Mandela Park is één van de troosteloze townships die Kaapstad omringen.
Regisseur Saskia Vredeveld toont vijf karakters, de aan klassiek ballet studerende Pinky, de saxofoniste Cynthia, de rappende Guava, de operazanger in spé Siseko, en Siswe, die aan de universiteit toegelaten wil worden.
A bridge too far
In zeventig minuten passeert een vijftal personages, en hiermee slaat de documentaire een brug te ver. De verhaallijn van Pinky is de opening van de film; zij vertelt over de armoede, en de acceptatie ervan door veel mensen. Ertegen vechten is geen doel, voor haar echter wel. "Having my space to dance around", zoals zij het zegt. Guava, vernoemd naar de guava bomen naast zijn huis, zingt over zijn moeder, en kijkt op tegen Nelson Mandela, die anderen op de eerste plaats zet, in plaats van zichzelf. Het drama van Guava schuilt in het niet hebben van een identiteitsbewijs, als toelatingseis voor school; als verhaallijn is deze de meest interessante binnen Leaving Mandela Park .
In zeventig minuten passeert een vijftal personages, en hiermee slaat de documentaire een brug te ver. De verhaallijn van Pinky is de opening van de film; zij vertelt over de armoede, en de acceptatie ervan door veel mensen. Ertegen vechten is geen doel, voor haar echter wel. "Having my space to dance around", zoals zij het zegt. Guava, vernoemd naar de guava bomen naast zijn huis, zingt over zijn moeder, en kijkt op tegen Nelson Mandela, die anderen op de eerste plaats zet, in plaats van zichzelf. Het drama van Guava schuilt in het niet hebben van een identiteitsbewijs, als toelatingseis voor school; als verhaallijn is deze de meest interessante binnen Leaving Mandela Park .
Maar ook Siseko, die liever naar opera luistert in plaats van naar hip hop, heeft een verhaal. Zijn vader dronk hevig en sliep met de vriendinnen van zijn moeder. Ook sloeg hij zijn moeder die nu doof is. Cynthia's vader zat in een bende, en de saxofoon moet dan ook haar redding worden. Het verhaal van Siswe komt jammerlijk te laat in de documentaire aan bod, en heeft voor de spanningsboog van de film een tekortkoming want de eerder aan bod gekomen verhalen zijn ruimschoots voldoende, en de documentaire behoeft derhalve geen nieuw verhaal.
In de montage had wellicht gekozen kunnen worden voor vier in plaats van vijf karakters, waarmee het ritme strakker, en de aandacht er beter bij zou zijn geweest. Ik zeg dus niet dat het verhaal van Siswe niet interessant is, de documentaire heeft als focus op vier karakters meer structuur. Nu voelt het als een overkill, ik ben daarom ook benieuwd naar de beweegredenen van de regisseur om vijf in plaats van vier karakters te tonen. Immers, de boodschap is met vier karakters evenzeer helder.
In de montage had wellicht gekozen kunnen worden voor vier in plaats van vijf karakters, waarmee het ritme strakker, en de aandacht er beter bij zou zijn geweest. Ik zeg dus niet dat het verhaal van Siswe niet interessant is, de documentaire heeft als focus op vier karakters meer structuur. Nu voelt het als een overkill, ik ben daarom ook benieuwd naar de beweegredenen van de regisseur om vijf in plaats van vier karakters te tonen. Immers, de boodschap is met vier karakters evenzeer helder.
Conclusie
Leaving Mandela Park toont de 'inner struggles' van vijf personen die dromen uit de townships te kunnen komen. De verhalen zijn bijzonder aangrijpend, alleen verstoort het vijfde karakter, Siswe, het ritme van de voor de film gekozen structuur.
Leaving Mandela Park toont de 'inner struggles' van vijf personen die dromen uit de townships te kunnen komen. De verhalen zijn bijzonder aangrijpend, alleen verstoort het vijfde karakter, Siswe, het ritme van de voor de film gekozen structuur.
| Titel: | Leaving Mandela Park |  |
| Genre: | Docymentaire | |
| Regie: | Saskia Vredeveld | |
| Cast: | n.v.t. | |
| Première: | NFF 2010 | |
| Trailer: | - |
