Opnieuw kruipt Johnny Depp in de huid van een karakter gevormd door de pen van Hunter S. Thompson, waarin wederom verdovende middelen en bizarre avonturen centraal staan.
Schrijver Kemp (Johnny Depp) krijgt de kans om zijn twee grootste passies, alcohol en schrijven, te combineren in een baan als journalist bij de San Juan Sun Star in het rum- en zonovergoten paradijs Puerto Rico. Kemp wordt aangenomen om over bowlingbanen te schrijven en de dagelijkse horoscoop in te vullen - dat is immers wat de Amerikaanse lezer graag wilt lezen. Al gauw raakt Kemp verveeld en grijpt hij vaker naar de fles dan naar zijn pen. Samen met zijn collega’s Sala (Michael Rispoli) en Moburg (Giovanni Ribisi) spendeert hij menig uur op de broeierige terrassen. De aanwezigheid van Kemp blijft niet onopgemerkt bij de aalgladde projectontwikkelaars Sanderson die voor een obscure schrijfklus zijn oog op hem heeft laten vallen. Kemp staat ambivalent tegenover deze klus en heeft zijn oog niet op Sanderson (Aaron Eckhart) laten vallen, maar op diens hitsige vriendin Chenault (Amber Heard). Hij zal, tussen alle avonturen door, zijn best moeten doen om helder te blijven.
Een groot schrijver in wording
Het zal voor velen geen verrassing zijn dat The Rum Diary de verfilming is van het gelijknamige dagboek dat Hunter S. Thompson in 1960 schreef. Het boek bleef jarenlang op een stoffige zolder liggen totdat Johnny Depp het ontdekte. Depp raakte meteen enthousiast en samen met Thompson fantaseerde hij over het publiceren en verfilmen van het boek. De zestigjarige Thompson had er bij de herontdekking van zijn dagboek inmiddels al vele journalistieke triomfen op zitten met daarnaast een aantal romans en een verfilming. Bij het teruglezen van zijn eerste dagboek begonnen zijn ogen bijna te bloeden van schaamte. Hij vond The Rum Diary een bar slecht verhaal en wilde alles herschrijven. De editors moesten hun uiterste best doen om dit te voorkomen en het dagboek te laten zijn wat het was toen het van de stoffige zolder afkwam: een zoektocht van een groot schrijver in wording. The Rum Diary speelt zich af voorafgaand aan dat andere bekende verhaal waarin een karakter van Hunter S. Thompson de hoofdrol speelt; Fear and Loathing in Las Vegas (1998). In tegenstelling tot Fear and Loathing werd The Rum Diary niet geregisseerd door Terry Giliam, maar door Bruce Robinson. Depp had ook graag gewild dat Fear and Loathing geregisseerd werd door Robinson, maar deze bedankte vriendelijk daar hij de voorwaarde stelde zelf het script te mogen schrijven. Voor Fear and Loathing was het script al geschreven, maar voor The Rum Diary mocht Robinson wel zelf de pen ter hand nemen en zo stemde hij voor het eerst in negen jaar weer in met een regieklus.
Het zal voor velen geen verrassing zijn dat The Rum Diary de verfilming is van het gelijknamige dagboek dat Hunter S. Thompson in 1960 schreef. Het boek bleef jarenlang op een stoffige zolder liggen totdat Johnny Depp het ontdekte. Depp raakte meteen enthousiast en samen met Thompson fantaseerde hij over het publiceren en verfilmen van het boek. De zestigjarige Thompson had er bij de herontdekking van zijn dagboek inmiddels al vele journalistieke triomfen op zitten met daarnaast een aantal romans en een verfilming. Bij het teruglezen van zijn eerste dagboek begonnen zijn ogen bijna te bloeden van schaamte. Hij vond The Rum Diary een bar slecht verhaal en wilde alles herschrijven. De editors moesten hun uiterste best doen om dit te voorkomen en het dagboek te laten zijn wat het was toen het van de stoffige zolder afkwam: een zoektocht van een groot schrijver in wording. The Rum Diary speelt zich af voorafgaand aan dat andere bekende verhaal waarin een karakter van Hunter S. Thompson de hoofdrol speelt; Fear and Loathing in Las Vegas (1998). In tegenstelling tot Fear and Loathing werd The Rum Diary niet geregisseerd door Terry Giliam, maar door Bruce Robinson. Depp had ook graag gewild dat Fear and Loathing geregisseerd werd door Robinson, maar deze bedankte vriendelijk daar hij de voorwaarde stelde zelf het script te mogen schrijven. Voor Fear and Loathing was het script al geschreven, maar voor The Rum Diary mocht Robinson wel zelf de pen ter hand nemen en zo stemde hij voor het eerst in negen jaar weer in met een regieklus.
