Straight Outta Compton - recensie

Hoe Niggaz With Attitude het muzikale landschap radicaal veranderden.

Voor een gezellige zonvakantie in Californië moest je in de jaren ’80 niet in Compton zijn. De wijk stond bekend om zijn drugsproblematiek en gewelddadige bendes. Maar te midden van alle ellende vond een groepje jongens elkaar om rapmuziek te maken. De drie sleutelfiguren waren Dr. Dre (Corey Hawkins), Eazy-E (Jason Mitchell) en Ice Cube (O'Shea Jackson Jr., inderdaad de zoon van). Dre zorgde voor de beats en kwam met het plan om real life rapmuziek op de muzikale kaart te zetten, Eazy-E had de connecties om dat plan naar een hoger niveau te tillen en Ice Cube zorgde voor de teksten van de raps. Toen eenmaal de eerste plaat was opgenomen was N.W.A. geboren (Niggaz With Attitude) en samen zorgden ze voor een radicale verandering van het muzikale landschap.

Het idee voor de film had zich al lang geleden in het hoofd van Ice Cube genesteld en toen het juiste script voorbijkwam, kreeg hij Dr. Dre en de weduwe van Eazy-E, Tomica Woods-Wright, aan boord als producers. Voor iedereen die in de jaren ’80 en het begin van de jaren ’90 zijn broek op zijn enkels droeg of een bandana om zijn hoofd had geknoopt, isStraight Outta Comptoneen heerlijk avondje uit. De beats van de muziek staan net iets harder dan bij de gemiddelde film en het is dan ook moeilijk om niet mee te bouncen op de muziek.

Strak

Het is natuurlijk niet gezegd dat je met wat goede muziek ook meteen een goede film hebt. Gary Gray een redelijk bekwame regisseur van actiefilms (The Negotiator, A Man Apart, Law Abiding The Italian Job, Citizen) weet gelukkig de juiste focus te vinden en daarmee wordtStraight Outta Comptoneen film met zowel actie als diepgang. Gray houdt zijn regie net zo strak als de beats van Dr. Dre. De meest indrukwekkende momenten bevinden zich vooral aan het begin van de film als we de jongens, die overigens prima worden vertolkt, volgen op hun pad naar succes en roem. De optredens zijn zo pakkend gefilmd waardoor je het gevoel krijgt dat je zelf aanwezig bent in de zaal. Daarbij schroomt Gray niet om ook de minder fraaie kanten van N.W.A. te tonen. Zo zien we dat de jongens tijdens een tour behoorlijk tegoed doen aan drank, drugs en onbeschermde seks. Ook wapens lijken bij de standaard outfit van de jongens te horen.

“I don’t need this shit!”

Toch isStraight Outta Comptongeen loepzuiver liedje. Dat Dr. Dre een behoorlijke vinger in de pap heeft gehad, is duidelijk te merken aan de manier waarop vooral zijn karakter wordt neergezet. Terwijl Ice Cube de kamer van zijn manager aan gort slaat met een honkbalknuppel en Eazy-E en zijn manager er niet bepaald een eerlijke verdeling van de centen op nahouden, is Dr. Dre de vroomheid zelve. Hij zorgt goed voor zijn ex-vrouw en dochter, is het grote voorbeeld voor zijn broertje en als zijn manager een wild feestje geeft in de studio terwijl Dre aan het werk is, roept hij boos: “I don’t need this shit!” Daarnaast zijn er ook nog de clichés die we kennen uit andere gangsterfilms: drugs, geweld en racisme zijn onlosmakelijk verbonden met de muziek die N.W.A. maakte. En dat moest natuurlijk ook in de film worden verwerkt. Dat gebeurt af en toe alleen net iets te geforceerd. “Hadden we al een racistische politieagent die iemand oppakt zonder reden? “ “Nee.” “Nou die moet er ook nog even in.” Het had niet gehoeven, we weten dat het zo was. We zitten niet nog een keer te wachten op hetzelfde liedje. Daarom duurt de film met 147 minuten ook net iets te lang.

Straight Outta Comptonis een film met attitude. De muziek, het acteerwerk en de regie zijn de belangrijkste redenen om deze film te ‘diggen’. Dat Dr. Dre optreedt als heilig boontje en dat de film soms weinig vernieuwend is als het gaat om het behandelen van de gangsterrap clichés, klinkt helaas iets minder als muziek in de oren.