Na het onverwachts goede Piranha 3D doet Shark Night 3D precies alles fout.
‘Het is een spannende haaienfilm maar dan in 3D’, vertrouwde de persvoorlichtster aan ons toe bij de ingang van de kleine bioscoopzaal. Ook in de persmap staat het: Shark Night 3D , een spannende thriller. En dat is precies wat het publiek wil bij een film genaamd Shark Night 3D . Niks geen diepe personages, of een moordmysterie met een inventief verhaal. Gewoon haaien die in uitmuntend 3D onze oerangsten aanwakkeren als een jerrycan benzine op een kampvuur. Helaas schieten zowel het budget als de verbeeldingskracht van de film pijnlijk tekort.
Tieners gaan feesten
De film begint net als Piranha 3D met een Jaws -hommage. Een verliefd stel dobbert lekker in het water vlakbij hun caravan (dit is het zuidelijke deel van de Verenigde Staten tenslotte). Het mannetje gaat een biertje scoren uit de koelkast en in de tussentijd wordt zijn vriendin door een onzichtbare kracht als een pingpongbal van links naar rechts gesleurd. Het water kleurt al gauw rood. Daarna ligt de film ruim een half uur op z’n gat, omdat de verschillende tienerarchetypes moeten worden ingekleurd. David R. Ellis regisseerde eerder The Final Destination en hakt hier met hetzelfde bijltje. De tieners komen niet bijzonder irritant of hormonaal gestoord over, zoals nog weleens gebeurt in dit soort horrors.
De film begint net als Piranha 3D met een Jaws -hommage. Een verliefd stel dobbert lekker in het water vlakbij hun caravan (dit is het zuidelijke deel van de Verenigde Staten tenslotte). Het mannetje gaat een biertje scoren uit de koelkast en in de tussentijd wordt zijn vriendin door een onzichtbare kracht als een pingpongbal van links naar rechts gesleurd. Het water kleurt al gauw rood. Daarna ligt de film ruim een half uur op z’n gat, omdat de verschillende tienerarchetypes moeten worden ingekleurd. David R. Ellis regisseerde eerder The Final Destination en hakt hier met hetzelfde bijltje. De tieners komen niet bijzonder irritant of hormonaal gestoord over, zoals nog weleens gebeurt in dit soort horrors.
Zeven studenten gaan een weekend feesten op een eiland midden in een zoutwatermeer in Louisiana. Tot ieders verbazing wordt één van hen tijdens het surfen van zijn plank afgetrokken door een haai. De eerste onwaarschijnlijke theorieën duiken op over haaien die door een recente orkaan van de Mexicaanse Golf naar het meer zijn verhuisd, maar al gauw blijken de boosdoeners veel persoonlijker te zijn en de verklaring veel stompzinniger. Laten we het erop houden dat er blijkbaar mensen zijn die geld betalen voor videobeelden van haaien die mensen opvreten.
Onderwater is alles 3D
Het 3D in de titel moet ook met een vaatje zout worden genomen. Alleen de onderwaterscènes zijn met 3D-camera’s opgenomen. Dat is genadig afgerond zo’n 20 procent van de film. In deze scènes komen regelmatig geanimeerde haaien voor, in het begin nog kunstmatig vaag en donker gehouden, maar later in vol ornaat. Het meer huist wel meer dan 40 soorten maar in de film zie je alleen de bekendste langskomen. The Great White wordt pas op het eind opgetrommeld, maar de hamerhaaien, tijgerhaaien en – natuurlijks ieders favoriet – de koekjessnijder , zorgen 3D-technisch voor de indrukwekkendste scènes. Jammer alleen dat het budget van 25 miljoen dollar (volgens IMDb ) niet genoeg was om een degelijke 3D-studio in te huren. De laatste groot uitgebrachte haaienfilm, Deep Blue Sea , stamt alweer uit 1998, maar de haaien van Shark Night 3D zien er amper realistischer uit. Ook andere special effects laten te wensen over. Denk aan een plastic haai op het strand en één van de tieners die halverwege de film een arm verliest. De jongeman wil wraak nemen door de haai met een zelfgemaakte speer uit te dagen in het water. Dat deze stompzinnige actie getolereerd wordt door de anderen, is niet het meest storende. Dat de tiener duidelijk zijn verloren arm onder zijn vest verstopt en opeens twee keer breder lijkt, is wat de film echt naar beneden trekt. No pun intended.
