Ruud Stift houdt van taal in al haar verschijnings-vormen (boek, tv, film, muziek). Met als tweede passie voetbal (DHL veteranen 1) wil hij ook nog weleens tegen een paar schenen schoppen.
Mannenhumor. Een apart genre. Wat is dat toch? Waarom mijden vrouwen films die bol staan van mannenhumor en andersom? Kijk, ik kan ook onbedaarlijk lachen om de onverholen teksten die in de serie Sex and the City worden gebezigd, vooral door Samantha (briljant vertolkt door Kim Catrall). Maar - en daar zit hem denk ik de crux- ik hou toch meer van de rechttoe rechtaan humor van Californication . De serie waarin de stoïcijns onverschillige Hank Moody (David Duchovny) de ene na de andere one-liner de wereld in slingert. Het liefst zo politiek incorrect en vrouwonvriendelijk/seksistisch als mogelijk. Hank snijdt gewoon meer hout.
Mijn vrouw keek laatst met mij mee naar Anchorman 2: The Legend Continues . Dapper, nietwaar? En de eerlijkheid gebiedt te zeggen: zij vond deze typische mannenhumor (flauw, melig, absurd) ook om te lachen. Will Ferrell die met een uitgestreken gezicht de hilarische zin: “When you've got an ass like the North Star, wise man are going to follow it” uitspreekt. Ja, probeer daar maar eens NIET om te lachen! Ik snap dan ook niet dat deze film, met andere komische hoofdrollen van Paul Rudd, Steve Carell en een leuke bijrol van Kristen Wiig, een zeer beperkte bioscooprelease kreeg in Nederland. Dit in tegenstelling tot het mijns inziens zeer tegenvallende Bad Neighbours , met Seth Rogen in de hoofdrol.
Maar ja, de ene droogkloot is de andere niet. Will of Steve met Seth vergelijken is eigenlijk niet te doen. Kijk gewoon een keer Blades of Glory of Dinner for Schmucks en je snapt ongetwijfeld waar ik heen wil. Heel gek, maar als vrouwen ‘over the top’ acteren dan doet mij dat niet zoveel. Het lijkt minder echt. Zo snap ik geen sikkepit van de populariteit van de dames van Toren C . Veel poep en pies en dan nog meer poep en pies en natuurlijk een verdwaalde scheet. Ze proberen te geforceerd bij de ‘jongens’ te horen. Het ene flauw is het andere niet, zo blijkt maar weer.
Bridesmaids daargelaten, deze vrouwelijke tegenhanger van The Hangover kon me wel bekoren, er zijn veel komische films met vrouwen in de hoofdrollen die gewoon nét niet de juiste snaar raken. Vergelijk The Heat (Sandra Bullock en Melissa McCarthy) met de all-time buddy movie 48 Hours (Nick Nolte en Eddie Murphy). Need I say more?
Als uitsmijter wil ik John C. Reilly noemen. Fantastisch op dreef in Walk Hard: The Dewey Cox Story . En ook geregeld samenwerkend met Will Ferrell ( Talladega Nights en Step Brothers ) en die ‘buddies’ werken altijd goed op mijn lachspieren. Binnenkort draven ze weer samen op, wederom onder regie van Adam McKay ( Anchorman I en II ), in Border Guards . Heerlijk! Mannenhumor op z’n best.
Laat even weten waar ‘echte’ mannenhumor zich in onderscheidt. Alvast bedankt, van de ene man tot de ander.
