Ruud Stift houdt van taal in al haar verschijnings-vormen (boek, tv, film, muziek). Met als tweede passie voetbal (DHL veteranen 1) wil hij ook nog weleens tegen een paar schenen schoppen.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben fan van de films van Woody Allen. Maar vorig jaar liet hij zich ontvallen stripverfilmingen maar ‘sneu’ te vinden. Ze zouden volgens hem alleen maar worden gemaakt om zoveel mogelijk geld in het Hollywoodse laatje te laten stromen. Misschien, maar ik heb me de afgelopen tijd toch weer kostelijk vermaakt bij zowel Guardians of the Galaxy als Sin City: A Dame to Kill For .
Je kunt erover twisten, maar dat ga ik hier niet doen. Ieder zijn meug, smaak of cinefiele voorkeur. Waarschijnlijk ergerde Woody zich aan de overkill aan superheldenfil Films waarin het verhaal vaak ondergeschikt is aan de gebruikte technieken, waar special effects en ander bombarie de boventoon voeren.
Kijk, je zult me niet aantreffen bij Suske en Wiske en de Loeisterke Locomotief en ook de Smurfen laat ik aan me voorbij gaan. Maar ik kan wel degelijk hartstochtelijk genieten van een Marvel ( Captain America: The First Avenger ) of een DC Comics verfilming ( The Dark Knight! ). En als rechtgeaarde stripfan was ik extatisch over het onverfilmbaar geachte Watchmen .
Wellicht niet bij iedereen bekend, maar de derde grootste stripuitgever in Amerika, Dark Horse Comics, heeft ook veel mensen naar de bioscoop weten te lokken met titels als The Mask , 300 , 30 Days Of Night, Hellboy en Sin City . Het eind lijkt nog lang niet in zicht, gelukkig maar! Anders hadden we ons ook niet kunnen laven aan het intrigerende, post-apocalyptische Snowpiercer , naar de Franse strip ‘Le Transperceneige’ uitgegeven door Casterman. Of aan de eerste stripverfilming die een Gouden Palm wist te winnen, het indrukwekkende La Vie d’ Adèle (naar de strip ‘Le blue est une couleur chaude’).
Ik prijs me gelukkig menig film te hebben gezien die zijn oorsprong vond in een zogenaamde ‘ graphic novel’: A History of Violence , V for Vendetta , Ghost World , Road to Perdition , Persepolis en Wanted . Hoe grafischer, hoe beter wat mij betreft. Natuurlijk zijn dit ook de betere stripverfilmingen qua verhaallijn. Ik kijk dan ook reikhalzend uit naar meer krenten in deze aparte filmpap. Stripverfilmingen zijn Kick-Ass ! Net als het merendeel van de films van de hand van mister Allen. Meesterregisseur Woody Allen, die ik onlangs weer eens in een acterende rol mocht bewonderen als pooier van acteur/regisseur John Turturro in het amusante Fading Gigolo, wie ben jij om je over stripverfilmingen uit te laten? Je lijkt zelf wel een stripfiguur. Of reageer ik nu te grafisch?
