King Kong is een icoon in de filmwereld en Kong: Skull Island moet een reboot zijn die dit legendarische figuur nieuw leven inblaast. De film is namelijk na de Godzilla reboot de tweede film in Legendary’s Monsterverse. Waar Godzilla helaas niet een klassiekers status wist te verwerven, lijkt dit ook voor deze King Kong film te hoog gegrepen. Kong: Skull Island is namelijk nauwelijks het kijken waard en je zult snel weten waarom.
Hoezo verhaal?
In Kong: Skull Island verzamelt William Randa (John Goodman) een crew om zich heen om het mysterieuze Skull Island te bezoeken en daar op zoeken te gaan naar het onverklaarbare. Randa weet via de Monarch organisatie een groepje militairen mee te krijgen onder leiding Preston Packard (Samuel L. Jackson). Ook ‘pretty boy’ James Conrad (Tom Hiddleston) en fotografe Mason Weaver (Brie Larson) zijn samen met een handjevol wetenschappers van de partij om de tocht naar Skull Island te maken. Niet dat deze bordkartonnen karakters je ook maar een beetje zullen bijblijven, want de matige dialogen en het verhaal ontbreken aan elke vorm van diepte. Dat je je constant afvraagt of je naar een domme B-film of een serieuze vertelling over een van Hollywood’s beroemdste filmmonsters zit te kijken, lijkt me niet een goed teken.
Cliché feest
De film speelt zich af ten tijde van de Vietnam oorlog en probeert een beetje op de sfeer van bekende oorlogsfilms als ‘Apocalypse Now’ en ‘Full Metal Jacket’ te leunen. Helaas slaat deze rolprent de plank totaal mis en krijg je daarmee een film die niet serieus te nemen is gepaard met een soundtrack die totaal niet aansluit bij wat er op het scherm gebeurt. Gelukkig is dat niet enige wat loos is met deze productie. Continu vliegen de slechte grappen je om de oren en is het erg goed zichtbaar dat deze film grotendeels voor een ‘green screen’ is opgenomen. Regisseur Jordan Vogt-Roberts heeft er alles aan gedaan om van deze rolprent een gigantisch cliché feest te maken. Zinloze camera-pans en verwarrend slechte editing maken deze wanprestatie compleet. Af en toe heb je echt het idee dat iemand de filmrol per ongeluk verknipt heeft en in alle haast incompleet terug in elkaar heeft gezet. Dat lijkt me nooit de bedoeling.
Conclusie
Toegegeven; enkele vechtscènes met Kong in de hoofdrol zijn om te smullen, maar tegelijkertijd wordt ook daarin vaak voor de makkelijke clichématige weg gekozen. En dan hebben we het nog niet eens over King Kong zelf gehad. Dat lijkt wel een gigantische kerel in een apenpak. Nee, wat dat betreft was Peter Jackson’s reïncarnatie van Kong een stuk realistischer. Enig hoogtepunt is de rol van John C. Reilly als Hank Marlow, een soldaat die in de Tweede Wereldoorlog op het eiland verzeild is en op die manier het eiland op z'n duimpje kent. Marlow is grappig en luchtig en bezorgt de komische noot die Kong: Skull Island naarstig nodig heeft. Helaas doet Reilly halverwege pas zijn intrede en heb je dan al eventjes door dat je naar teleurstellende film ziet te kijken. Nee, Skull Island is helaas een slecht vervolg in Legendary’s Monsterverse. Als het zo moet, laat dan de rest van die films maar zitten.
