Om komedies lacht ze nooit, tranen komen alleen bij films over dieren en voorspelbaar-heid vindt ze een grote dooddoener. Er is echter iets aan films dat Laura Kempenaar nog veel meer bezighoudt: hoe zit het met de dames?
Alle fans van Doctor Who waren dit weekend in rep en roer, want de BBC liet de twee trailers voor The Day of the Doctor los op de wereld. Het is mooi om te zien dat die serie zoveel fans heeft, want mij weet het niet te overtuigen. Ik kwam voor het eerst in aanraking met Doctor Who toen ik op het filmfestival van Empire Magazine was in Londen. Ik zag wat merchandise liggen van Doctor Who en ik had het idee dat het iets voor kinderen was. Dat idee werd versterkt toen ik Harrods binnenliep, mijn favoriete warenhuis ter wereld. Nog meer Doctor Who, maar dan echt in de vorm van speelgoedfiguurtjes. Dat is jaren geleden en inmiddels heb ik Doctor Who -acteurs op de bank gezien bij de Graham Norton Show en wordt deze maand zelfs 50 jaar Doctor Who gevierd. Hoewel, zo lang is het ook weer niet geleden dat ik voor het eerst met Doctor Who in aanraking kwam, ik ben net half zo oud. In ieder geval is het een serie die ontzettend geliefd is bij heel veel mensen, alleen mis ik die aantrekkingskracht.
Ik zie er eigenlijk nooit reclame-uitingen, banners of andere marketingtrucjes van. Als ik op een internationale filmsite ben, dan kom ik geen skins van tegen. Het enige waar ik van ken is de telefooncel die je op t-shirtjes ziet staan. Dat irriteert me mateloos, maar weer niet mateloos genoeg om het dan maar een keertje te gaan kijken. Ik weet namelijk niet waarom ik het zou kijken. Ik ken bijna geen mensen die het tof vinden en ik lees in bladen ook niet een aankondiging van een nieuw seizoen of iets, waardoor ik overtuigd raak. Allemaal dingen die wel het geval zijn voor wat betreft en ga zo maar door. Vreemd, want ik zou niet mainstream willen noemen, wat op zich ook niet is natuurlijk. Hoewel ik een hekel heb aan , heb ik wel kennis van waar de serie over gaat. Ik wist ook voordat ik eraan begon wat ik van kon verwachten. Zitten er werkelijk zoveel spoilers in dat je gewoon niets erover kunt horen omdat niemand er over durft te praten? Of is de serie alleen ontzettend populair in Engeland en weet het het vaste land simpelweg niet goed te bereiken?
Omdat ik natuurlijk wel wat informatie over de serie heb moeten opzoeken voor deze column, heb ik inmiddels geleerd dat de telefooncel een tijdreismachine genaamd TARDIS is. Ik ben alleen nog steeds niet echt overtuigd van de verhaallijn, ik steel de volgende tekst compleet van Wikipedia: “Achtergrond van de nieuwe serie is dat in de tijd dat de Doctor "buiten beeld" is geweest, de en de verwikkeld zijn geraakt in "de laatste grote tijdoorlog", waarin beide beschavingen samen ten onder zijn gegaan. De Doctor is de enige overlevende, althans, dat denkt hij. In de eerste reeks duiken de Daleks toch weer op, maar ze lijken alsnog te zijn verslagen aan het eind van deze reeks. Toch zijn er, ergens in ruimte en tijd, overlevenden. Ook de Doctor blijkt uiteindelijk niet de enige overlevende van zijn eigen ras, als aan het eind van de derde reeks de "Master" terugkeert, een Time Lord die ook in de oorspronkelijke serie meerdere malen een rol speelde.” Wat is dit allemaal jongens? Wat moet ik hiervan maken? Het moge duidelijk zijn, ik ben dus totaal niet gemotiveerd om die serie te kijken. Toch wil ik wel graag overtuigd worden. Heus, ik sta ervoor open. Wat is er toch zo boeiend aan ? Zijn het zulke knappe mensen, is het grappig, is er toch een beter verhaal te vinden dan Wikipedia me laat geloven? Of heeft de serie echt zo’n vage naam omdat iedereen zich afvraagt over welke Doctor het nou toch gaat en niemand eigenlijk weet waarom dat zo interessant is?
