Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijdal te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
Een week, het duurde nog geen week om verliefd te worden op de bruisende filmstad New York. Van de bus van Newark Liberty International Airport naar hartje New York is er nog weinig indrukwekkends te zien, maar zodra je uit de Lincoln Tunnel komt zetten, krijg je het New York te zien zoals je uit films gewend bent. De straten glinsteren doordat het zachtjes regent en het stromende water reflecteert de vele lichten van digitale reclameborden en de koplampen van gele taxi’s. Eenmaal uit de bus is het alsof je bent aanbeland op een filmset en je figureert in een film. Alles komt bekend voor en tegelijkertijd voelt het onwerkelijk om hier rond te lopen, alsof je een film aan het kijken bent en de vierde wand wordt doorbroken.
Om hier te komen was er echter geen magische ticket nodig zoals in de nineties film Last Action Hero , een vliegticket was genoeg. Voordat ik naar mijn hotel trek loop ik eerst nog even rond op Times Square. Het is al avond en overal zijn toeristen die foto’s maken van de digitale reclameborden en talloze lichten. Een Amerikaans stel spreekt mij aan om te vragen of ik een foto van ze wil maken en nadien volgt een kort gesprek. Net op het moment dat het stel weer weg wil lopen draait de man zich nog om om mij een hand te geven en spreekt de volgende woorden uit: “Welcome to America”.
De volgende ochtend word ik wakker in een hotel nog geen minuut van Times Square vandaan. Het is acht uur, maar New York, de stad die nooit slaapt, bruist alweer van leven. Ik doe de televisie aan en zie Ben Affleck die bij een ontbijtshow zijn nieuwe film Argo aan het promoten is, zoals wij in Nederland een Barry Atsma bij Koffietijd zouden zien. Na wat rond zappen langs programma’s als Good Morning America en The Today Show , niet wetende dat die programma’s nog geen paar honderd meter van mij worden opgenomen, verlaat ik het hotel om van een typisch Amerikaans ontbijt te genieten vlak aan Times Square. Tijdens het ontbijt kijk ik mijn ogen uit. Zakenmannen- en vrouwen zijn haastig op weg naar hun werk en Gordon Gekko-achtige types zijn druk aan het telefoneren terwijl ze zo’n drie andere dingen tegelijk aan het doen zijn. In New York staat de tijd nooit stil en alhoewel het in het begin nogal overweldigend kan zijn, raak je er binnen de kortste keren aan gewend.
Vanaf dat moment raak ook ik in die stroomversnelling van New York. Met een overvolle agenda trek ik door Manhattan om de ene na de andere toeristische attractie te zien. Het is niet zo vreemd dat de meeste trekpleisters al talloze keren in films en televisieseries te zien waren en New York is zich hier dan ook van bewust. Tijdens het wachten in de rij onderweg naar de top van het Empire State Building, word je er veelvuldig aan herinnerd dat dit het gebouw is dat King Kong beklom en uiteraard kun je je achteraf groen (het is toch Amerika) betalen aan de nodige merchandise.
Wie liever niet zolang in de rij staat te wachten, maar toch wil genieten van een mooi uitzicht, is de ‘Top of the Rock’ een aanrader. Een leuk extraatje is dat dit op het dak van de GE Building is, ook wel bekend als ’30 Rock’ en waarnaar de komedieserie van Tina Fey is vernoemd. Weer beneden aangekomen duik ik in de NBC Experience Store, een winkel vol met veel te dure merchandise van series als Friends , Seinfeld , Chuck en Community . Een leukere winkel voor de seriefanaat is de HBO Shop, waar ze geweldige boeken, posters en andere hebbedingetjes hebben van series als The Wire , The Sopranos , Game of Thrones en Boardwalk Empire . Een beetje liefhebber van series komt op dit gebied dan ook goed aan zijn trekken, maar ikzelf wilde nog een stapje verder en besloot daarom naar de locatie van een serie te gaan. Het werd niet de diner uit Seinfeld , maar de comedy club ‘ Comedy Cellar ’ die veelvuldig te zien is in de komedieserie van Louis C.K. De weg hier naartoe was zo gevonden dankzij de intro van deze serie waarin Louis er naartoe loopt en zo zat ik even later te genieten van de ene na de andere comedian in een comedy club die ik tot hiervoor alleen van mijn televisiescherm kende.
Een week is bij lange na niet genoeg om New York helemaal tot je op te nemen. Het is een overweldigende stad die op zichzelf al erg indrukwekkend is en de wetenschap dat veel van de locaties die je bezoekt in films voorkwamen voegen net dat beetje extra toe. New York is hier dan ook niet los van te zien, de stad ademt film uit en voelt daardoor een beetje onwerkelijk aan. Ik zal New York daarom missen, maar dit zal zeker niet de laatste keer zijn dat ik deze stad bezoek.