Een rouwproces is een steentje dat gegooid wordt in stilliggend water, het echoot door naar buiten toe…
Jesse (Cesar De Sutter) en Jonas behoren tot dezelfde vriendengroep. Graag trekken ze met allen op stap en vullen zij hun tijd met fietscrossen. De onverwachte en gewelddadige dood van Jonas zet hun wereld op zijn kop. De twee vrienden liepen in hun plaatselijke winkelcentrum rond. Voor zij het wisten werden zij overvallen. De 15-jarige Jesse is de enige getuige en iedereen om hem heen zoekt naar antwoorden op de vraag hoe dit heeft kunnen gebeuren. Jesse is in shock en niet bij machte zijn verdriet te delen. Geleidelijk aan overwint hij zijn eigen rouwen, met soms ook momenten van terugval naar zijn verdriet.
Lading
Violetis een film die zijn zwaarte vooral te danken heeft de cinematografie. Met weinig dialogen worden de personages in dit heftige drama ontbloot. De emotionele wrakken die overblijven na de tragische dood van de tiener Jonas zetten de toon. Het gezin van Jonas en Jesse hebben het er het moeilijkste mee. Regisseur Bas Devos biedt zijn kijkers een abstracte reis door een scenario die voor velen als nachtmerrie ervaren zou kunnen worden.
Simpel
De lange stiltes. De shots met weinig dynamiek. De korte dialogen. Bas Devos en zijn team hebben een hypergevoeligheid weten te leggen op Jesse’ belevingswereld door middel van eenvoudige close-ups. In deze simpliciteit schijnt de poëzie van deze film door. Het is haast een verfilming van een afgrijselijke situatie, maar ook een verbeelding van emotie. Verschillende shots in deze film kunnen op het eerste oog lijken of ze uit de lucht komen vallen. Niets is minder waar. Jesse’ wereld wordt op knappe wijze fysiek uitgedrukt.
Cinematografie
De wereldberoemde cinematograaf Karakatsanis, die ook meewerkte aanThe Drop(met Tom Hardy en James Gandolfini) enThe Loft (met James Marsden en Wentworth Miller), en Devos brengen voortdurend beelden die situaties en emoties overbrengen, met een minimaal beroep op woorden. Het gezicht van een tiener die plotseling geconfronteerd wordt met de dood en die gevolgd wordt door de camera, waar hij ook maar gaat, in zijn zoektocht naar antwoorden en vrede. De kijker moet, althans in eerste instantie, zoeken naar zingeving en erachter zien te komen hoe de puzzelstukjes in elkaar passen. Een proces dat niet in tegenstelling staat tot wat de ‘rouwenden’ doormaken. Na een groot verlies hebben zij zoiets ook meegemaakt. Ze proberen enige betekenis te vinden in een wereld die opeens onherkenbaar en onbegrijpelijk is geworden.
Conclusie
Violetis een film van beeldende poëzie. Het is van begin tot einde een intens verhaal dat je opslokt en aan het denken zet. Bas Devos heeft hiermee met zijn team een kunstwerkje op deze wereld achtergelaten. Een filosofische puzzel voor de kijkers die graag aan het denken worden gezet.
