Tien jaar na het succes van Gladiator komt Ridley Scott met een nieuwe historische actiefilm met Russel Crowe in de hoofdrol. Is dit wederom een recept voor succes?
Toen in het jaar 2000 de historische actiefilm Gladiator uitkwam van regisseur Ridley Scott, hadden niet veel mensen verwacht dat het een succes zou worden. De regisseur had net een paar geflopte films achter de rug, maar dat belette regisseur Steven Spielberg niet om Scott te vragen Gladiator te regisseren. De film werd zeer goed ontvangen en won onder andere een Oscar voor beste film. Nu, tien jaar later, slaat het tweetal Scott en Crowe de handen ineen, om het publiek wederom op een historische spektakelfilm te trakteren. De vraag is of het duo het nog steeds heeft, of dat het feestje met een sisser afloopt.
The rise & rise of Robin Hood
De verhalen omtrent Robin Hood zijn vrij bekend. De Engelse boogschutter Robin Longstride steelt van de rijken en geeft aan de armen. In Robin Hood zien we de totstandkoming van deze legende en in de eerste scène waarin we kennis maken met Robin (Russel Crowe), zien we hoe hij op spectaculaire wijze de met explosieven behangen poort van een kasteel opblaast met zijn pijl en boog, waarna het Engelse leger van koning Richard de Fransen een lesje kan leren. Robin Longstride heeft duidelijk nog een lange weg te gaan, om de man te worden zoals hij later bekend zou staan. Als koning Richard om het leven komt, besluit Robin niet langer voor het leger te vechten en trekt hij samen met wat kornuiten naar het plaatsje Nottingham, waar hij in contact komt met de schone Marion Loxley (Cate Blanchett). Nottingham wordt geteisterd door het regime van de nieuwe koning, prins John (Oscar Isaac), die zich makkelijk laat manipuleren door de geniepige Godfrey (Mark Strong). Robin, die zichtbaar affectie toont voor Marion Loxley, besluit het plaatsje te helpen en gaat met zijn mannen de strijd aan om een vredig en vrij Engeland te scheppen.
De verhalen omtrent Robin Hood zijn vrij bekend. De Engelse boogschutter Robin Longstride steelt van de rijken en geeft aan de armen. In Robin Hood zien we de totstandkoming van deze legende en in de eerste scène waarin we kennis maken met Robin (Russel Crowe), zien we hoe hij op spectaculaire wijze de met explosieven behangen poort van een kasteel opblaast met zijn pijl en boog, waarna het Engelse leger van koning Richard de Fransen een lesje kan leren. Robin Longstride heeft duidelijk nog een lange weg te gaan, om de man te worden zoals hij later bekend zou staan. Als koning Richard om het leven komt, besluit Robin niet langer voor het leger te vechten en trekt hij samen met wat kornuiten naar het plaatsje Nottingham, waar hij in contact komt met de schone Marion Loxley (Cate Blanchett). Nottingham wordt geteisterd door het regime van de nieuwe koning, prins John (Oscar Isaac), die zich makkelijk laat manipuleren door de geniepige Godfrey (Mark Strong). Robin, die zichtbaar affectie toont voor Marion Loxley, besluit het plaatsje te helpen en gaat met zijn mannen de strijd aan om een vredig en vrij Engeland te scheppen.
Style over substance
Bij een regisseur als Scott kun je ervan uitgaan dat zijn films qua geluid en visuele aspecten op zijn minst goed in elkaar zitten en dat doet het dan ook. De film weet de sfeer van het dertiende eeuwse Engeland goed te pakken en de sets zien er uitstekend uit. Er zitten een aantal fraaie shots tussen, waardoor de film in ieder geval mooi oogt. Robin Hood moet het vooral van de mooie beelden en muziek hebben, waarbij het kostuumwerk ook een eervolle vermelding verdient. Waar het bij Robin Hood echter aan schort, is het script. Van de vele platte personages tot de simpele dialogen; het steekt niet lekker in elkaar. Nu is dat bij een historische actiefilm misschien wat minder belangrijk, ware het niet dat de film nauwelijks actie bevat. Want alhoewel Robin Hood opent met een aardige actiescène en eveneens eindigt met een, redelijk indrukwekkende, kenmerkt de film zich vooral door saai, langdradig dialoog. De flauwe humor erbij maakt het er niet beter op en dat de film meer dan twee uur duurt is al helemaal een knelpunt. Robin Hood wil teveel, maar levert op de meest cruciale punten half werk af. Zo kent de film veel sterke en Oscar winnende acteurs (Russel Crowe, Cate Blanchett, William Hurt), maar lijden hun prestaties onder het zwakke script. Alleen Mark Strong, als de manipulatieve en valse Godfrey, is enigszins interessant te noemen. Het verhaal zelf is nogal voorspelbaar en de vraag rijst dan ook of Robin Hood echt wat toevoegt aan het al bestaande scala aan Robin Hood series en fil Bovendien straalt de film nauwelijks het Robin Hood gevoel uit en hanteert Robin wel heel weinig de pijl en boog voor een man die bekend staat om zijn boogschutterscapaciteiten.
