Paranoia - recensie

Adam staat te popelen om carriere te maken. Echter, de carrière die hij aangeboden krijgt, is er eentje van leugens en bedrog.

De kredietcrisis heeft al vele slechteriken op het witte doek aangezet tot snode plannen. Meedogenloze ontslagen en pijnlijke faillissementen hebben we al voorbij zien komen en nu treden we binnen in de wereld van de bedrijfsspionage. Adam Cassidy (Liam Hemsworth) heeft zijn stinkende best gedaan om naam te maken als technologische whizzkid en wanneer hij eindelijk denkt aan zijn veelbelovende carrière te kunnen beginnen, blijkt er een addertje onder het gras te zitten: Adam wordt gevraagd door de topbaas van het bedrijf Nicholas Wyatt, (Gary Oldman) om te infiltreren als spion bij de concurrent Jock Goddard (Harrison Ford). Om zo geloofwaardig mogelijk over te komen, krijgt Adam alles waar een man maar van kan dromen: een luxe appartement, een snelle wagen en de meest exclusieve kleding. De vraag is echter of Adam het kan opbrengen om carrière te maken op basis van een leugen.

Regisseur Robert Luketic (21, The Ugly Truth, Killers) bracht voorParanoiaeen aantrekkelijke cast samen om de New York Times besteller van Joseph Finder te verfilmen. Voor de jonge Hemsworth was het een droom die werkelijkheid werd om met Oldman en Ford in een film te zitten. Voor hem was het bizar om jeugdheld ‘Indy’ aan het werk te zien. Zo vertelt hij bijvoorbeeld dat Ford een teruggetrokken en timide man is , maar eenmaal in zijn rol transformeerde hij compleet. De twee meer ervaren acteurs kenden elkaar nog van hun samenwerking inAir Force One(1997) en kregen vanwege de vele jaren acteerervaring enige vrijheid om hun karakter naar eigen smaak vorm te geven. Zo maakte Oldman van zijn karakter een expat in plaats van een Amerikaan. Deze vrije stijl van regisseren heeft menig film al een aardig voordeel opgeleverd, de vraag is of dat ook voor Paranoia opgaat.

Niet doordacht

Helaas is een vrije regiemethode niet genoeg om vanParanoiaeen waanzinnige film te maken. Ten eerste is de plot niet erg creatief of doordacht. Dat blijkt uit de romantisering van de ‘arme’ jongen die zich als een selfmade man omhoog werkt en vervolgens wordt geconfronteerd met de harde zakenwereld. Ondertussen loopt er ook nog een veel te aantrekkelijke, maar nietszeggendelove interest(Amber Heard) rond. Als er al een verrassing in de plot zit, zit die aan het einde. Maar zelfs dat komt niet als donderslag bij heldere hemel, omdat het karakter van Ford al regelmatig zinspeelt op deze wending.

Gelikt

Paranoiais een snelle film in meerdere opzichten: de muziek, de montage maar ook de gadgets die voorkomen in de film zijn tof. Alles ziet er gelikt uit, soms zelfs te gelikt. Het thema in de film leent zich prima voor een meer duistere versie, maar Luketic heeft besloten de film vooral toegankelijk te houden. De film is te makkelijk en wordt daarmee ook meteen een stuk minder interessant. Vanwege de luchtigheid ligt het voor de hand dat deze film een bepaalde doelgroep zal aanspreken: de jeugd. Door het tempo en de moeilijkheidsgraad zullen jongeren zich misschien nog kunnen amuseren met deze blitse clip. Als dat zo is, dan hoop ik dat ze er in ieder geval nog uit halen dat materiele zaken niet verantwoordelijk zijn voor liefde en geluk, want dat is zo’n beetje de spannendste boodschap die de film voor de kijker in petto heeft.

Miley Cyrus twittert dat weParanoiaallemaal moeten zien omdat de hoofdrolspeler ‘pretty cute’ is. Gezien de gebeurtenissen van de afgelopen weken lijkt het er niet op dat we Cyrus heel serieus kunnen nemen. En doe dat dan ook vooral niet.Paranoiais te gelikt om nog iets boeiends te kunnen bieden. De film biedt simpel en snel vermaak en zal vanwege de hippe muziek en coole materiële zaken misschien nog wel een enkel jongenshart sneller doen laten kloppen. Maar verder klopt deze film niet.