Jayne Mansfield's Car - recensie

Familievetes zijn een veel voorkomend thema op tv tegenwoordig. Maar levert een clash tussen twee families ook een boeiende bioscoopfilm op?

Het is 1969. Suburban America. In een kleine plaats in Alabama levert een demonstratie tegen de Vietnamoorlog door een klein groepje alternatieve jongeren voornamelijk meewarige blikken van omstanders op. Tot de politie het wel weer genoeg vindt en de jonge hippies in de boeien slaat. Eén van hen is Carroll (Kevin Bacon), zoon van de invloedrijke boer Jim Caldwell (Robert Duvall), met veel land en een kast van een huis in koloniale stijl. Met in totaal drie volwassen zoons en een dochter is hij lange tijd de vader met de harde hand geweest, maar zijn gezag neemt langzaam af. Juist op dat moment krijgt hij het bericht dat zijn vroegere vrouw is overleden. Zij had hem twintig jaar geleden verlaten voor een Engelsman, waarna Jim elk contact met haar verbrak. Deze traumatische gebeurtenis tekent nog steeds zijn leven en hij koestert nog altijd haatgevoelens richting de Engelsman. Maar de laatste wens van zijn ex-vrouw was begraven worden in Alabama en haar gezin vergezelt haar op haar laatste reis. Een confrontatie tussen de twee families lijkt haast onvermijdelijk.

Ondanks de grote cast vol met bekende namen (Kevin Bacon, Billy Bob Thornton, Billy Patrick) draait het toch om twee acteer giganten: de Amerikaan Robert Duvall als de eens machtigste man van het dorp maar die nu achter zijn rug om wordt weggehoond en de Brit John Hurt die de Engelse beleefdheid al snel moet laten varen op het veel informelere Amerikaanse platteland. Beide acteurs hebben een imposante filmcarrière achter de rug. Duvall vergaarde roem met zijn rollen inThe Godfather, The Eagle Has Landed, Tender Merciesen recentThe Apostle. Hurt schitterde inMidnight Express, The Elephant Manen onlangsTinker Tailor Soldier Spy. Toch weten ze inJayne Mansfield's Carniet helemaal te overtuigen. Dit komt voor een deel door het zwakke en wat warrige script van Tom Epperson en Billy Bob Thornton, maar ook het acteren van de twee blijft wat aan de vlakke kant.

Het begrip 'trauma's' moet continu door het hoofd van de scenaristen hebben gespeeld. Dit levert in ieder geval een intrigerend verhaal op, waar verbroken relaties, oorlogservaringen, het ontbreken van een moeder en wat verknipte karakters allemaal uit dat thema voortkomen, met als doel er één geheel van te maken. De auto uit de filmtitel heeft te maken met de fascinatie van Jim voor auto-ongelukken. En de stille teruggetrokken Skip (Billy Bob Thornton) combineert een poëtische kant met wilde seksuele fantasieën. Alleen worden niet alle trauma's of problemen even duidelijk belicht. Want wat speelde er nou precies bij het stukgaan van Jim's huwelijk? En hoe geloofwaardig is het dat er de twee mannen zo snel over het verleden heen stappen?

In 1996 debuteerde Billy Bob Thornton als regisseur met Sling Blade, over een simpele ziel dier na een bizarre misstap weer een nieuw leven op probeert te bouwen.Jayne Mansfield's Car is pas zijn zesde film, in de tussentijd werkte hij voornamelijk als acteur. Dat dit hem beter afgaat, is helaas duidelijk zichtbaar. Zowel de regie als het scenario, dat hij mede schreef, kom niet heel sterk en overtuigend over. Zijn rol als Skip is echter één van de meest interessante van de film. Wel is duidelijk zichtbaar dat het een persoonlijk project van hem is geweest, met de bijzondere mix van drama en humor als herkenbare handtekening.

Jayne Mansfield's Caris een intrigerend verhaal over twee families die door trauma's en onbegrip uit elkaar zijn gedreven, maar door de dood toch elkaars pad weer kruisen. Het scenario biedt veel interessante lijnen, maar helaas is de uitwerking wat warrig om hierin echt mee te gaan. Ook de rollen zijn daarvoor te vlak geschreven. Toch is het een plezier om met name Duvall en Hurt tegenover elkaar te zien spelen, met een mooie bijrol voor het broeierige zuiden van Amerika.