Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijdThe Shiningal te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
Het is middernacht, ik rook de ene sigaret na de andere en ondertussen zit ik ook nog eens aan een glas whisky. Voor mij zit een vrouw, een verdachte om precies te zijn. Ik ben haar al uren aan het verhoren over de vermissing van haar man, maar de puzzelstukjes willen maar niet op zijn plaats vallen. In werkelijkheid is het een zondagmiddag, zijn de sigaretten een zak chips, de whisky een glas cola en de vrouw voor mij? Zij bevindt zich op het scherm van mijn laptop, in een game genaamd Her Story die de grens tussen films en games doet vervagen.
Al eerder schreef ik over gameverfilmingen en het kijken naar games en ik blijf het interessant vinden hoe deze twee entertainmentvormen steeds dichter naar elkaar groeien. Een week geleden stuitte ik op een pareltje genaamd Her Story, een zogenaamde FMV (full motion video) game waarin jij, de speler, toegang krijgt tot de database van de politie. Door het intypen van zoektermen kun je beelden vinden van een zevental ondervragingen die met een vrouw zijn gehouden. In het begin zie je haar als slachtoffer, ze is zelf naar de politie gekomen om de vermissing van haar man op te geven. Een aantal zoektermen verder en je vindt beelden waaruit blijkt dat het misschien niet alleen om een vermissing gaat. En de vrouw? Zij is geen slachtoffer meer, maar een verdachte.
Tweeënhalf uur later heb ik genoeg beelden gezien om in grote lijnen te weten wat er zich heeft afgespeeld, al blijf ik ook met veel vragen achter. Een écht einde is er niet en op internet wordt er al druk gespeculeerd wat er zich daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, net zoals dat op internetfora wordt gedaan nadat een Scorsese een Shutter Island of een Nolan een Memento heeft uitgebracht. Dat maakt Her Story dan ook zo briljant, want alhoewel de daadwerkelijke gameplay beperkt is tot het intypen van zoektermen is het juist het verhaal en de actrice die je het gevoel geven dat je naar een spannende detectivefilm zit te kijken. Vanaf het moment dat ik de eerste clip zag van de ondervraging met de vrouw zat ik er dan ook middenin. Ik begon direct elke zin die ze uitsprak te analyseren. Namen, locaties, alles schreef ik op om het vervolgens als zoekterm in te typen. Een geweldige ervaring zoals ik niet eerder ben tegengekomen. Waar je bij film rustig op de bank kan zitten met een bak popcorn op je schoot biedt Her Story je juist een interactieve ervaring, waarbij je het gevoel krijgt zelf in een detectivefilm te zitten.
De traditionele film zal nooit verdwijnen en dat zou ik ook nooit willen, maar als gamer en filmliefhebber is het geweldig om te zien hoe initiatieven zoals Her Story een unieke, nieuwe ervaring kunnen bieden. De combinatie van films en games zal nog veel vaker voor komen en ik kijk al uit naar virtual reality-ervaringen zoals dat bijvoorbeeld voor de film Interstellar werd gedaan. Uiteindelijk draait het erom dat je naar een andere wereld wordt meegenomen en of dat nou in een film of een game is, of een combinatie van beide, ik moedig het aan zolang het voor geweldige belevingen zoals Her Story zorgt.
