Het park gaat open. 'Welcome to Jurassic Park', of is dit slechts 'a walk in the park'?
Nog maar enkele maanden terug maande ik in een eerdere column van mijn hand om kalmte en terughoudendheid in de immer aanzwellende hype rond de later dit jaar te verschijnen zevendeStar Warsfilm. Wie zich teveel mee laat slepen door de gekte laat zijn of haar verwachtingen zo torenhoog groeien dat de uiteindelijke bioscoopervaring slechts tegen kan vallen, zo ageerde ik. Dit hebben we vijftien jaar terug al meegemaakt rond de manie rondomEpisode I, een film die achteraf al die ophef niet waard genoemd mocht worden. Hoewel ook ik langzamerhand steeds optimistischer word overThe Force Awakens, blijf ik het sceptisch bezien van elke hype rondom blockbusterfilms als goed advies beschouwen. Helaas kan enige hypocrisie mij niet ontzegd worden. Ik wou dat ik mezelf kon weerhouden van het overrompelend reikhalzend watertanden naarJurassic World...
Trouwe lezers met een goed geheugen kunnen zich wellicht nog herinneren dat mijn eerste column voor MovieSceneJurassic Parkbetrof (en anders kunnen ze het gemakkelijk terugvinden via deze link ). Dat stuk was eigenlijk niet specifiek als column bedoeld, maar was niet meer dat een voor therapeutische doeleinden op papier gezette uiting van onvrede omtrent de starre en onregelmatige leeftijdskeuring van mijn favoriete film. WantJurassic Parkkan bovenal als dusdanig omschreven worden, sinds ik het voorrecht had de film als achtjarig jochie bij de oorspronkelijke release op het witte doek te mogen aanschouwen. Het zette een passie in gang die na 22 jaar alsnog niet uitgedoofd is en dat ogenschijnlijk nooit zal doen. Dinogek was ik al – dat zijn immers alle verstandige kinderen van die leeftijd – maar 'JP' verergerde de zaak en zette een intense verzameldrift in gang die onderhand heeft geleid tot één van de grootste verzamelingenJP-merchandise van Nederland. Ieder mens heeft zijn zwaktes, en een obsessieve liefde voor allesJurassic Parkis ontegenzeggelijk de mijne.
Op 11 juni verschijnt de nieuwste telg in deJP-cyclus eindelijk in de bioscoop.Jurassic Park 4 heeft sinds de release van haar voorganger in 2001 een decennium inproduction hellvertoefd, waarbij fans de ene na de andere tegenslag in haar ontwikkeling moesten ondergaan. Maar aangezien Hollywood alles dat ook maar een beetje naar geld ruikt genadeloos uitmelkt, kon een vierde deel simpelweg niet uitblijven. Slechts een kwestie van tijd. Het duurde maar liefst veertien jaar, maar nu staatJurassic Park 4dan eindelijk op het punt bioscoopgangers eraan ter herinneren waarom dinosauriërs zo gaaf zijn. Hoewel...Jurassic Park? De titel van de film luidtJurassic World. En het plot kent overeenkomsten met de eerste film. En dan begin je je als fan toch zorgen te maken.
Op een eiland voor de kust van Costa Rica heeft een biotechnisch bedrijf een themapark opgezet, waar betalende bezoekers naar door genetische modificatie tot leven gewekte dinosauriërs kunnen kijken. De natuur toont zich echter geen slaaf van de commercie en het gaat mis, waarna de prehistorische beesten zich met wijd opengesperde bekken op de bezoekers storten. Plot vanJP, plot vanJW. Gelukkig mag het verhaal vanJWzich verheugen op enkele nieuwe elementen om voor wat afwisseling te zorgen, zoals getrainde Raptors en een genetisch gemanipuleerd hybride monster. Zo kort en bondig samengevat klinken die nieuwe ideeën echter niet bijster aantrekkelijk, maar eerder campy. Als verstokt fan kies ik er echter voor daar blindelings voorbij te kijken, want dit is de nieuweJurassic Parkfilm waar ik al veertien jaar naar uitkijk en ik wil niet dat chagrijnigenaysayersmijn plezier bederven door te wijzen op de zwakke punten in het plot. Maar de filmfanaat in mij die een goed uitgewerkt plot met frisse ideeën begeert, protesteert en zorgt voor een knagend gevoel in het achterhoofd van deze diehardJP-adept. Ergens in de onderliggende regionen van mijn brein roept de stem der rede dat ik een herhaling van een bekend plot opgevuld met ridicule ideetjes tegemoet ga. Maar dat wil de fanboy niet horen.
De fanboy wil tegen beter weten in geloven datJurassic Worldhet niveau vanJurassic Parkgaat nastreven. De fanboy wil geloven dat een onderhand volwassen kerel eenzelfde gevoel van verwondering en verbijstering zal ondergaan als het achtjarige knulletje dat hij eens was. De fanboy wil zijn toch al beangstigend door plastic dinootjes overbevolkte planken verder voorzien van actiefiguren en aanverwante prullaria die een verstandig mens als zonde van het geld zou aanduiden. Extra wrang is het dat diezelfde fanboy zich terdege realiseert dat de kwaliteit van die nieuwe figuren in geen enkele mate kan tippen aan decollectiblesvan 22 jaar terug en op elk front teleurstellen, maar toch vormen ze voor hem een 'buy on sight'. Met hoeveel gezond verstand zijn naaste omgeving hem ook confronteert, de fanboy zwicht niet voor harde logica maar blijft eenduidig gefocust opJWen die releasedatum van 11 juni, die met rappe pas naderbij schrijdt.
Chris Pratt is niet Sam Neill. Een overdaad aan CGI maakt lang niet zo'n indruk als het spaarzaam gebruik daarvan aangevuld met magnifieke animatronica. Indominus Rex is een marketingtechnisch verzinsel van de producenten. En Colin Trevorrow heeft voorheen slechts één enkele film geregisseerd (gelukkig wel een leuke). Kort gezegd:JWis nietJPen zal dat niveau nooit kunnen evenaren. Daarom heet hetJWin plaats vanJP.De huidige generatie achtjarige jochies zal dat feit niets kunnen schelen, en het legioen verstokte fanboys, waaronder ondergetekende gerekend mag worden, zijn blind voor de onvermijdelijke teleurstelling.Jurassic Worldgaat hoogstens een goede film worden, een fijnesoft rebootmet aanstekelijke verwijzingen naar de vorige trilogie, een vermakelijke twee uur popcornplezier die ongetwijfeld een nieuwe reeks films in gang zet. DeJurassic Worldreeks, om precies te zijn. Maar voorpret is dubbele pret, en de fanboy wil geloven datJWde Dag der Verlossing vormt waar hij zo lang op heeft moeten wachten.
Op 11 juni wordt de fanboy geconfronteerd met zijn noodlot. Daarna gaat hij weer over tot de orde van de dag, zoals het waarschuwen voor de mentale gevolgen van het meegaan in extreme hype rond de nieuwsteStar Warsfilm. Terwijl hij thuis met zijn plastic dino's speelt, vol besef van het in de wind slaan van zijn eigen raad vanwege dat ene woordje 'Jurassic' dat voor hem al het verschil van de wereld maakt.
