Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijdThe Shiningal te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
Het nieuwe seizoen van House of Cards is uit en veel mensen hebben in een weekend het volledige seizoen al gezien. Maar hoe onschuldig is binge-watching?
Iets na tienen. Je zet een aflevering van House of Cards op. Wat is die Spacey goed, hè? Een klein uur later is de aflevering afgelopen, en Netflix zet gelijk de volgende aflevering op. Vooruit, waarom ook niet? Zo laat is het nog niet en je kunt toch niet slapen door die cliffhanger op het einde. Zo gaat dat een paar afleveringen door, totdat je opnieuw een blik werpt op de klok en je tot je schrik ziet dat het drie uur ’s nachts is. En morgen moet je werken.
Afgelopen vrijdag verscheen het nieuwe seizoen van House of Cards op Netflix. Na twee geweldige seizoenen vol politieke intriges, was daar die bekende leegte die ontstaat wanneer een seizoen ten einde komt. Maar gelukkig werd het lange wachten beloond. Netflix bracht het derde seizoen geheel volgens traditie in één keer uit, zodat men ongestoord aflevering na aflevering kan wegkijken (doe dit niet onvoorbereid ). Inmiddels kennen we daar de term ‘binge-watching’ voor en dat heb ik geweten. Meerdere mensen die ik volg op Twitter bleken het nieuwe seizoen tegen zaterdagmiddag al volledig gezien te hebben. Dat zijn dertien afleveringen van gemiddeld 50 minuten per aflevering, oftewel 11 uur aan House of Cards! Dat kan niet anders dan een achtbaanrit aan emoties zijn, waarbij je tegen het einde van het seizoen het gevoel hebt onderdeel te zijn van de Underwoods. Maar dat ben je niet, en dat lege gevoel waar ik het eerder over had komt weer opzetten. De Underwoods zijn op net zo’n wrede manier uit je leven gerukt als een zekere journalist uit House of Cards en dat heb je geheel aan jezelf te danken. Geen probleem verder, want gezien het succes van de serie is het zeer aannemelijk dat er ook een vierde seizoen komt en is het een kwestie van geduld.
Maar hoe onschuldig binge-watching ook lijkt, volgens een nieuw onderzoek van de Universiteit van Texas in Austin blijkt dit toch een serieuzer fenomeen (of moet ik zeggen verslaving?) dan aanvankelijk werd gedacht. De onderzoekers Yoon Hi Sung, Eun Yeon Kang en Wei-Na Lee denken dat binge-watching gerelateerd is aan gevoelens van eenzaamheid en zelfs depressie. In sommige gevallen blijkt binge-watching als uitvlucht te worden gebruikt, zodat er niet om hoeft te worden gegaan met negatieve gevoelens. Het volledige onderzoek (getiteld " A Bad Habit for Your Health? An Exploration of Psychological Factors for Binge-Watching Behavior ”) wordt pas in mei dit jaar gepresenteerd, maar dat er een vorm van waarheid in zit lijkt mij niet geheel ondenkbaar. Natuurlijk zal dit alleen in hele uitzonderlijke gevallen daadwerkelijk het geval zijn en dan nog is het de vraag in welke mate, maar dat binge-watching minder onschuldig is dan werd gedacht is duidelijk.
Ik ben zelf geen vreemde van binge-watching. Vooral niet als ik een serie kijk waarvan ik weet dat er al meerdere seizoenen zijn, kan ik een seizoen soms in een heel weekend uitzitten. Niet als een uitvlucht, maar omdat ik vermaakt wil worden en die afleveringen zo lekker wegkijken. Toch merk ik dat ik het steeds meer kan waarderen om seizoenen van series iets meer gespreid te kijken. Op de lange termijn haal ik op die manier meer plezier uit een serie, doordat ik afleveringen nauwlettender volg en ik elke keer weer kan uitkijken naar de volgende aflevering. Een ander bijkomend voordeel is dat het mijn nachtrust ten goede komt, want al die keren dat ik vermoeid wakker werd doordat ik “nog even een afleverinkje” ging kijken zijn niet op één hand te tellen.
To binge-watch, or not to binge-watch, that is the question. Alhoewel het minder onschuldig lijkt dan aanvankelijk werd gedacht, denk ik niet dat er een groot gevaar in schuilt. Toch denk ik dat het geen kwaad kan om het urenlang achterelkaar kijken van series meer te beperken, want gezond wil ik het nu ook weer niet noemen. Ga naar buiten, spreek met vrienden af en de volgende keer dat je weer een aflevering van je favoriete serie op zet geniet je er des te meer van.
To binge-watch, or not to binge-watch, that is the question. Alhoewel het minder onschuldig lijkt dan aanvankelijk werd gedacht, denk ik niet dat er een groot gevaar in schuilt. Toch denk ik dat het geen kwaad kan om het urenlang achterelkaar kijken van series meer te beperken, want gezond wil ik het nu ook weer niet noemen. Ga naar buiten, spreek met vrienden af en de volgende keer dat je weer een aflevering van je favoriete serie op zet geniet je er des te meer van.