Het 3D in de titel moet ook met een vaatje zout worden genomen. Alleen de onderwaterscènes zijn met 3D-camera’s opgenomen. Dat is genadig afgerond zo’n 20 procent van de film. In deze scènes komen regelmatig geanimeerde haaien voor, in het begin nog kunstmatig vaag en donker gehouden, maar later in vol ornaat. Het meer huist wel meer dan 40 soorten maar in de film zie je alleen de bekendste langskomen. The Great White wordt pas op het eind opgetrommeld, maar de hamerhaaien, tijgerhaaien en – natuurlijks ieders favoriet – de koekjessnijder , zorgen 3D-technisch voor de indrukwekkendste scènes. Jammer alleen dat het budget van 25 miljoen dollar (volgens IMDb ) niet genoeg was om een degelijke 3D-studio in te huren. De laatste groot uitgebrachte haaienfilm, Deep Blue Sea , stamt alweer uit 1998, maar de haaien van Shark Night 3D zien er amper realistischer uit. Ook andere special effects laten te wensen over. Denk aan een plastic haai op het strand en één van de tieners die halverwege de film een arm verliest. De jongeman wil wraak nemen door de haai met een zelfgemaakte speer uit te dagen in het water. Dat deze stompzinnige actie getolereerd wordt door de anderen, is niet het meest storende. Dat de tiener duidelijk zijn verloren arm onder zijn vest verstopt en opeens twee keer breder lijkt, is wat de film echt naar beneden trekt. No pun intended.
Geen greintje zelfspot
Je zou denken dat een film met een gammele verklaring voor haaien in een meer en een hoog exploitatiegehalte wel een beetje zou kunnen lachen om zichzelf. Piranha 3D omarmde zijn lage komaf zelfs door alles tot het extreme door te voeren. We zagen pornoactrices naakt onderwater zwemmen, honderden mensen opgevreten worden door piranha’s en een van de veelvraten zelfs een penis opboeren… in glorieus 3D! Niets in Shark Night 3D komt ook maar in de buurt van deze shockfactors. Laffe jumpscares, 3D-loze scènes, matig geanimeerde haaien en saaie personages. Bijna wekelijks worden dit soort saaie monsterfilms naar de dvd-rekken verbannen. Shark Night 3D bezit alleen een iets groter marketingbudget.
Je zou denken dat een film met een gammele verklaring voor haaien in een meer en een hoog exploitatiegehalte wel een beetje zou kunnen lachen om zichzelf. Piranha 3D omarmde zijn lage komaf zelfs door alles tot het extreme door te voeren. We zagen pornoactrices naakt onderwater zwemmen, honderden mensen opgevreten worden door piranha’s en een van de veelvraten zelfs een penis opboeren… in glorieus 3D! Niets in Shark Night 3D komt ook maar in de buurt van deze shockfactors. Laffe jumpscares, 3D-loze scènes, matig geanimeerde haaien en saaie personages. Bijna wekelijks worden dit soort saaie monsterfilms naar de dvd-rekken verbannen. Shark Night 3D bezit alleen een iets groter marketingbudget.
Conclusie
Zin in een vermakelijke 3D-zeemonsterfilm? Zet dan vooral Piranha 3D nog eens op, of wacht nog even op diens sequel, Piranha 3DD in een waterpark en met gerenommeerde acteurs als David Hasselhoff. Kijk David R. Ellis, als je dan toch een onderwaterhorror met een wankel plot maakt, doe het dan goed!
Zin in een vermakelijke 3D-zeemonsterfilm? Zet dan vooral Piranha 3D nog eens op, of wacht nog even op diens sequel, Piranha 3DD in een waterpark en met gerenommeerde acteurs als David Hasselhoff. Kijk David R. Ellis, als je dan toch een onderwaterhorror met een wankel plot maakt, doe het dan goed!
