraken. Gelukkig krijgt hij daarbij hulp van oudgediende Robert Duvall als Samuel Cash.

Jack Reacher is gebaseerd op het boekOne Shotvan Lee Child, het negende boek in een reeks. Child beschrijft Reacher als een reus van 1,96m met een gewicht van rond de 100 kilo en ijsblauwe ogen. Niet bepaald een omschrijving die bij Tom Cruise past. Toch weet Cruise met al zijn ervaring en charisma dusdanig de rol in te kleden dat hij ermee wegkomt. Zijn rol hier is een stuk donkerder dan we van hem gewend zijn en gaat meer richtingCollateral. Reacher is een man van weinig woorden en dodelijke efficiënt. Denk aan een kruising tussen Dirty Harry en Jason Bourne.

Regisseur Christopher McQuarrie geeft deze film een old-school gevoel, in die zin dat er vrijwel geen computereffecten aan te pas komen. Dit komt goed naar voren in de actiescènes, die zeer geloofwaardig overkomen, mede dankzij het overzichtelijke camerawerk. Dat is zeker het geval bij de lange auto-achtervolging halverwege de film. Verwacht dus geen grote stunts zoals in deMission-Impossibleserie. Gelukkig weet McQuarrie ook de nodige humor aan de film toe te voegen dankzij scherpe dialogen tussen de verschillende karakters. In een enkel geval wordt dit ook toegepast in de actiescènes, waardoor de toon van de film soms wijzigt. Dit past niet goed bij de eerder beschreven meer-is-minder aanpak van McQuarrie en voelt wat vreemd aan. Daarnaast is ook de uitwerking van het plot niet bijzonder origineel te noemen. Toch valt dit nauwelijks op en doet het weinig tot niets af aan de beleving van deze film.

Gelukkig barst de film van het talent, waardoorJack Reachereen zeer onderhoudende thriller is geworden. Tom Cruise en de sexy Rosamund Pike hebben absoluut chemie samen, waardoor constant een bepaalde spanning tussen de twee voelbaar is. Daarnaast is ook de aanwezigheid van Robert Duvall zeer welkom. Iedereen dieDays of Thundergezien heeft, weet dat hij en Cruise een goed koppel vormen en dat pakt soms erg grappig uit. Jai Courtney toont als schurk aan dat het zeer interessant wordt om hem als zoon van John McClane aan het werk te zien in de aankomendeA Good Day to Die Hard. Het meest opvallende is echter de aanwezigheid van regisseur Werner Herzog als The Zec. Deze voormalige gevangene lijkt met zijn verminkingen in eerste instantie op een schurk die zo is weggelopen uit een James Bond-film. Dan blijkt ook nog dat hij met een erg opvallend accent spreekt. De film had hier flink de mist in kunnen gaan, maar gelukkig maakt Herzog van The Zec een ijskoude en intrigerende schurk. Het nadeel is dat we eigenlijk te weinig van hem te zien krijgen, waardoor de uiteindelijke confrontatie tussen hem en Reacher aanvoelt als een anticlimax.

In het geval van Jack Reacher is niet altijd sprake van 'one shot, one kill'. Gelukkig zijn de missers spaarzaam. De actiescènes zijn vakkundig in elkaar gezet, waarbij de kijker het overzicht makkelijk kan behouden. Het plot is voorspelbaar, maar mede door de nodige humoristische sneren blijft de film boeien tot het einde. Gezien de vele boeken die Lee Child over Reacher heeft geschreven zit hier potentie in voor een franchise. Geen slecht vooruitzicht!