Prinses Lillifee en de Kleine Eenhoorn - recensie

Een mierzoet verhaaltje speciaal voor kleine prinsesjes.

Van boeken tot dekbedovertrekken en van tv-serie tot mierzoete cupcakes: Prinses Lillifee en haar vriendjes zijn al jaren van alle markten thuis. Nu is het tijd voor alweer hun tweede film: Prinses Lillifee en de Kleine Eenhoorn. In deze film droomt de kleine prinses ’s nachts over eenhoorn Rosalie die haar vraagt om op haar baby Lucy te passen. Als Lillifee ’s ochtends wakker wordt, blijkt de kleine eenhoorn Lucy daadwerkelijk op haar bed te zitten. Iedereen in het paleis is gelijk dol op Lucy; met name omdat eenhoorns wensen in vervulling kunnen laten gaan. De kleine eenhoorn kan echter nog niet zo goed met deze gave omgaan, wat leidt tot een dolle boel. Zo wenst het biggetje Popsi de raarste dingen, zoals een enorm hoge duikplank waar die eigenlijk niet eens vanaf durft. Het is al snel duidelijk dat Lucy terug moet naar haar ouders. Lillifee en haar vriendjes verlaten daarom hun geliefde Pinkovia om in het ijskoude buurland Bluetopia op zoek te gaan naar Lucy’s papa en mama. Echte meisje-meisjes van vier tot negen jaar zullen smullen van deze speurtocht, voor de broertjes en ouders is dit nog maar de vraag.

De film is duidelijk bedoeld voor schattige kleine meisjes van vier tot negen jaar die het liefst elke dag in hun tutu naar school gaan en slapen in een knalroze kamertje. Voor hun zal Pinkovia, het land waar Lillifee woont, een waar paradijsje zijn waar ze hun ogen uit zullen kijken. Overal zijn lieve kikkertjes, varkentjes en egeltjes te zien die de raarste avonturen meemaken. Deze avonturen zullen ervoor zorgen dat de meisjes op het puntje van hun stoel zullen zitten. Ook de liedjes die met enige regelmaat te horen zijn, zullen waarschijnlijk nog dagen worden meegezonden door de prinsesjes in spe. Stoere broertjes doe je er zeker geen plezier mee om mee te nemen naar deze film. Zij zullen zich stierlijk vervelen en waarschijnlijk de bioscoop gaan versieren met hun popcorn en tumtu Van tijd tot tijd zullen de jongetjes hysterisch lachen om de streken van het biggetje Popsi, maar verder zal de knalroze wereld van Lillifee hen niet kunnen bekoren.

Voor papa en mama zalPrinses Lillifee en de Kleine Eenhoorn even doorbijten zijn, maar met 69 minuten is het nog net vol te houden. Het verhaal komt tergend langzaam op gang en stikt van de kinderclichés. Waar kinderfilms van bijvoorbeeld Pixar of Dreamworks ook vermakelijk zijn voor de ouders dankzij de mooie vormgeving en dubbele laag in het verhaal, is daar bij deze film geen sprake van. Daarbij zullen vader en moeder minder blij zijn met de liedjes die totaal geen toegevoegde waarde hebben voor de film. Zo is een volle minuut te horen hoe een man “schoen, schoen, schoenen, schoenen” zingt.

Deze tweede film van Prinses Lillifee en haar vriendjes is geen echte familiefilm. Hij is namelijk vooral leuk voor kleine prinsesjes. Voor stoere broertjes zal de film te zoetsappig zijn en ouders zullen zich gewoonweg vervelen. Ook komt deze tekenfilm in vergelijking met de animatiekunstwerkjes van Pixar en Dreamworks nogal amateuristisch over. Het is aan te raden om gewoon even te wachten totdat de DVD uit is, zodat de lieve meisjes samen met hun vriendinnetjes kunnen genieten van dit knalroze avontuur. Misschien met een lekkere zoete Prinses Lillifee cupcake erbij?