Moorddossier: De Oude Eik - boek recensie

Wanneer je Moorddossier: De Oude Eik in handen krijgt waan je je meteen in een aflevering van Midsomer Murders . Vanaf het moment dat je het dossier openslaat, verander je van gewone boekwurm in een volleerde detective.

Het dossier begint met een korte inleiding waarin wordt aangegeven dat de schrijver van het dossier, Remus van Hout, is overleden. Hij heeft het dossier pas na zijn dood laten openbaren, omdat het zijn wil is de moordenaar te laten berechten, maar hij daar tijdens zijn leven de moed niet voor had. Het is nu aan jou om het raadsel van De Oude Eik te ontrafelen.

In tegenstelling tot andere dossiers die je misschien ooit in handen hebt gekregen, is het dossier van De Oude Eik erg gedetailleerd. Naast een verzameling politieverhoren en een dik pak verdachten inclusief foto's, ben je ook in het bezit geraakt van het autopsierapport en een aantal bewijsstukken die de heer van Hout zelf heeft verzameld.

Op dit moment ben je tegen beter weten al terechtgekomen in het web van leugens van de familie Eik. Geïntrigeerd door de moord op de pater familias; Arnold Eik, raak je er steeds verder in verstrikt en begrijp je met heel je hart waarom Remus van Hout er zo op gebrand was de moordenaar te ontmaskeren.

Nadat je alles zorgvuldig hebt doorgelezen, ontdek je onderin het dossier een verzegelde envelop. Met hoofdletters staat er op geschreven: 'OPLOSSING'. Enerzijds wil je de envelop openscheuren en ontdekken wat Remus van Hout jarenlang voor de wereld geheim heeft gehouden. Aan de andere kant is er geen reden om de envelop te openen. Immers, na je eigen speurneus er op los te gelaten te hebben, weet je donders goed wie de moord op Arnold van Eik op zijn geweten heeft.

Is Moorddossier: De Oude Eik een boek of spel? Aan de ene kant zou je denken aan een boek. Het is leesvoer. Niet erg veel leesvoer, maar een boek niettemin. Echter, met alleen lezen kom je niet achter het geheim dat in het boek verscholen gaat. Er is echt speurwerk voor nodig om het raadsel te ontrafelen. Als een ware Sherlock Holmes zul je de bewijsstukken opnieuw moeten bekijken om de connectie naar de moordenaar te ontdekken. Op deze manier zou je Moorddossier: de Oude Eik bijna een interactief boek kunnen noemen.

Conclusie
Het mysterie zelf zit redelijk goed in elkaar, maar is misschien iets te gedetailleerd voor de wat jongere lezer. Ook is de schrijvers aan te raden bij het ontrafelen van het mysterie iets meer aanwijzingen te geven. Het is bijna nodig de stof drie keer door te lezen om de oplossing te kunnen vinden en dan nog lijkt het ietwat vergezocht. Al met al is Moorddossier: De Oude Eik een geslaagd experiment en zeker voor herhaling vatbaar.