Documentaires en Arthouse, daar gaat Philip Fokker graag voor zitten.
Nieuws uit Hollywood bereikt hem sporadisch, behalve als er een Marvel of DC logo op staat...
Ah, Californië, Los Angeles en de filmwijk der filmwijken: Hollywood. Voor het weer ga je inderdaad naar Los Angeles, dat wist de beste stand up comedian uit de geschiedenis Bill Hicks al, althans...
Na drie weken Californië is het goed om weer thuis te zijn. Iedere dag een uur of drie in de auto om van hot naar her te komen is leuk maar ook vreemd als je, zoals ik, dit niet gewend bent. Maar in Los Angeles kun je niet anders. Bewoners van de twee na grootste stad in de VS gebruiken hun auto zoals wij Nederlanders onze fiets. Negeren verkeersregels, kijken niet achterom, slaan af zonder richtingaanwijzer en vooral: ze maken er veel en dagelijks gebruik van. Dat moet ook wel want de stad is gigantisch uitgestrekt.
En iedere keer als ik een bord met Hollywood passeerde op de freeway begon een plaatje met dit onbekende nummer in mijn hoofd te draaien. De songtekst dekt de lading vrij goed maar niet zo goed als de door Kenneth Anger geschreven boeken Hollywood Babylon I & II. In deze twee delen beschrijft de local Anger Hollywood en de filmscène vanaf begin jaren dertig van de vorige eeuw en dan vooral de talloze schandalen. Eigenlijk is dit verplicht leesvoer voor iedere filmliefhebber én zou het bij iedere kapper moeten liggen maar het is niet zo makkelijk meer te krijgen .
Op naar Hollywood dus en dan naar Hollywood boulevard in het bijzonder. En inderdaad, bijzonder is het wel. De sterren die iedereen kent van bekende namen uit de tv, muziek- en filmindustrie liggen honderden meters lang uitgestrekt in de straattegels. Op twee plekken is de boulevard het meest interessant voor filmliefhebbers: voor het TCL Chinese Theatre en het Dolby Theatre (waar jaarlijks de Oscars worden uitgereikt). Hier kunnen mensen op de foto met hun (super) helden en liggen de sterren met de namen uit de recente geschiedenis.
De rest van de boulevard is eerlijk gezegd een grote treurnis. Het is waanzinnig knap dat de Amerikaanse PR machine een beeld bij een ieder heeft gecreëerd van Hollywood dat mooi, schoon en sprankelend is terwijl dit alleen op de twee hierboven beschreven plaatsen echt het geval is. Dat is ongeveer honderd strekkende meter en de rest is een bende. De bioscopen, restaurants en filmhuizen die ooit schitterden zijn vervallen, staan leeg of herbergen winkels die niet zouden misstaan op het Amsterdamse Rokin. Om de twintig meter proberen ongeïnteresseerde armoedzaaiers je in een open truck te lokken die je in een tour langs de villa's (lees: de gesloten poorten) van de sterren rijdt. Hollywood boulevard is al met al de VS in het klein: Een laagje sprankelend vernis van filmindustrie, professionele sportindustrie en door PR bureaus gespinde politieke onzinverhalen uit Washington dat zich wanhopig vasthoudt aan een verrotte carrosserie waaronder zich een failliet land en een slecht geïnformeerde bevolking schuil houdt.
Kortom: Van plan om naar Californië te gaan? Boek een ticket naar San Francisco en bekijk Hollywood boulevard hier via Google maps . ..
