Morgen vlieg ik naar New York. Ik ben nog nooit in Amerika geweest, maar toch voelt dat niet zo. Amerika kent één van de grootste filmindustrieën van de wereld en door de talloze Amerikaanse films die ik heb gezien, heb ik al een groot deel van Amerika gezien.
Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijd al te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
Natuurlijk zal het straks ‘in het echt’ nog veel indrukwekkender zijn, mede omdat de vele bekende plaatsen en gebouwen die ik ga bekijken een rijke filmgeschiedenis kennen.
Zo zal ik het Empire State Building niet kunnen betreden zonder een moment te denken aan King Kong die hier zijn dood vond en als ik door de Grand Central Terminal loop, zal ik ongetwijfeld even aan Cary Grant denken die op dit treinstation te zien is inNorth by Northwest.
Als je New York op die manier gaat bekijken, dan is het met recht een filmstad te noemen. Mijn week vakantie naar New York staat al helemaal volgepland en elke dag ga ik wel iets zien dat met film te verbinden is, al helemaal als ik een taxi neem (Taxi Driver). Het Guggenheim museum? Die werd door Clive Owen en een stel bad guys kapotgeschoten inThe International. Of wat dacht je van het Vrijheidsbeeld, die in talloze films te zien is, maar misschien wel het meest memorabel in Cloverfield , waarin het beeld onthoofd werd. Natuurlijk zijn er ook films waarin New York niet compleet verwoest wordt, zoals in Woody Allen’s prachtigeManhattan. De stad leent zich nou eenmaal goed als de achtergrond van een film.
Het toeval wil dat tijdens mijn verblijf in New York de vijftigste editie van het New York Film Festival plaatsvindt. New York zal in die periode dus nog meer in het teken van film staan en als het even meezit lukt het nog om een filmpje op het festival mee te pakken. Het programma is niet enorm overladen met films die ik zou willen zien, maar als het lukt om kaartjes te regelen voor de nieuwe Michael Haneke () of Brian de Palma (), dan ben ik al zeer tevreden. Mocht dat er niet in zitten, dan zijn er gelukkig nog genoeg films in New York te zien die hier pas in een paar maanden gaan draaien. Zo bereikte mij vorige week het nieuws dat de nieuwe film van Paul Thomas Anderson, die nogal wat stof doet opwaaien bij de, in Nederland verplaatst is naar januari 2013. Jammerlijk nieuws, maar gelukkig draait die wel al in Amerika. Dat ikin New York ga bekijken staat daarom al vast, al is het alleen al om een keer in een typisch Amerikaanse bioscoop een film te kijken. Dat het in dit geval een film is waar ik al maanden naar uitkijk is alleen maar mooi meegenomen.
Jullie moeten mij vergeven, ik heb nou eenmaal enorm veel zin om morgen naar New York te vertrekken en ben er al weken naar aan het aftellen. Het is een stad die sowieso al erg indrukwekkend is, maar de herkenning die ik zal beleven door films die ik heb gezien zal nog meer aan de magie toevoegen.
