Une Vie Meilleure - recensie

In de wurggreep van een duizelingwekkende schuldenlast komt een prille liefde in zwaar weer.

Yann (Guillaume Canet) en Nadia (Leila Bekhti) kennen elkaar net en zijn stapelverliefd. Tevergeefs probeert Yann een baan te vinden als kok. Hij wordt overal afgewezen wegens gebrek aan ervaring. Het koppel besluit om zelf een restaurant in de buurt van Parijs te beginnen, een lang gekoesterde droom. Om de aankoop van het pand en de verbouwing te kunnen bekostigen, moeten ze zich diep in de schulden steken. Vlak voor de opening van het restaurant wijst een controle van de inspectie uit dat de brandveiligheid niet aan de eisen voldoet. Het extra geld dat nodig is om dit in orde te maken, wil geen bank hen meer lenen. Yann en Nadia hebben al lening op lening gestapeld.

Het stel gaat in een caravan wonen en leeft zo goedkoop mogelijk. Yann verhuurt het restaurant en werkt alleen nog maar om schulden af te lossen, in de hoop over een jaar het restaurant wel zelf te kunnen runnen. Teleurstellingen en geldzorgen leiden tot spanningen in de prille relatie. Dan krijgt Nadia een fantastische baan in Canada aangeboden, waarbij zij in korte tijd veel geld kan verdienen. Zij vertrekt en laat haar zoontje Slimane (Slimane Khettabi) tijdelijk bij Yann achter. Het is de bedoeling dat Sliman overkomt als Nadia gesetteld is, maar na een tijdje hoort Yann niets meer van haar. Intussen trekken de schuldeisers de strop steeds strakker aan.

Regisseur Cédric Kahn (L’Ennui, Roberto Succo) schreef samen met Catherine Paillé het scenario voorUne Vie Meilleure, dat weer gebaseerd is op het boekPour une vie plus douce. Thematiek van de film, aldus de scenarioschrijvers, is het altijd aanwezige streven van de lagere sociale klassen om hogerop te komen, en de hoge prijs die zij daarvoor moeten betalen. Juist zij moeten boven hun macht geld lenen om een huis te kopen – en worden daartoe ook verleid - en raken alles kwijt als het economisch slechter gaat. Het systeem is er voor de rijken. De vraag is of hetUne Vie Meilleurezo goed gelukt is om dit aan de kaak te stellen. Het is niet wat de film draagt in elk geval.

Het knappe scenario maaktUne Vie Meilleuretoch zeer de moeite waard. Zorgvuldig wordt de vraag beantwoord, of je als gezin bij ernstige geldzorgen samen kunt overleven. Het verhaal komt vlot op gang en is spannend tot de laatste minuut. De continue beklemming waarmee de personages moeten zien te leven, is ook voor de kijker voelbaar aanwezig. Ook de karakters zijn goed uitgediept. Vooral Guillaume Canet in zijn rol van Yann is erg sterk. Terecht won hij op het filmfestival van Rome de prijs voor Beste Acteur. We zien alle tegenstrijdigheden in zijn persoonlijkheid. Hij is een driftkikker met losse handjes, maar ook een man die zijn geliefde door dik en dun steunt en een verstandige pleegvader die zijn zoontje normen en waarden probeert bij te brengen, hoe moeilijk de situatie verder ook is. De interactie tussen Yann en Slimane komt naturel over. Het is ontroerend om te zien hoe zij steeds meer naar elkaar toe groeien. Je gunt hen van harte een happy end. Helaas is dat er niet echt. Het leven zelf is ook niet zwart-wit.

Een gelukkig gezin wordt getroffen door een onoverkomenlijke financiële strop. Is het mogelijk dat samen te overleven?Une Vie Meilleurewerkt het antwoord op deze vraag zorgvuldig uit. Het spannende verhaal en de sterke personages maken deze film zeer de moeite waard.