Out of Nature - recensie

We volgen de Noorse Martin terwijl hij alleen door het bos rent en zijn leven overdenkt. Zal hij terugkeren naar zijn doorsnee gezin en kantoorbaan?

Noorse film

De Noorse filmMot Naturenkomt in Nederland uit onder de naamOut of Natureen is geschreven, geregisseerd en gespeeld door dezelfde man: Ole Giæver. Als je het eindproduct ziet, is het duidelijk dat Giæver’s persoonlijke controle over de film heeft geleid tot een goed samenhangend geheel met een scherpe visie. Giæver heeft eerder de filmThe Mountaingeregisseerd, waarin wandeltochten door de natuur een grote rol speelden, en metOut of Naturewilde hij een stapje verder gaan en zich helemaal richten op een wandeltocht van een enkel karakter genaamd Martin en de gedachten in Martin’s hoofd.

Grappig en openhartig

Vanaf de eerste scènes geven Martin’s ingesproken gedachtes de toon en het ritme aan van de film. Hij zit voor het raam en vraagt zich af of hij zal eindigen als de persoon die hij observeert: een grijze man die misschien zijn hele leven in hetzelfde kantoor heeft gewerkt. Hij maakt zich ook zorgen over zijn huwelijk, waar de passie uit verdwenen is, en over het gebrek aan verbondenheid met zijn zoontje. Martin’s gedachten zijn nogal platvloers, maar zeer herkenbaar. Het zijn de gedachten die je uit beleefdheid maar voor je houdt. Dit maakt de film goed toegankelijk, erg grappig, en soms ook pijnlijk openhartig.

De plot is simpel verteld: Martin voelt zich ongelukkig in zijn standaard gezin met kantoorbaan. De verwachtingen en verantwoordelijkheden geven hem het gevoel dat hij vast zit. Hij denkt bij zichzelf: “Ik ben nog jong. Ik zou zelfs nog opnieuw kunnen beginnen”, en brengt een weekend in de natuur door om eens weg te zijn van de dagelijkse sleur. In eerste instantie lijkt dit op de recente filmA Walk in the Woods, maarOut of Naturepakt de dingen heel anders aan. Wat Giæver uitstekend doet, is dat hij via de gedachten van Martin laat zien wat voor effect de natuur heeft op je gemoedstoestand. Wanneer Martin net begint met zijn tocht spelen alle zorgen van het dagelijkse leven nog door zijn hoofd, maar hoe dieper hij de natuur in trekt, des te dieper gaan zijn gedachten, en vraagt hij zich af: “wat is er gebeurd met de Martin van vroeger?” Soms verdwijnen al zijn gedachten even, en is hij gewoon een mens in een spel met de natuur.

De beelden van de spectaculaire natuur en zijn monoloog gaan uitstekend samen en er zit een prettig tempo in de film. Giæver wisselt de bossen af met korte flashbacks naar momenten in Martin’s leven, met geluidsfragmenten en raak gekozen muzieknummers. Zo horen we “You’ll never walk alone” terwijl Martin in zijn eentje vooruit rent. De tekst klinkt zo meer als een beschuldiging dan als een hart onder de riem. Via het ritme van Martin’s dagdromen en de scenes over zijn jeugd schetst Giæver zijn karakter in de loop van het verhaal. De stilte in de bossen forceert Martin om eens goed na te denken over zijn leven, en de wandeltocht wordt een soort hergeboorte waarin hij teruggaat naar wie hij werkelijk is. De film neemt dit idee zo letterlijk dat we hem regelmatig naakt op het scherm zien in droogkomische situaties. Tegen het einde krijgt de film een serieuzere toon en balanceert op het raakvlak tussen komedie en drama. Het was maar een weekendje weg, maar in een weekend kan een hoop gebeuren. Kan hij nog wel terug naar het leven dat hij achterliet, en als hij dat doet, zou dat een teleurstelling zijn?

Conclusie

Out of Natureis dikwijls grappig maar raakt ook heel veel onzekerheden aan waar veel mensen mee zitten. Het is een film met een simpele opzet en een sterke, rauwe uitwerking die iedereen zal aanzetten tot denken. Net als de Noorse natuur zelf is de film mooi en verwelkomend, maar kan ook koud en donker zijn.