Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijdThe Shiningal te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
De nieuwe film van Martin Scorsese heeft een opmerkelijk record gevestigd. In geen enkele speelfilm wordt het woord 'fuck' meer genoemd dan in The Wolf of Wall Street , maar wat de fuck maakt het eigenlijk uit?
Fuck, heb je het al gehoord? De nieuwe film van Martin Scorsese heeft een fucking opmerkelijk record gevestigd. De film The Wolf of Wall Street , die overigens deze week in première gaat, bevat de meeste fucks van alle fucking speelfilms die er zijn. Vijfhonderdzes fucks om precies te zijn. Dat is fuck, fuck, fuck, fuck, fuck, fuck en dan nog eens vijfhonderd fucks. Hoe fucking bont wil je het maken? Scorsese is sowieso lichtelijk fan van het woord 'fuck', gezien het feit dat in de top 20 van films waarin het woord 'fuck' het meest wordt gebruikt nog twee films van hem staan, namelijk de films Casino en Goodfellas . De enige film die The Wolf of Wall Street hierin overtreft, is een fucking documentaire genaamd Fuck , waarin regisseur Steve Anderson de geschiedenis en de censurering van het woord onderzoekt. Hartstikke leuk allemaal, maar wat de fuck maakt het nou eigenlijk allemaal uit?
Als we kijken naar de geschiedenis van het woord 'fuck' in films, dan was de weg naar de vijfhonderdzes fucks van behoorlijk lang. Pas in 1967 kwamen de eerste films waarin het woord 'fuck' werd gebruikt en nog steeds worden films in Amerika met een R rating (16 jaar en ouder) ‘bestraft’ wanneer er meer dan drie fucks in zitten. Three fucks and you're out! Vanaf de jaren zeventig werd het woord al meer gebezigd, maar het regende pas echt F-bombs vanaf de jaren negentig (hallo, ). Uiteraard is niet iedereen hier even blij mee, zeker in het conservatieve U S of fucking A. Het leukste voorbeeld daarvan is toch wel de Amerikaanse televisie. Films waarin gescholden wordt en die vóór tien uur ’s avonds worden uitgezonden zijn vaak gecensureerd (de welbekende piep) of worden op heel subtiele wijze aangepast zodat een 'fuck' zomaar ineens een 'falcon' wordt. Echt waar, de uitspraak "Yippee ki-yay, motherfucker" van Bruce Willis in veranderde zomaar in "Yippee ki-yay, Mister Falcon". Of wat dacht je van Samuel L. Jackson in ? Het woord “motherfucking” werd eruit gehaald, zodat Samuel ineens de zin "I have had it with these monkey-fighting snakes on this Monday-to-Friday plane" uitriep. Tot slot, als je dacht dat het niet veel gekker kon worden; De zin "This is what happens when you fuck a stranger in the ass" uit werd op legendarische wijze "This is what happens when you find a stranger in the Alps". Wat de fuck?
Zo’n klein woordje, waar zoveel om te doen is. Wat voegt dat fucking woord überhaupt toe aan films? Best veel eigenlijk. Kun jij je voorstellen hoe zou zijn zonder al die fucks? Natuurlijk, een minder had gekund en het is niet zo dat de film niet overeind zou blijven als je al die fucks eruit zou halen. Sommige mensen doen je echter graag geloven dat het woord alleen maar wordt gebruikt om te choqueren, maar feit is dat het personages kan uitdiepen of zelfs hele verhalen vertellen. Om een klein uitstapje naar de televisie te maken, herinner je de uit ? Dat is fucking storytelling. Elke fuck en motherfucker in die scène heeft betekenis. Daarnaast kan het gebruik van het woord ook gewoon erg grappig zijn. Na jaren gecensureerd te zijn op Comedy Central konden Trey Parker en Matt Stone ongecensureerd los op het grote scherm en daar maakte ze dankbaar gebruik van. Niet alleen draait het verhaal voor het grootste gedeelte om de invloed van scheldwoorden en de censuur ervan, Cartman redt uiteindelijk de wereld met z’n .
Dus The Wolf of Wall Street heeft een record gezet met zijn ge-fuck. Big fucking deal. Als de film alleen daaruit zou bestaan, dan zou hij het kijken niet waard zijn. Net zoals deze column het lezen niet waard zou zijn als het alleen maar tweeënveertig keer het woord 'fuck' bevatte (heb je meegeteld?). Ik hoop dat elke fuck in die film wat betekent. Want een beetje schelden kan leuk zijn, maar zonder betekenis heeft het geen enkele meerwaarde.
Fuck.
