De afgelopen weken stond de Nederlandse film in het spotlicht, maar hoe is het eigenlijk met ons filmklimaat gesteld?
Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijd al te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
Dit jaar werden er op het Nederlands Film Festival weer een boel mooie films vertoond en konden de echte pareltjes een felbegeerde Gouden Kalf mee naar huis nemen. Toch zou het zoveel beter kunnen met het Nederlands filmklimaat. Want alhoewel we zeker trots mogen zijn op wat ons kikkerlandje op filmgebied presteert (Nederlandse films worden goed bezocht), van sommige films kun je nogal moedeloos worden. Het zijn immers niet alleen maar mooie, originele en eigenzinnige films die wij Nederlanders produceren, er zijn ook voldoende films waarbij ik mij afvraag waarom daar überhaupt geld in wordt gestoken. Zo heb ik het zelf niet zo op de vele boekverfilmingen die maar blijven komen. Ook een acteur als Frank Lammers moet niets van die boekverfilmingen hebben, zo zei hij vorig jaar in De Pers : “Ze maken allemaal filmversies van slechte boeken, zoals die van Heleen van Royen (…) Slechte boeken leveren slechte films op”. Toch blijven de boekverfilmingen (die uiteraard niet per definitie slecht zijn) komen, terwijl daarvoor in de plaats ook originele films gemaakt hadden kunnen worden. Daarvoor moet je dan wel risico’s durven nemen en laten we eerlijk zijn: daar staat het Nederlands Filmfonds nou niet bepaald bekend om. Een regisseur als Dick Maas worstelt keer op keer met het Filmfonds voor geld, hoe vaak hij ook heeft bewezen volle zalen te kunnen trekken met zijn fil De bezuinigingen die het kabinet voor de cultuursector doorvoert, maken het er ook niet beter op, alhoewel het wel weer voor leuke nieuwe initiatieven zorgt.
Zo was ik twee weken geleden in Amsterdam bij Open Studio Video en Digitale Media waar ik het Oriëntatiejaar Filmacademie & HKU volg. René Mioch (filmjournalist en multimediaproducent) kwam langs om een presentatie te houden over een nieuw initiatief op filmgebied. Waarschijnlijk is dat initiatief inmiddels ook bij jullie bekend, gezien regisseur Paul Verhoeven in verschillende media uitleg heeft gegeven over het project genaamd ‘ Entertainment Experience ’. Dit is een crowdsourcing project waarbij iedereen in Nederland kan bijdragen aan de nieuwe film van Paul Verhoeven. Heb je altijd al regisseur, acteur, componist, scenarioschrijver of editor willen worden? Dan is nu je kans. Zelf sta ik over een week met wat medestudenten en een handvol vrijwilligers al een deel van het script te draaien. Jong filmtalent krijgt zo de kans om zichzelf in de schijnwerper te plaatsen, al blijft het wel de vraag hoe goed dit experiment uit gaat pakken.
Natuurlijk heeft niet iedereen de ambitie om zelf met film bezig te zijn, maar misschien wel om invloed te hebben op de volgende Nederlandse film die in de bioscoop zal draaien. Daarvoor is het project dat Herman Slagter en Jan Doense afgelopen woensdag hebben aangekondigd dan weer een interessante optie. Ook hier is de inbreng van het publiek essentieel. Want naast andere crowdfunding projecten zoals Cinecrowd is er nu het Nieuw Nederlands Film Platform (NNFP). Het idee is simpel: er wordt aan jou een filmidee gepitched en als jij daar interesse in hebt, kun je geld doneren. Filmmakers die moeite hebben hun film te financieren via de gebruikelijke kanalen kunnen zo alsnog hun film van de grond krijgen. De eerste vier films waarvoor men bij het NNFP geld kan doneren zijn allen horrorfilms van het productiebedrijf House of Netherhorror die eveneens is opgericht door Herman Slagter en Jan Doense. Dat die horrorfilms er zonder dit soort initiatieven niet gaan komen, is wel duidelijk, gezien horrorfilms als Sl8n8 en Zwart Water nou niet bepaald een goeie indruk hebben achtergelaten bij het publiek en nog erger: ze deden de kassa niet rinkelen. Om de Nederhorror dan maar af te schrijven zou zonde zijn en met een beetje geluk komen deze projecten hierdoor alsnog van de grond.
Het is mooi om te zien dat er steeds meer initiatieven komen die een platform bieden voor jong filmtalent en alternatieve filmprojecten. Waar instanties als het Filmfonds vooral op veilig spelen, bestaan er ook nog de nodige lefgozers die niet bang zijn om het huidig filmklimaat in Nederland een impuls te geven.
