Wild - recensie

Cheryl Strayed maakt een wandeling van 1770 kilometer, maar waarom?

Jean-Marc Vallée wist vorig jaar nog met de filmDallas Buyers Clubmee te dingen in de Oscarstrijd. Dit jaar sleepte Reese Witherspoon een nominatie in de wacht. Witherspoon (Mud, Walk the Line) speelt de 26-jarige Cheryl Strayed, die in de zomer van 1995 begint aan een 1100 miles durende wandeltocht langs de Pacific Crest Trail. In de openingsscène zien we Cheryl Strayed in een lastig parket zitten. Haar teennagels beginnen los te laten door de kilometers die ze op veels te kleine schoenen gelopen heeft. Maar wat doe je in de situatie als je schoenen van de berg afrollen en je nog tientallen kilometers moet afleggen? Of een betere vraag: Waar is de naïeve Cheryl überhaupt aan begonnen?

Na de openingsscene begint de film met het tellen van de dagen. Op de eerste dag begint Cheryl Strayed aan haar 150 dagen durende wandeling. Cheryls tas is letterlijk groter dan zichzelf en op een humoristische manier krijg je te zien dat ze bijna door de gehele inboedel van een camping-survivalwinkel bedolven wordt. Jean-Marc Vallée probeert met behulp van flashbacks antwoord te geven op de hamvraag: waarom is Cheryl aan deze reis begonnen? Cheryl heeft moeite met het verwerken van de dood van haar moeder, gespeeld door Laura Dern (Inland Empire). Dit resulteert in meerdere problemen in haar leven, waaronder een seksverslaving die uitmondt in een echtscheiding. Haar problemen stapelen zich voortdurend op, totdat ze impulsief besluit om aan de tocht vanaf de Mojave Desert tot aan de grens van Oregon-Washington te beginnen en haar leven op een rijtje te zetten.

Wildernis

Wild komt enigszins overeen met Sean Penn’s filmInto the Wild. De overeenkomst is natuurlijk dat beide hoofdpersonages in hun eentje een uitdagende reis ondernemen, maar ook dat beide films op dezelfde manier gebruik te maken van flashbacks om de achtergrond van de personages te verdiepen. Ook weetWilddezelfde serene sfeer te bewerkstelligen, door de fantastische beelden van uitgestrekte landschappen en een geweldige soundtrack. Het grote verschil tussen de twee zit vooral in de verdere uitwerking. Zo laat Vallée genoeg ruimte over voor humor en laat hij het verleden van Cheryl zwaarder wegen in de verhaalvertelling. Daarnaast is Chris inInto the Wildovertuigd van zijn bestemming. Cheryl is met haar toepasselijke achternaam Strayed, nog zoekende.

Heden en verleden

Vallée schakelt veelvoudig tussen heden en verleden. De montage tussen deze twee elementen is ruw en gewaagd te noemen.Wildis volgestopt met stijlkeuzes, die soms teveel van het goede zijn. Zo wordt de eenzame wandeltocht onnodig opgevuld met narratief over wat ze op het moment denkt. Je hoort haar bijvoorbeeld vloeken, of je krijgt te horen dat ze van koude pap houdt. Dit leidt veel af van de reis die je als kijker maakt, namelijk het uitvogelen van haar verleden. Vallée brengt dit aspect ietwat cryptisch aan de man door de flashbacks niet op een chronologische manier te laten zien en met gelukkige en ongelukkige momenten af te wisselen. De twee onderdelen van de film –heden en verleden- komen echter nooit tot elkaar. Uiteindelijk zorgt de disconnectie voor blijvende onduidelijkheid over de beweegredenen van Cheryl om een nieuw destructief pad op te gaan.

Wild, gebaseerd op Strayed’s autobiografische bestseller, is een bijzonder verhaal over het bewogen leven van een wanhopige vrouw die door een 150-dagen durende wandeltocht zichzelf terugvind. Hoewel Cheryls leven overvol is met drama, vertelt Vallée het verhaal met een milde dramatische toon en veel humor. Ondanks een aantal goede regiekeuzes, blijft de film afstandelijk aanvoelen. “De reis is belangrijker dan de bestemming”, zeggen ze. Hoewel dit ook opgaat voorWild, weet Vallée niet tot de kern door te dringen, waarom Cheryl aan de reis is begonnen en wat zij ervan heeft geleerd. Deze boodschap raakt gaandeweg het pad kwijt.