Waarde
The Rum Diary gaat al van start met beelden van een verfomfaaide Kemp en een verwoeste hotelkamer. Dat het overmatige drankgebruik van Kemp een prominente rol zal gaan spelen, is na het lezen van de titel en het bekijken van de eerste scene meer dan duidelijk. Johnny Depp kan het goed, dronkenlappen en randdebielen spelen. Ook zijn collegadrinkers bewijzen met hun geloofwaardigheid dat de casting van de acteurs in ieder geval geen dronkenmansdaad is geweest. Opmerkelijk is de stem van Rispoli, deze klinkt zo donker als rum en daardoor is deze stem zeer passend bij de broeierige sfeer van de film. Toch kent de film meerdere momenten die niet over drankgebruik gaan. Tussen de borrels door is getracht meerdere degelijke verhalen te vertellen. Zo staat Puerto Rico aan het begin van een economische transformatie, er is er een krant die op de afgrond van faillissement staat en één van de belangrijkste projectontwikkelaars betrekt Kemp in zijn egoïstische plannen terwijl Kemp hevig verliefd wordt op diens vriendin. Op een gegeven moment zegt Kemp: "De klootzakken kennen de waarde van dingen, maar ze weten het niet op waarde te schatten." Hetzelfde geldt een beetje voor het verhaal in The Rum Diary . De regisseur weet waar het publiek voor komt; een trippende Johnny Depp, maar hij weet het belang van een goed verhaal niet op waarde te schatten. Geen enkele verhaallijn wordt echt goed uitgewerkt omdat de film teveel aandacht heeft voor de scenes die leuk zijn om naar te kijken, maar die niets bijdragen aan de ontwikkeling van een interessant verhaal.
The Rum Diary gaat al van start met beelden van een verfomfaaide Kemp en een verwoeste hotelkamer. Dat het overmatige drankgebruik van Kemp een prominente rol zal gaan spelen, is na het lezen van de titel en het bekijken van de eerste scene meer dan duidelijk. Johnny Depp kan het goed, dronkenlappen en randdebielen spelen. Ook zijn collegadrinkers bewijzen met hun geloofwaardigheid dat de casting van de acteurs in ieder geval geen dronkenmansdaad is geweest. Opmerkelijk is de stem van Rispoli, deze klinkt zo donker als rum en daardoor is deze stem zeer passend bij de broeierige sfeer van de film. Toch kent de film meerdere momenten die niet over drankgebruik gaan. Tussen de borrels door is getracht meerdere degelijke verhalen te vertellen. Zo staat Puerto Rico aan het begin van een economische transformatie, er is er een krant die op de afgrond van faillissement staat en één van de belangrijkste projectontwikkelaars betrekt Kemp in zijn egoïstische plannen terwijl Kemp hevig verliefd wordt op diens vriendin. Op een gegeven moment zegt Kemp: "De klootzakken kennen de waarde van dingen, maar ze weten het niet op waarde te schatten." Hetzelfde geldt een beetje voor het verhaal in The Rum Diary . De regisseur weet waar het publiek voor komt; een trippende Johnny Depp, maar hij weet het belang van een goed verhaal niet op waarde te schatten. Geen enkele verhaallijn wordt echt goed uitgewerkt omdat de film teveel aandacht heeft voor de scenes die leuk zijn om naar te kijken, maar die niets bijdragen aan de ontwikkeling van een interessant verhaal.
Zinderende zon
Visueel gezien is The Rum Diary echter meer dan geslaagd. Alhoewel Hunter S. Thompson niet bepaald een hunk was, is Johnny Depp dat zeker wel. Ook de aanwezigheid van Amber Heard mag, afgezien van de matige acteerprestaties, sexy worden genoemd. Deze sexy wezens verblijven op een eiland dat op zijn zachtst gezegd prachtig is. The Rum Diary is gefilmd met een 16 mm camera en weet daarmee perfect de opzwepende, maar ook de benauwende sfeer van het eiland te pakken. Krotten en villa’s staan vlakbij elkaar onder dezelfde zinderende zon. De grote verschillen die Puerto Rico kenmerkten in de jaren ’60 weet de camera van Robinson anno 2011 zeer treffend weer te geven.
Visueel gezien is The Rum Diary echter meer dan geslaagd. Alhoewel Hunter S. Thompson niet bepaald een hunk was, is Johnny Depp dat zeker wel. Ook de aanwezigheid van Amber Heard mag, afgezien van de matige acteerprestaties, sexy worden genoemd. Deze sexy wezens verblijven op een eiland dat op zijn zachtst gezegd prachtig is. The Rum Diary is gefilmd met een 16 mm camera en weet daarmee perfect de opzwepende, maar ook de benauwende sfeer van het eiland te pakken. Krotten en villa’s staan vlakbij elkaar onder dezelfde zinderende zon. De grote verschillen die Puerto Rico kenmerkten in de jaren ’60 weet de camera van Robinson anno 2011 zeer treffend weer te geven.
Conclusie
The Rum Diary moest een eerbetoon worden aan Hunter S. Thompson, maar deze heeft hij al in 1998 heeft gehad met Fear and Loathing in Las Vegas . The Rum Diary is eerder een ode aan Puerto Rico en haar prachtige natuur en cultuur. Ja, Johnny Depp is grappig en scherp en ja, ook de rest van de acteurs bewijst te kunnen functioneren met een slok op. Maar nee, de film is niet de onvergetelijke dagboekvertelling waar we op hadden gehoopt.
The Rum Diary moest een eerbetoon worden aan Hunter S. Thompson, maar deze heeft hij al in 1998 heeft gehad met Fear and Loathing in Las Vegas . The Rum Diary is eerder een ode aan Puerto Rico en haar prachtige natuur en cultuur. Ja, Johnny Depp is grappig en scherp en ja, ook de rest van de acteurs bewijst te kunnen functioneren met een slok op. Maar nee, de film is niet de onvergetelijke dagboekvertelling waar we op hadden gehoopt.
