Zin in breinloos vermaak, tieten en ingewanden? Leest u verder!
Piranha 3D gaat geen Oscars winnen, de film gaat ook geen record omzet halen bij de boxoffice noch zal de film de 3D-haters overtuigen of horrorhaters bekeren. Een beetje logisch nadenkend filmliefhebber zal zoiets ook niet verwachten van een film genaamd Piranha 3D ; de film zal je echter wel laten kirren van plezier. Want mensenlief, wat een breinloze fun is dit.
Jaws meets MTV
De film opent met een ode aan Richard Dreyfuss voor zijn rol in Jaws Leuk voor de fans, al wordt hij even later gruwelijk verorberd door de prehistorische piranha’s die nog veel meer ravage zullen aanrichten. Het belachelijke verhaaltje, wat enkele gelijkenissen kent met het verhaal van Jaws , wordt in het eerste deel van de film uit de doeken gedaan. Lake Victoria krijgt tijdens het jaarlijkse Spring Break festival meer dan vijftigduizend bezoekers, tijdens al het gefeest onderzoekt sheriff Julie Forester en haar team een ondergrondse aardbeving. Langzaam wordt duidelijk dat dit het werk is van talloze prehistorische piranha’s en zie dat maar eens duidelijk te maken aan de duizenden feestende bezoekers. Het eerste deel van de film is overgoten met een MTV sausje; snelle montage, typische luide dance muziek en veel half naakte vrouwen. Vol overgave schudden de dames hun borstpartij op de maat van de muziek, niet wetende dat onder hen enkele uit de kluiten gewassen guppen zitten die zonder pardon de hele tiet pakken als de tepel hen wordt aangereikt.
Het acteerwerk is, zoals je wellicht verwacht had, niet bijster goed. Elizabeth Shue zet nog een aardige rol neer als moeder en sheriff van het geteisterde dorpje, maar het leukste personage is weggelegd voor oude rot Christopher Lloyd die in zijn paar minuten screentijd over-de-top gaat als plaatselijke fauna-expert. De film moet het dan ook vooral hebben van het plezier dat wordt uitgestraald, vooral in combinatie met een flinke hoeveelheid gore.
Tieten en gore
In de tweede helft van de film barst het geweld los, de moordlustige piranha’s hebben de feestende massa ontdekt. De sheriff probeert nog tevergeefs de mensen te evacueren, maar ze zijn te druk bezig met alcohol naar binnen gieten en kijken naar de ‘wet T-shirt contest’. Een makkelijke prooi voor de piranha’s, die uitgebreid te werk gaan. Ledematen vliegen in het rond, aangevreten rompen worden door het kolkende water uitgespuwd en zo nu en dan vliegt er een bebloed lichaamsdeel op het publiek af. Gore liefhebbers worden op hun wenken bediend, mezelf hier onder scharend zat ik meerdere malen te lachen om de geweldige gorigheid. Alsof het niet extremer kon, pakt Ving Rhames, als deputy Fallon, nog even een buitenboordmotor om, Braindead -style, de piranha’s te lijf te gaan. Ook worden we nog getrakteerd op een splatterende dood van Eli Roth, deze cast en crew had er duidelijk veel plezier in.
De personages handelen soms wel erg dom. Zoals met zijn vieren tegelijk een touw tussen twee boten beklimmen, inderdaad vreemd dat je dan dichter op het water komt te hangen… Maar dit past precies bij de film.
Conclusie
Neem het allemaal niet zo serieus. Als je wilt, kun je de film zien als kritiek op de hedendaagse ‘MTV-samenleving’ maar waarom zou je? Ook het 3D gebeuren is nergens zo interessant of verrijkend voor de film als bij Avatar, maar wat maakt het uit? Dit is gewoon genieten van tieten en gorigheid, houdt je hier niet van dan was je waarschijnlijk al afgehaakt na het lezen van de eerste paragraaf.
