Als je op elkaar bent aangewezen, is het isolement dat de natuur biedt dan je vriend of vijand?
Alvin is een wegwerker die, in de zomer van '88, het broertje van zijn vriendin heeft aangenomen om te helpen met wegwerkzaamheden in een platgebrand natuurpark. Lance, het broertje, is een luie stadsjongen, Alvin een solist met een sterke werklust. De twee mannen zijn kortom elkaars tegenpolen. Dit blijkt al aan het begin van hun samenwerking, wanneer de meningsverschillen achter elkaar doorgaan. Tot ze door gesprekken toch dichter bij elkaar komen. Als levens-dichters laten zij ons zien dat er een flinterdunne lijn loopt tussen haat en liefde.
Werkzaamheden
Als puntje bij paaltje komt, hebben Alvin (Paul Rudd) en Lance (Emile Hirsch) vakmanschap geleverd. Ieder passage klopt dankzij de chemie tussen deze spelers. Moeiteloos word je als kijker opgenomen in hun emoties. Een duo van simpele geesten, dat je gemakkelijk begeleidt in hun individuele dieptes. De afwisseling tussen diepe gesprekken en kroeg-conversaties houdt je op het puntje van je stoel. Tussentijds geven de personages zich in het geheim bloot, waardoor je als kijker steeds gemakkelijker meelacht en -huilt. Met hun prestatie betoveren Rudd en Hirsch hun publiek genadeloos.
De bomen door het bos zien
De werk medewerkers doen zich voor als kersen op een elegante taart. David Gordon Green heeft beeldende poëzie met deze productie voortgebracht. Ieder geluidje complimenteert elk beeld. Deze harmonie geeft de kijker ruimte te verdwalen in de ontroerende verhaallijnen. Een fragiel genot, zowel voor het oog als het oor. Het lijkt alleen wel of in deze film de regisseur alle gewilde symboliek binnen anderhalf uur heeft willen proppen. Dit vermakelijke, doch ontroerende verhaal kent scènes die enorm aan het denken zetten. Is het eigenlijk heel simpel, of is het vergezocht wat Green zijn publiek wil meegeven? De soms verwarrende en arbitraire passages doen echter niets af aan de geboden schoonheid.
Conclusie
Prince Avalanche is een subtiel kunstwerkje dat zich vriendelijk nestelt in je hart. Alvin en Lance zijn vreemden die zich als beste vrienden gedragen en vice versa. Dit maakt het een uiterst menselijke en natuurlijke film. De tijd vliegt als je wordt opgenomen in de simpele trivialiteiten van deze twee wegmedewerkers. Alvin & Lance, de prinsen van hun berg die je in hun lawine mee naar beneden nemen.