Op de poster van Robin Hood staat de tekst: “The untold story of the man behind the legend”. Na het zien van de film blijkt er een reden te zijn waarom dit verhaal niet eerder verteld is.
Bij een regisseur als Scott kun je ervan uitgaan dat zijn films qua geluid en visuele aspecten op zijn minst goed in elkaar zitten en dat doet het dan ook. De film weet de sfeer van het dertiende eeuwse Engeland goed te pakken en de sets zien er uitstekend uit. Er zitten een aantal fraaie shots tussen, waardoor de film in ieder geval mooi oogt. Robin Hood moet het vooral van de mooie beelden en muziek hebben, waarbij het kostuumwerk ook een eervolle vermelding verdient. Waar het bij Robin Hood echter aan schort, is het script. Van de vele platte personages tot de simpele dialogen; het steekt niet lekker in elkaar. Nu is dat bij een historische actiefilm misschien wat minder belangrijk, ware het niet dat de film nauwelijks actie bevat. Want alhoewel Robin Hood opent met een aardige actiescène en eveneens eindigt met een, redelijk indrukwekkende, kenmerkt de film zich vooral door saai, langdradig dialoog. De flauwe humor erbij maakt het er niet beter op en dat de film meer dan twee uur duurt is al helemaal een knelpunt. Robin Hood wil teveel, maar levert op de meest cruciale punten half werk af. Zo kent de film veel sterke en Oscar winnende acteurs (Russel Crowe, Cate Blanchett, William Hurt), maar lijden hun prestaties onder het zwakke script. Alleen Mark Strong, als de manipulatieve en valse Godfrey, is enigszins interessant te noemen. Het verhaal zelf is nogal voorspelbaar en de vraag rijst dan ook of Robin Hood echt wat toevoegt aan het al bestaande scala aan Robin Hood series en fil Bovendien straalt de film nauwelijks het Robin Hood gevoel uit en hanteert Robin wel heel weinig de pijl en boog voor een man die bekend staat om zijn boogschutterscapaciteiten.
Op de poster van Robin Hood staat de tekst: “The untold story of the man behind the legend”. Na het zien van de film blijkt er een reden te zijn waarom dit verhaal niet eerder verteld is.
Conclusie
Visueel steekt de film uitstekend in elkaar met mooie locaties en kostuums, maar het zwakke script en de lange duur is funest voor de film. Het schaarse aantal actiescènes steekt goed in elkaar, met wat indrukwekkende shots. Echter lijkt Ridley Scott simpelweg niet te kunnen kiezen tussen een intrigerend drama en een spectaculaire actiefilm, waardoor de film op beide fronten teleurstelt. Het publiek is hier de dupe van en komt er bekaaid af; en dat voor een legende die zogenaamd steelt van de rijken en geeft aan de armen.
Visueel steekt de film uitstekend in elkaar met mooie locaties en kostuums, maar het zwakke script en de lange duur is funest voor de film. Het schaarse aantal actiescènes steekt goed in elkaar, met wat indrukwekkende shots. Echter lijkt Ridley Scott simpelweg niet te kunnen kiezen tussen een intrigerend drama en een spectaculaire actiefilm, waardoor de film op beide fronten teleurstelt. Het publiek is hier de dupe van en komt er bekaaid af; en dat voor een legende die zogenaamd steelt van de rijken en geeft aan de armen.
