Als Paula tijdens de muziekles op school te horen krijgt dat ze een geweldige stem heeft, is het de eerste keer dat ze dat hoort. Haar ouders en broertje zijn alle drie doof, dus niemand heeft haar ooit eerder horen zingen. De muziekdocent is zo onder de indruk van Laura’s vocalen dat hij haar graag auditie wil laten doen voor een prestigieuze muziekschool in Parijs. Dat betekent echter wel dat Paula naar Parijs moet verhuizen en dat ze haar familie, die altijd op haar gehoor en stem heeft gerekend, moet achterlaten.
The Voice
La Famille Bélierweet op meerdere fronten indruk te maken. Zo zou je bijna denken dat alle acteurs echt doof zijn, maar de acteurs die de ouders van Laura spelen, Karin Viard en François Damiens, kunnen wel horen. De acteur die in het echt ook doof is, Luca Gelberg, speelt het broertje van Laura. Het is ontzettend knap wat de acteurs met behulp van een doventolk voor elkaar hebben gekregen. Tegenover de imponerende stilte staat de prachtige stem van Louane Emera die niet zomaar gecast is als actrice met een mooie stem. Ze werd tweede in de France editie vanThe Voicewaarmee ze de aandacht trok van regisseur Eric Lartigau.
Racistische grappen
Het staat buiten kijf datLa Famille Bélierzowel met als zonder geluid een waar genot is om naar te kijken en luisteren. Daar komt bij dat de film ontzettend grappig is. Dat is ook geen verrassing met een van de grootste komieken van België, Francois Damiens, aan boord. Hij is zo aandoenlijk, dat hij met zijn racistische grappen wegkomt. En ook de muziekdocent, gespeeld door Eric Elmosnino, draagt een verschrikkelijk pretentieus dasje, maar maakt daarbij wel leuk de vergelijking tussen liefde en darmkanker. Wat wel af en toe stoort is het acteren van Karin Viard. Ze wordt neergezet als een MILF, een typetje dat haar goed past, maar af en toe overdrijft ze hierin, waardoor haar karakter van grappig doorslaat naar irritant.
Geur en aanrakingen
Aan liefde verder geen gebrek in deze film. Naar Hollandse begrippen is de familie Bélier misschien wat klef te noemen: ze kussen vaak en zitten te pas en te onpas aan elkaar. Dat komt waarschijnlijk vanwege hun handicap, omdat ze elkaars stem niet kunnen horen en deze dus niet opslaan in hun herinnering zijn geur en aanrakingen belangrijker. Wat ook opvalt is dat ze heel dierlijk aan elkaars haar ruiken wanneer ze afscheid moeten nemen. Daarmee heeft deze cast op succesvolle wijze getoond hoe dove mensen omgaan met een algemeen bekend sentiment.
Conclusie
De geluidloze wereld waarin Paula zich thuis begeeft, vormt natuurlijk een groot contrast met haar zangactiviteiten. Dat maakt dat de liedjes extra intens beleefd worden. Vooral het slotnummer, de de belangrijkste boodschap van de film bevat, is prachtig uitgevoerd en je moet wel van steen zijn als je hart daarbij niet wordt geraakt. En alhoewelLa Famille Béliermet bepaalde liedjes en schattigheden er duidelijk op uit is om het hart te raken, stoort dit effectbejag niet. Het is een familie zoals alle anderen: je kunt met ze lachen en huilen en dat is heerlijk. Een oorverdovend applaus dus voor deze film.
