The Adjustment Bureau - recensie

Een succesvolle politicus neemt het lot in eigen handen om bij de vrouw van zijn dromen te kunnen zijn.

David Norris (Matt Damon) is de jongste kandidaat voor een plaats in de senaat. Op de avond van de verkiezingen wordt pijnlijk duidelijk dat Norris is verslagen door zijn concurrent. Teleurgesteld trekt hij zich terug in het mannentoilet om zijn speech voor te bereiden. Halverwege de voorbereidingen komt de charismatische danseres Elise (Emily Blunt) uit één van de toiletten tevoorschijn. David en Elise raken in gesprek en als snel volgt er een onvergetelijke kus. Als David weggeroepen wordt om zijn speech te houden, verliezen de twee elkaar uit het oog. Een week later komen ze elkaar toevallig tegen in de bus en meteen slaan de vonken weer over. Als ze elkaar vervolgens willen blijven zien, wordt ze duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling is. Het Adjustment Bureau, een bureau dat zich bezighoudt met het lot van mensen, heeft de taak een stokje te steken voor deze relatie. In opdracht van een ‘hogere macht‘ voert het bureau het plan uit zoals dat voor David en Elise is geschreven Dat plan houdt in dat de twee geen verhouding met elkaar aan mogen gaan. Na een onbedoelde ontmoeting met de werknemers van het bureau, de engelen van het lot, doet David er alles aan om Elise weer te ontmoeten. Drie jaar lang is hij naar haar op zoek, maar als hij haar weer vindt, zal er een hogere macht aan te pas moeten komen om de twee uit elkaar te drijven.

Nolfi
‘This is one of the most romantic leads I ever had’ zei Matt Damon over deze film. Met Damon’s analysevermogen is niets mis. The Adjustment Bureau wijkt flink af van alles wat schrijver George Nolfi en Matt Damon samen eerder hebben gedaan. Nolfi schreef The Bourne Ultimatum en Ocean’s Twelve . The Adjustment Bureau pende Nolfi speciaal voor Matt Damon neer, omdat Damon naar eigen zeggen één van de weinige acteurs is die alle rollen kan spelen. Nolfi had echter ook een andere voorwaarde: hij wilde de film zelf gaan regisseren en dat terwijl hij nog nooit eerder op de regiestoel zat. Damon accepteerde op basis van vriendschap en vertrouwen uiteindelijk de hoofdrol. Een gewaagde keuze van Damon, aangezien hij meestal samenwerkt met gelauwerde regisseurs. De keuze voor de vrouwelijke hoofdrol was minder voor de hand liggend; Emily Blunt speelt de rol van Elise. Een rol die ze kreeg nadat Nolfi en zijn crew meer dan 800 vrouwen hadden getest. Velen van hen waren echte danseressen maar konden niet de geloofwaardigheid in een rol verwerken zoals een professionele actrice dat zou kunnen. Na een screentest samen met Matt Damon ging de rol naar Blunt, die voor de fysieke geloofwaardigheid maandenlang een genadeloos zwaar dansprogramma volgde.

Gewoon lief
Matt Damon is hier niet de stoere buurjongen met een stalen hart, Matt Damon is nu gewoon lief. Dat gaat Damon trouwens probleemloos af. Ook Emily Blunt is een vrouw om van te houden, avontuurlijk en charismatisch. Met de chemie tussen de twee zit het wel snor en vormt zo de uitgelezen basis voor een gemoedelijke huis-tuin-en-keuken romkom. Maar The Adjustment Bureau is zoiets niet, want er lopen ook nog vreemde mannen door het scherm. Mannen die geïntroduceerd worden met een Fantasy Fair-achtige tune, mannen die met lange jassen en hoeden hun stoïcijnse blikken op de hoofdrolspelers werpen. Deze mannen zijn de engelen van het lot. Zij moeten aan de hand van een plan zorgen dat alles volgens het boekje verloopt.

Flauw
Het idee is leuk, maar door de aankleding heeft het hele Adjustment Bureau iets sprookjesachtigs, waardoor het niet past bij de realiteit van David en Elisa. Ook spelen de engelen een flauw spelletje met David. Als hij contact met Elise zoekt, saboteren de engelen stiekem alle telefoonlijnen in de buurt, wil geen taxi hem meenemen en verbranden ze het kaartje waarop Elise’s nummer staat. Dingen die wij in het echte leven aan toeval of het lot toe schrijven, worden in de film zorgvuldig bepaald door het bureau. Dit roept tegelijk de vraag op waarom Elise niet op een andere manier met David contact zoekt. De man is een beroemd politicus, zijn e-mail is waarschijnlijk op zijn eigen website te vinden. Dat deze vraag naar boven komt, zegt alles over de geconstrueerdheid van het verhaal.

Science-fiction en romantiek
De manier waarop The Adjustment Bureau aanwezig is, geeft de film iets science-fiction achtigs; de engelen verplaatsen zich door deuren te openen die hen telkens naar verschillende locaties en lagen in de stad brengen. Dat is verwarrend en onnodig. Daarnaast volgen we een wanhopige liefde, een liefde die dichter naar het einde toe alleen maar inspiratielozer wordt en uiteindelijk zijn dieptepunt bereikt tijdens de finale van de film. Een finale waarvan ik zeker weet dat de acteurs moeite hadden om die drie compleet voorspelbare woordjes over hun lippen te krijgen. Science-fiction en romantiek gaan niet altijd samen, zo lukte het in The Matrix bijvoorbeeld wel, maar hier gaat het mis.

Conclusie
Bepalen we zelf ons lot, is het God of is het gewoon toeval? Een interessant uitgangspunt voor een film. Iedereen die gelooft in het eerste, zal zich ook enigszins kunnen vinden in de boodschap van de film. Helaas is The Adjustment Bureau een kinderachtige instantie, die net als in het echte leven haar best doet om de normale burger het leven zuur te maken. De science-fiction elementen zijn ongepast in het af en toe suikerzoete liefdesverhaal; van beide smaken krijg je net iets teveel opgediend, en die smaken gaan in deze film niet samen. Dat is iets waar, jammer genoeg, het solide acteerwerk niets aan kan doen.