Het leven is soms meedogenloos, maar Nicole van Kilsdonk maakt zware onderwerpen licht als een vlinder.
Na de stortvloed van Nederlande romkoms met ‘hart’ in de titel(Mannenharten, Pak van mijn hart, Hartenstraat) zou je denken datOnder het Hartmeer van hetzelfde genre is. Niets is minder waar, dit is een gevoelig liefdesdrama dat de meeste clichés links laat liggen. Nicole van Kilsdonk behandelt schijnbaar moeiteloos zware onderwerpen met een melancholische lichtheid en een tragikomische inslag.
Vlindertuin
Masha (gespeeld door Kim van Kooten) is een vrouw van halverwege dertig zonder relatie voor wie de jaren langzaam gaan tellen. Ze werkt als biologe in een vlindertuin en heeft een hechte band met haar broer (Frank Lammers), een veel extraverter iemand dan zij is. Als hij haar vertelt binnenkort vader te worden, wordt ze weer geconfronteerd met het feit dat ze nog single is. Maar dan loopt Masha Luuk (Koen de Graeve) tegen het lijf, een gescheiden man die met zijn twee dochters de vlindertuin bezoekt. Het is liefde op het eerste gezicht en het lijkt een relatie voor het leven te worden. Tot Luuk wordt gediagnosticeerd met een ernstige ziekte en alles gaat wankelen. Als ook Suzanne, Luuk’s ex-vrouw (Lies Visschedijk) weer een rol in zijn leven gaat spelen, weet Masha zich helemaal geen raad meer.
Dialogen
Tot zover klinkt het verhaal als een zoetsappige tearjerker. Het is dan ook aan de aanpak van regisseur Nicole van Kilsdonk en de sterke cast te danken dat het alles behalve dit geworden is. De basis hiervoor ligt in het scenario van Peer Wittenbols die met scherpe tragikomische dialogen een allesbehalve zware sfeer neerzet. Ook zitten er pareltjes van scènes tussen die het verhaal wat breken en lucht geven, zoals de wat schutterende makelaar die op hilarische een huis laat zien. Wittenbols is vooral bekend als schrijver van theaterstukken. MetOnder het Hartmaakt hij zijn – geslaagde – filmdebuut. De samenwerking bevalt Van Kilsdonk goed, want ze zijn samen bezig met nieuwe projecten.
Euthanasie
De mooie dialogen doen niets af aan het feit dat het spel vaak ingetogen is en de emoties vooral onderhuids zijn af te lezen aan de gezichten van de hoofdrolspelers. Ook de lichte, melancholische muziek van ‘Silver Junkie’ maakt dat het nergens echt sentimenteel wordt. En als het onderwerp euthanasie ter sprake komt, gebeurt dat haast op een terloopse manier, het volledig tegengestelde vanSimon(2004). De film vliegt op één moment bijna uit de bocht als Masha, Luuk en Suzanne elkaar te lijf gaan, als ze met z’n allen in één huis zitten. Maar het verstilde en optimistische einde maakt veel goed.
Conclusie
MetOnder het Hartlaat Nicole van Kilsdonk zien dat de het mooieRichting Westuit 2010 geen toevalstreffer was. Maar waar deze film veel losser was in vorm en acteren, isOnder het Harteen ingenieus geconstrueerd geheel dat echter nooit bezwijkt aan de opzet of het onderwerp. Voor een groot deel komt dat door het goed geschreven scenario van Peer Wittenbols die met tragi-komische dialogen laat zien de overstap van theater naar film goed weet te maken. Gecombineerd met een sterke cast en het vermijden van sentiment door Van Kilsdonk levert dit een film op waarvan je hoopt dat de drommen mensen die naar romkoms met ‘hart’in de titel gaan, ook deze film weten te vinden.
Lees ook de interviews die MovieScene had met regisseur Nicole van Kilsdonk en met hoofdrolspeelster Kim van Kooten .
