Naast eindeloos typen doet Jip ook dingen als freelance scriptschrijver, creatief producent, computerverkoper, praatjesmaker, barman, MC en egelhouder. Echt waar.
Een simpele kijk in het pre-productie proces van een (nog) budgetloze film.
In januari werd ik uitgenodigd om op gesprek te komen bij enkele producenten en een cameraman. Ze waren op zoek naar een scriptschrijver om een idee te vertalen naar een verhaal om te verfilmen, waar ik uiteraard wel oor naar had. Binnen een half uur deden ze het idee uit de doeken waarna we nog geruime tijd hebben gespeculeerd over wát het verhaal dan zou worden? Het enthousiasme wordt voelbaar, creatief gebrul vliegt over tafel en elk zakelijk randje van de afspraak lijkt te zijn verdwenen. Allemaal beste vrienden, diep van binnen wetend dat het niets meer is dan gepassioneerd geklets. Want de eerste deadline volgde snel, de planning was gemaakt en de begroting was berekend, zonder enige garantie van slagen. Het maakt het vak prachtig, hoe een handvol mensen zich compleet kunnen verliezen in het risico dat niets ooit werkelijkheid zal worden.
Een paar weken later stond een treatment veelbelovend in de steigers (een treatment is een uitgebreide samenvatting van de film). Het synopsis lag op tafel, de producenten waren tevreden en begonnen met het plannen van een pitchtrailer . Een pitchtrailer is wat jonge, onbekende filmmakers kunnen gebruiken om geld los te peuteren bij investeerders en distributeurs. Zie het als een extra lange trailer waarin buitengewoon veel wordt vrijgegeven van het verhaal. Het is een uitgelezen kans voor de makers om te laten zien wat ze in hun mars hebben, mits het goed gedaan wordt. Want uiteraard kost alles geld en laat dat nou juíst hetgene zijn wat menig beginnend filmmaker niet tot weinig heeft. Geheel belangeloos stond een kleine crew drie dagen te beuken op verschillende filmsets, kleumend in de kou en stilte. Acteurs kwamen van plaatselijke theaterverenigingen, apparatuur werd geleend als een vriendendienst en reiskosten waren voor ieders eigen rekening. Die van mij in ieder geval, maar goed, wat heeft een schrijver eigenlijk te zoeken op een filmset?
Daaropvolgend ging beeldmateriaal van editor naar sounddesigner, van producent naar regisseur en een grote launch night werd georganiseerd in het hart van 't altijd bruischende Helmond. Apetrots als ik was - en ben - trotseerde ik samen met mijn vriendin het helse treintraject tussen Utrecht en Helmond, reisden we per bus van Bosch naar Boxtel voor zes hele minuten film. Hoewel het merendeel van het publiek bestond uit vrienden, kennissen, cast en crew was de spanning er niet minder om. Nu moest het gaan beginnen, dit was het startsein om te realiseren wat we voor ons zagen. Positieve reacties klonken op uit de wereld van Nederlandse filmsterren, alsmede een afhoudend antwoord op de vraag of ze een rol wilden vervullen? Want voor niets gaat de zon op en zonder reële prospectus bestaat er geen 'ja' of 'nee'. Of ik voor eind mei een negentig pagina tellend script wilde schrijven, in de hoop om daarmee zowel acteurs als het hard nodige geld binnen wilde halen. Natuurlijk zei ik 'ja'.
In het teken van schaamteloze zelfpromotie wil ik jullie graag uitnodigen een kijkje te nemen naar de pitchtrailer van Olaf & de Verborgen Poort .
