Trishna - recensie

Wat op het eerste gezicht een romantische Bollywood film lijkt, ontaardt in een echte tragedie.

Als een groepje jonge Britten vakantie viert in India, ontmoet één van hen - Jay, een jonge zakenman van Indiase afkomst - een meisje met de naam Trishna. Ze raken verliefd, maar verliezen elkaar weer uit het oog. Als de vader van Trishna door een ongeluk om het leven komt en Jay in een nabij hotel van zijn oom werkt, kruisen hun wegen weer. Tegen de wil van hun familie en omgeving beginnen ze een relatie. Maar wat begint als een romantisch sprookje, wordt langzamerland een verhaal met steeds meer duistere kanten.

Michael Winterbottom is een productieve en gelauwerde regisseur. Bijna al zijn films worden geselecteerd door de grote filmfestivals en slepen daar met regelmaat prijzen in de wacht. Zo wonIn This Worldin 2003 de Gouden Beer in Berlijn en kreeg hij voorRoad To Guantanamode Zilveren Beer voor Beste Regisseur. Maar bovenal kenmerkt zijn werk zich door een grote diversiteit. Naast komische films alsThe Tripen A Cock and Bull Storystaan geëngageerde, haast documentaire-achtige films alsShock DoctrineenWelcome To Sarajevo, met aan de andere kant hard drama als The Killer Inside MeenGenova. Wat wel als een rode draad door al zijn werk loopt, is de menselijke benadering. Winterbottom is continu bezig om inzicht in andere culturen te geven of een blik te gunnen in de gedachtes van mensen die afwijken van wat normaal gevonden wordt. Vaak met compassie, maar altijd met karakters die flink uitgediept worden.Trishnais in dat opzicht een mengeling van een aantal genres: een Bollywood-sprookje vermengd met een culture-clash en karakters die het zicht op zichzelf en de ander compleet kwijt zijn geraakt.

Trishnais gebaseerd op het boekTess Of The D'Urbervillesvan Thomas Hardy uit 1891en door Winterbottom zelf bewerkt tot filmscript. De setting - in het boek het Britse platteland - heeft hij naar het tegenwoordige India getrokken, Rajasthan om precies te zijn. Wat mooi zichtbaar wordt gemaakt, is de clash tussen de Indiase tradities en het kaste-systeem enerzijds en de grote economische en sociale veranderingen anderzijds. Trishna (Freida Pinto) moet eerst in het gezin hard vechten om haar eigen toekomstplannen geaccepteerd te krijgen. Als ze dan de stap neemt om met Jay (Riz Ahmed) een nieuw leven in de grote stad op te bouwen, lijkt het allemaal volgens plan te verlopen, totdat ze merkt dat ze opnieuw in een soort kooi is terecht gekomen. Niet toevallig zit er voor het raam van het apartement in Bombay ook een raster, als was het een gevangenis. Winterbottom speelt continu met de verwachting van de kijker, zoals ook de relatie tussen Trishna en Jay van karakter verandert.

De wervelwind waarin Trishna terecht is gekomen, laat Michael Winterbottom effectief zien door een snelle montage waarbij soms gevoelsmatig hele scenes worden overgeslagen. Dit houdt de vaart goed in het verhaal, al schiet hij hierin soms teveel door. Ook de soundtrack varieert van traditionele Indiase muziek en zang- en dansnummers tot meer ingetogen klassieke muziek. Zowel Pinto als Ahmed zetten allebei een sterke rol neer en geven verdieping aan hun complexe relatie. In dit moderne sprookje weet Winterbottom als geen ander de verschillende gezichtpunten van de personages inzichtelijk te maken, met een slot dat als een mokerslag binnenkomt.

MetTrishna weet Michael Winterbottom opnieuw een sterke film aan zijn lange oeuvre toe te voegen. De thema's die hij gebruikt zijn niet nieuw, maar hij gebruikt ze hier op een originele manier in een nieuwe setting. De montage schiet soms met de snelheid zijn doel voorbij, maar toch weet hij te overtuigen in het neerzetten van de draaikolk waarin met name Trishna terechtkomt. En de onevenwichtigheiden die er af en toe inzitten, worden ruimschoots goedgemaakt door het heftige einde, waar de eerdere zang en dans ver te zoeken zijn.