Twee uitgebluste exen in een al even uitgebluste film.
Zagen we recent nog Jim Broadbent en Linsday Duncan inA Weekend in Parisals versleten echtpaar elkaar weer vinden in Parijs, inThe Love Punchzijn het twee exen die noodgedwongen in Parijs samen achter hun geld aanmoeten. De afloop laat zich raden, voor de lichtstad zwicht immers iedereen. Maar de scherpe kantjes vanA Weekend in Pariszijn inThe Love Punchtot op het bot weggesleten.
Leeggeroofd
Kate (Emma Thompson) en Richard (Pierce Brosnan) hebben jarenlang hun leven samen doorgebracht, met een inmiddels volwassen dochter als tastbaar bewijs voor de liefde die er ooit geweest moet zijn. Alleen is daar al lang geen sprake meer van, niet voor niets zijn ze al een tijd uit elkaar. Maar als het bedrijf waar Richard werkt wordt opgekocht en financieel leeggeroofd door een Frans bedrijf, zijn hun belangen ineens weer dezelfde: hun beider pensioenen zijn ineens als sneeuw voor de zon verdwenen. Het doembeeld van een armzalige oude dag komt ineens wel erg dichtbij. Dat doet ze dan ook besluiten om op het hoofdkantoor in Parijs bij de baas van het agressieve bedrijf samen hun geld op te eisen. Als ze eenvoudigweg door de beveiliging op de Parijse boulevards worden gesmeten, moeten ze een beter plan bedenken: het stelen van kostbare juwelen op een huwelijk aan de Côte d’Azur van de grote baas van het dubieuze bedrijf om zo aan geld te komen.
Stunts
Vanaf het begin voel je aankomen dat door alle gebeurtenissen uiteindelijk de twee exen weer dichter bij elkaar komen. Dat gegeven hebben we in de filmgeschiedenis wel vaker gezien, maar hier is het wel zeer matig uitgewerkt. Allereerst zijn de dialogen even cliché als de Franse setting: zonder enige spanning met alle scherpe kantjes zorgvuldig weggevijld. Thompson en Brosman zijn prima acteurs, maar het script biedt ze weinig ruimte tot uitblinken. Het spelen met het Bond imago levert wat flauwe one-liners op, terwijl het echte actiewerk van Emma Thompson komt tijdens een roekeloze autorit in Parijs (waar ze deels zelf de stunts voor deed).
Screwball comedy
Het is duidelijk dat de film in een traditie van de screwball comedy wil staan, een genre dat de hoogtijdagen had in de jaren dertig van de vorige eeuw, maar ook daarna af en toe opduikt. Dat het een lastig genre is, blijkt hier maar al te goed. De zwakke structuur, de overmatig aanwezige soundtrack en de matige en flauwe dialogen bewijzen het genre niet bepaald een eer. En de juwelenroof is recent nog beter en humoristischer gedaan dan in The Love Punch, namelijk in de Nederlandse filmChez Nous. Regisseur en scenarioschrijver Joel Hopkins maakte eerder in 2008 al het even flauweLast Chance Harvey, met naast Thompson Dustin Hoffman in de hoofdrol.
Conclusie
The Love Punchbegeeft zich in een lange traditie van screwball comedies. Alleen mist het de scherpte om echt te verrassen en geprikkeld te worden. Emma Thompson en Pierce Brosnan slaan zich er, gezien de beperkingen van dialogen en script nog vrij aardig doorheen, maar het blijft er onbeholpen uitzien. "Nooit achterom kijken, dan kan je misselijk worden" zegt Kate in de film. Eigenlijk is deze zin exemplarisch voorThe Love Punch: na afloop vooral snel weer vergeten.
