The Kids Are All Right - recensie

Een vermakelijke maar ietwat standaard komisch drama met een altijd sterke Julianne Moore

Nic en Jules (Julianne Moore) zijn een lesbisch stel, de twee zijn moeder van tieners Joni en Laser. In The Kids Are All Right krijgen we een kijkje in deze bijzondere familie die enkele cruciale gebeurtenissen staat te wachten. Laser is erg benieuwd naar zijn biologische vader, Joni wat minder maar aangezien zij oud genoeg is om contact aan te vragen en Laser nog even moet wachten besluit ze toch de stap te nemen. Hun biologische vader Paul (Mark Ruffalo) blijkt een interessante gozer te zijn die de verhoudingen binnen de familie flink doet schudden. Jules besluit Paul's tuin te verbouwen, haar eerste klus in een recent opgezette eenmanszaak, en Joni en Laser gaan steeds vaker met Paul om. De enige die het allemaal niet ziet zitten is Nic, de onderhuidse ergernissen stapelen zich langzaam maar zeker op.

Origineel uitgangspunt, standaard uitwerking
The Kids Are All Right is een weinig origineel komisch drama, de situatie is wellicht niet alledaags maar de uitwerking is dat wel degelijk. Vrolijke scènes met dito muziek worden afgewisseld met wat intensere dramascènes, zonder dat deze je daadwerkelijk bij je strot grijpen. Ook is het allemaal wel erg voorspelbaar, op het moment dat Jules de klus van Paul aanneemt weet je dat er meer gaat spelen dan alleen die klus. En de onderlinge verhoudingen heb je allemaal al eens eerder gezien. Naar mijn gevoel had er wat meer gedaan kunnen worden met de relatie tussen de twee vrouwen, nu is het toch meer een standaard liefdesdrama over twee vrouwen die van elkaar houden.

De acteurs redden de boel
Toch wordt de film nooit vervelend of saai om naar te kijken, dit heeft alles te maken met de acteerprestaties. Hoewel je eigenlijk de hele familie volgt, is vooral Julianne Moore de grote kracht in deze film. Moore heeft al eerder bewezen een fantastisch actrice te zijn, een van mijn persoonlijke favorieten zelfs, zo speelde ze fantastisch in onder andere Boogie Nights , Magnolia en Children of Men . In The Kids Are All Right speelt ze dus Jules, een lesbische vrouw die eigenlijk nog maar weinig gedaan heeft in haar leven behalve voor moeder spelen. Moore´s subtiele spel met enkele emotionele uitschieters is om van te genieten en tijdens de wat humoristische scènes wist ze steeds een glimlach op mijn gezicht te toveren.

Mark Ruffalo
De rest van de cast doet het zeker niet onaardig maar staan wel een beetje in de schaduw van Moore, iets wat ik persoonlijk niet erg vond. Ruffelo timmert de laatste jaren erg goed aan de weg, zo gaf hij eerder dit jaar nog een erg sterke acteerprestatie in Shutter Island . Hier gooit hij het over een andere boeg, een nonchalante vrijgezel die het allemaal wel best vindt en doet wat hem interesseert. Als hij echter kinderen blijkt te hebben, begint Paul toch wat te twijfelen aan zijn losse levensstijl; eigenlijk wil hij ook gewoon een gezin en vastigheid. Zijn wat lakse houding en lossere levensstijl passen dan ook perfect bij Jules. Ruffalo weet vooral in het begin, wanneer zijn personage nog wat losser in het leven staat, zijn karakter goed neer te zetten. Later in de film weet hij op dramatisch vlak niet helemaal te overtuigen en ook wordt hij een beetje te makkelijk uit het verhaal gedrukt.

Een niet alledaagse gezinssituatie biedt geen garantie voor een origineel drama. Toch is het allemaal prima te verteren dankzij de sterke acteerprestaties, in het bijzonder de zoveelste glansrol van Julianne Moore.