The Bourne Legacy - recensie

Een herinnering aan die goede films met Matt Damon.

Tony Gilroy schreef de scenario’s voor alle Bourne-films tot nu toe. Dat heeft hij metThe Bourne Legacywederom gedaan, alleen besloot hij nu ook de taak van regisseur op zich te nemen. Eerder had hij die functie inMichael ClaytonenDuplicity, maar Gilroy is vooral bekend van zijn scenario-werk. Het zit in de familie, want zijn vader heeft er zelfs een Pulitzer-prijs mee gewonnen. Eén ding is zeker, die prijs gaat Tony Gilroy zelf niet winnen metThe Bourne Legacy.

In de film wordt niet het verhaal verteld ná de Jason Bourne-trilogie, maar krijgen we te zien wat zich allemaal afspeelde tijdens de hele Jason Bourne-affaire. Wat blijkt? Er zijn meerdere soortgelijke programma’s. Helaas voor de hoge heren in pak betekent dit ook dat er meer rebelse mensen op de vlucht zijn. In dit geval is dat Aaron Cross, gespeeld door Jeremy Renner die te zien was als Hawkeye inThe Avengers. Hij wordt in eerste instantie gevolgd tijdens zijn training in het koude Alaska. Wanneer het door de acties van Jason Bourne te heet wordt onder de voeten van de hooggepositioneerde mannen en vrouwen van het trainingsprogramma - met als codenaam Outcome - besluiten zij het geheel stil te leggen. Dat betekent niet dat testpersonen als Aaron Cross een telefoontje krijgen en verder kunnen gaan met het gewone leven. Alles en iedereen die met het programma te maken heeft, moet ‘verdwijnen’ en dat loopt in het geval van Cross zwaar uit de hand. In zijn vluchtpoging komt hij erachter dat het lab waar zijn gezondheid steeds getest werd, ook in de problemen is gekomen. Eén van de wetenschappers heeft al zijn collega’s neergeschoten, behalve doctor Marta Shearing, gespeeld door Rachel Weisz (The Mummy). Samen vervolgen ze hun ontsnappingsavontuur, terwijl de kijker regelmatig op de hoogte wordt gehouden van wat er bij de directie van Outcome gebeurt en wat Jason Bourne ondertussen weer heeft uitgevreten.

Vooral in het begin van de film zijn er veel verschillende scènes en omgevingen te zien. Kortgezegd is de film de eerste helft gevuld met flashbacks die niet allemaal even duidelijk zijn, zoals scènes waarin Aaron Cross met zijn training bezig is en wolven te lijf gaat. Ook krijg je als kijker van de USAF-topman Eric Byer (gespeeld doorFight Club-acteur Edward Norton) een heleboel onduidelijkheden te horen. Hierdoor is het verhaal niet alleen moeilijk te volgen, maar ook overmatig ingewikkeld door al die termen en namen die slechts vaag voorkomen in eerdere fil Je hoort de klok luiden, maar je weet niet waar de klepel hangt en dat gevoel is vooral in de eerste helft van de film heel sterk. In de tweede helft zit een hele lange actiescène, compleet met achtervolgingen. Helaas is lang’ hier eigenlijk ‘te lang’, want er lijkt geen einde aan te komen. Dat is onder meer te wijten aan de vervelende en vreemde manier van filmen, waarin soms shots worden gebruikt waarin we slechts een vage inzoom op een kledingstuk zien. Sommige shots zijn wel leuk bedacht, zoals een stuk waarin we vanuit een tuktuk eerst Cross voorbij zien crossen en vervolgens een slechterik erachteraan zien tuffen.

Er zitten meer van dit soort vermakelijke stukjes in de film, maar het is moeilijk om daarvan te genieten omdat de verwarring groot is. Bovendien wordt er niet de tijd genomen om de personages te leren kennen, waardoor het niet makkelijk is om met ze mee te voelen. Ze delen nagenoeg geen persoonlijke informatie of veelbetekenende blikken. Dat laatste gebeurt alleen wanneer ze door de paspoortcontrole moeten met hun neppe identiteitsbewijzen, maar dit moment voelt helemaal niet spannend of speciaal aan. Sowieso is dat misschien de grootste fout aan deze film. Waar de Bourne-trilogie begon met de titelThe Bourne Identity, is er in deze film weinig van die identiteitscrisis te merken. Matt Damon goochelde met paspoorten, andere identiteiten en geheimzinnigheden, terwijl hier amper moeite is gedaan om iets van die dingen in de film te brengen. Doodzonde, want die identiteitscrisis en daarna dat spelen met het kunnen worden van verschillende personen was juist de kracht van The Bourne-trilogie.

Helaas mistThe Bourne Legacyovertuigingskracht. Er gebeuren geen dingen die daadwerkelijk het verhaal van Jason Bourne veranderen of een andere kijk geven op die films, waardoor dit nieuwe deel overbodig lijkt, behalve dan dat de film herinnert aan het feit dat die eerste Bourne-films eigenlijk heel fantastisch waren. Het advies? Bekijk nogmaals die eerste prent uit 2002 met Matt Damon als superintelligente actiefiguur, in plaats van aan Legacy te beginnen met zijn dommige, nietstoevoegende personages en verhaallijn.