Een waardig kostuumdrama met glansrollen voor Mia Wasikowska en Michael Fassbender.
Sinds het begin van film als vertelkunst, verfilmde men literaire klassiekers. Charlotte Brontë schreef in 1847 Jane Eyre en sinds 1910 is haar meesterwerk achttien keer als bioscoopfilm verschenen en negen keer als televisiefilm. Producent Alison Owen ( The Other Boleyn Girl ) vertelt: "Als iemand je vraagt welke filmversie van Jane Eyre de beste is, kan niemand je direct antwoord geven. Dus ik dacht: waarom proberen we het niet?" Maar is deze Jane Eyre inderdaad de beste?
Onmogelijke liefde
Jane Eyre vertelt het levensverhaal van de gelijknamige wees (Mia Wasikowska) die door haar onaardige tante wordt opgevoed en later naar een kostschool wordt gestuurd. Na vele jaren kostschool vertrekt ze om te gaan werken als gouvernante in het huis van meneer Rochester (Michael Fassbender). Na veel gesprekken met de heer des huizes ontstaat er een bijzondere liefde tussen de twee. Echter meneer Rochester houdt iets verborgen, waardoor de liefde niet tot bloei kan komen. Jane vlucht en belandt bij de familie Rivers die voor haar zorgen. Ze bouwt bij hen haar leven weer op, maar de roep naar Rochester blijft in haar verlangen klinken.
Jane Eyre vertelt het levensverhaal van de gelijknamige wees (Mia Wasikowska) die door haar onaardige tante wordt opgevoed en later naar een kostschool wordt gestuurd. Na vele jaren kostschool vertrekt ze om te gaan werken als gouvernante in het huis van meneer Rochester (Michael Fassbender). Na veel gesprekken met de heer des huizes ontstaat er een bijzondere liefde tussen de twee. Echter meneer Rochester houdt iets verborgen, waardoor de liefde niet tot bloei kan komen. Jane vlucht en belandt bij de familie Rivers die voor haar zorgen. Ze bouwt bij hen haar leven weer op, maar de roep naar Rochester blijft in haar verlangen klinken.
Eenvoudige levenshouding
De focus in deze versie ligt onvermijdelijk op de personages. Waar sommige kostuumdrama’s willen pronken met hun afdelingen costume design en art direction , zijn de kleding en decors zienderogen ondergeschikt aan degenen die zich daarbinnen bewegen. Dat betekent absoluut niet dat de vormgegeven aspecten verwaarloosd zijn, integendeel. Alles ziet er geloofwaardig en tijdsgetrouw uit, maar wel op een sobere manier. Het is alsof Jane’s eenvoudige levenshouding zich weerspiegelt in alles om haar heen.
De focus in deze versie ligt onvermijdelijk op de personages. Waar sommige kostuumdrama’s willen pronken met hun afdelingen costume design en art direction , zijn de kleding en decors zienderogen ondergeschikt aan degenen die zich daarbinnen bewegen. Dat betekent absoluut niet dat de vormgegeven aspecten verwaarloosd zijn, integendeel. Alles ziet er geloofwaardig en tijdsgetrouw uit, maar wel op een sobere manier. Het is alsof Jane’s eenvoudige levenshouding zich weerspiegelt in alles om haar heen.
Wijds toneel
Zoals genoemd, ligt de focus op Jane Eyre en Edward Rochester, en dan met name hun dialogen. Twee veelbelovende acteurs krijgen een podium om hun kunsten uitgebreid te vertonen. Mia Wasikowska ( Alice In Wonderland ) zet haar tweede grote titelrol opnieuw onbevangen sterk neer. Zelfverzekerd houdt ze zich staande in dialoog en omgang met Michael Fassbender ( Inglourious Basterds ), die evenzo krachtig presteert. Hij is, zoals zijn rol hem toestaat, op een meer indringende manier aanwezig in Jane’s leven.
Het scenario van Moira Buffuni ( Tamara Drewe ) buigt Brontë’s biografie tot een spannend liefdesdrama. Het gekozen plot, een cirkelvertelling, geeft een afwijkende, moderne structuur voor de klassieke vertelling. Het absolute toppunt waarin scenario en acteerwerk naadloos samenvallen zijn de uiterst complexe dialogen tussen Jane en Edward - ogenschijnlijk oppervlakkige gesprekken, die de meest intieme gevoelens aanboren.
Zoals genoemd, ligt de focus op Jane Eyre en Edward Rochester, en dan met name hun dialogen. Twee veelbelovende acteurs krijgen een podium om hun kunsten uitgebreid te vertonen. Mia Wasikowska ( Alice In Wonderland ) zet haar tweede grote titelrol opnieuw onbevangen sterk neer. Zelfverzekerd houdt ze zich staande in dialoog en omgang met Michael Fassbender ( Inglourious Basterds ), die evenzo krachtig presteert. Hij is, zoals zijn rol hem toestaat, op een meer indringende manier aanwezig in Jane’s leven.
Het scenario van Moira Buffuni ( Tamara Drewe ) buigt Brontë’s biografie tot een spannend liefdesdrama. Het gekozen plot, een cirkelvertelling, geeft een afwijkende, moderne structuur voor de klassieke vertelling. Het absolute toppunt waarin scenario en acteerwerk naadloos samenvallen zijn de uiterst complexe dialogen tussen Jane en Edward - ogenschijnlijk oppervlakkige gesprekken, die de meest intieme gevoelens aanboren.
Jammer genoeg geldt die topprestatie niet voor iedereen. De inmiddels 77-jarige Judi Dench ( Quantum Of Solace ) lijkt te oud voor haar rol als huishoudster. Het opzeggen van haar tekst stoort je als kijker en doet af aan de authenticiteit waarmee de film is gemaakt. Als lieve vrouw is Dench niet geschikt; laat haar maar over aan sterke vrouwenrollen.
Conclusie
Al met al is de nieuwste verfilming van het literaire meesterwerk een waardig kostuumdrama. Het gecompliceerde verhaal wordt met een kleine aanpassing in chronologie gemakkelijk consumeerbaar gepresenteerd waardoor de aandacht uitgaat naar de sterke, haast mystieke acteerprestaties van Michael Fassbender en Mia Wasikowska. De sets en decors leiden daarbij niet af. Ze zijn op een sobere wijze karakteristiek, als een weerspiegeling van Jane’s houding tegenover het leven. Wat jammer genoeg wél afleidt, is Judi Dench als huishoudster Mrs. Fairfax. Haar houterige acteerwerk is ongeloofwaardig en stoort je in de overgave aan het verhaal. Mocht je na het zien van Jane Eyre de vraag krijgen welke verfilmde versie van Brontë’s boek de beste is, hoef je niet meer lang na te denken.
Al met al is de nieuwste verfilming van het literaire meesterwerk een waardig kostuumdrama. Het gecompliceerde verhaal wordt met een kleine aanpassing in chronologie gemakkelijk consumeerbaar gepresenteerd waardoor de aandacht uitgaat naar de sterke, haast mystieke acteerprestaties van Michael Fassbender en Mia Wasikowska. De sets en decors leiden daarbij niet af. Ze zijn op een sobere wijze karakteristiek, als een weerspiegeling van Jane’s houding tegenover het leven. Wat jammer genoeg wél afleidt, is Judi Dench als huishoudster Mrs. Fairfax. Haar houterige acteerwerk is ongeloofwaardig en stoort je in de overgave aan het verhaal. Mocht je na het zien van Jane Eyre de vraag krijgen welke verfilmde versie van Brontë’s boek de beste is, hoef je niet meer lang na te denken.
