Percy Jackson: Sea of Monsters - recensie

Na het redelijke eerste deel blijkt ook nu weer dat Halfgoden nog geen goede film maken.

Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief, wie kent hem niet? Deze film vanHarry Potterregisseur Christopher Columbus was gebaseerd op het boekThe Lightning Thief, dat al snel op de NY-times bestseller lijst terecht kwam. In deze film uit 2010 ontdekt Percy Jackson (Logan Lerman) dat hij de zoon is van de Griekse god van de zee, Poseidon. Hij wordt ervan verdacht de bliksemschicht van Zeus te hebben gestolen en er volgt een race tegen de klok om een allesvernietigende oorlog tussen de goden te voorkomen. Nu is Percy terug, want er zijn natuurlijk nog meer boeken om te verfilmen (5 stuks in totaal). Maar of we daar blij mee moeten zijn…

In het eerste deel zagen we de halfgoden van deze wereld terecht komen in Kamp Halfbloed. Percy is namelijk niet de enige op deze wereld met een bijzonder familielid. Kamp Halfbloed is een baken van rust waar de overwegend jonge halfgoden hun capaciteiten tot volle wasdom kunnen brengen. Dit kamp wordt al sinds jaar en dag beschermd door de boom van Thalia en het krachtveld dat hierdoor wordt gegenereerd. Aan het begin van de film zien we dat dit krachtveld bruut wordt vernietigd. Als de boom niet snel geneest, zal het kamp voor altijd kwetsbaar blijven. Om dat voor elkaar te krijgen, moet men op zoek naar het met magische krachten gevulde Gulden Vlies. Percy rest niets anders dan met zijn beste vrienden Grover (Brandon T. Jackson) en Annabeth (Alexandra Daddario) aan een nieuw avontuur te beginnen. Nieuw in dit deel is dat hij daarin wordt bijgestaan door zijn halfbroer Tyson (Douglas Smith). Gelukkig staan ze op hun reis er niet alleen voor, want er is ook nog ‘hulp’ in de vorm van Clarisse. Zij is altijd net wat beter in alle testen dan Percy en is uitverkozen om met een eigen team jacht te maken op het Gulden Vlies. Natuurlijk hebben ze elkaar uiteindelijk wel nodig om de duistere krachten te bestrijden.

Die duistere krachten komen in dit deel weer van Luke, de rebellerende zoon van god Hermes. In het eerste deel stal Luke al de bliksemschicht van Zeus. In dit deel is hij ook op zoek naar het Gulden Vlies, maar om een andere reden dan onze helden, namelijk om de Titaan Kronos weer tot leven wekken. Deze was ook al te bewonderen inWrath of the Titans. Waar Luke zijn vader niet kan uitstaan, daar is Percy juist op zoek naar zijn vader. Juist als hij een luisterend oor hard nodig heeft, geeft de Griekse god niet thuis. Zoals hierboven al genoemd krijgt hij gelukkig hulp van zijn halfbroer en cycloop Tyson, die hem gedurende de film weer dichter bij zijn vader brengt. Naast dit familiethema is ook het feit dat Percy zich maar een loser voelt een terugkerend thema in de film. De zoektocht naar het Gulden Vlies kan hem definitief van dit stempel afhelpen, want het orakel heeft het al voorspeld: hij zal Kamp Halfbloed redden of vernietigen. Kan hij de held worden die altijd al in hem schuilt?

Wat nog meer opvalt dan bij het eerste deel, zijn de gelijkenissen met die andere beroemde boekverfilming over een tovenaarsleerling. Kamp Halfbloed is een soort Hogwarts en Percy wordt natuurlijk ook bijgestaan door zijn goede vrienden. Logan Lerman is hier als Percy minder op dreef dan in het eerste deel en brengt weinig enthousiasme over in zijn acteren. Daarnaast zijn Grover en Annabeth helaas geen Ron en Hermione. Dit ligt ook aan het script dat weinig humor bevat en vooral voortkabbelt van actie naar actie, zonder ooit echt interessant of spannend te worden. Het zijn vooral de volwassenen die zichtbaar plezier hebben in hun rol. Nathan Fillion (Hermes) en Stanley Tucci (Mr. D) maken goed gebruik van de spaarzame tijd die ze krijgen. De actiescènes zijn helaas weinig fantasievol en de middelmatige effecten leiden eerder af dan dat ze wat toevoegen. Zoals zo vaak voegt ook het 3D effect weinig toe. Het is gelukkig niet allemaal teleurstellend. Zo is de scène met een mooi vormgegeven zeepaard memorabel en is ook de in glas en lood geanimeerde Kronos scène mooi gemaakt. Waarbij deze laatste een beetje doet denken aan de Tale of the Three Brothers scène uitThe Deadly Hallows.

Percy Jacksonis er na een redelijk succesvol eerste deel helaas niet beter op geworden. Hoewel de jonge halfgoden genoeg avonturen beleven, wordt de film nergens echt spannend of vermakelijk. Het kabbelt allemaal voort richting het voorspelbare einde, op een enkel lichtpuntje na.